Tło: Subtelne nieregularności i krótkie języki kolumnowo wyglądającej błony śluzowej (CAM) na linii Z są często obserwowane podczas EGD. Chociaż ryzyko progresji krótkich odcinków przełyku Barretta do gruczolakoraka przełyku nie jest jeszcze jasne, niektórzy eksperci zalecają objęcie wszystkich pacjentów z jakąkolwiek długością przełyku Barretta programem nadzoru endoskopowego. Częstość występowania metaplazji jelitowej (intestinal metaplasia – IM) i próg, po przekroczeniu którego należy wykonywać biopsję tak krótkich odcinków w praktyce lokalnej, nie zostały jasno określone. Cel pracy: Określenie częstości występowania CAM i IM w dystalnym odcinku przełyku u pacjentów zgłaszających się do EGD w warunkach środowiskowych. Metody: Badaniem objęto 207 kolejnych pacjentów zgłaszających się do autora w celu wykonania EGD w Exempla Lutheran Medical Center w Wheat Ridge, Colorado. CAM definiowano jako każde proksymalne rozszerzenie ciemnoczerwonej błony śluzowej, mierzone od proksymalnych głów fałdów żołądkowych. CAM był kategoryzowany w następujący sposób: nieregularna linia Z, 1 cm, 2 cm lub ≥ 3 cm długości. Nieregularna linia Z była definiowana jako jakikolwiek dyskretny język lub przesadne pofałdowanie linii Z, które rozciągało się proksymalnie mniej niż 1 cm. Za pomocą standardowych kleszczyków pobierano od 2 do 4 biopsji; biopsje pobierano w 4 kwadrantach co 2 cm dla segmentów >3 cm. Wszystkie preparaty barwiono kombinacją PAS i błękitu Alciana przy pH 2,5. IM definiowano jako wyspecjalizowany nabłonek kolumnowy zawierający komórki gobletowe. Wyniki: W badaniu uczestniczyły 104 kobiety i 103 mężczyzn w średnim wieku 57,5 lat. Najczęstszymi wskazaniami do wykonania EGD były: dysfagia (63), objawy refluksu (62), ból brzucha (40) i krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego (33). Najczęstszymi wynikami badań endoskopowych były: zapalenie przełyku (45), pierścień Schatzkiego (45), choroba wrzodowa (37), stan prawidłowy (21) i zwężenie przełyku (12). 42/207 pacjentów (20,2%) miało CAM o dowolnej długości. 26 z tych 42 pacjentów (61.9%) miało nieregularną linię Z. Tylko 2 z 26 pacjentów (7,7%) z nieregularną linią Z miało IM. Porównano to z IM rozpoznanym u 4/7 (57,1%) z 1 cm, 5/5 (100%) z 2 cm i 3/4 (75%) z ≥ 3 cm CAM. Żaden z pacjentów z IM nie miał dysplazji. U pacjentów z CAM, u których nie wykryto IM, najczęstszym objawem było łagodne przewlekłe zapalenie błony śluzowej trzonu żołądka. Wnioski: Chociaż nieregularna linia Z jest często stwierdzana w EGD w praktyce klinicznej, IM jest rzadko rozpoznawana w biopsji (7,7%). Z drugiej strony, IM jest często identyfikowany w segmentach CAM o długości co najmniej 1 cm (75%). Chociaż potrzebne są dalsze badania, dane te sugerują, że małe zmiany w linii Z, mniejsze niż 1 cm, nie wymagają biopsji endoskopowej.
By adminLeave a Comment on ⁎3520 NIEREGULARNA LINIA Z W PRAKTYCE ŚRODOWISKOWEJ: CZY MUSIMY WYKONYWAĆ BIOPSJĘ?