The Nucleus

Jedną z głównych różnic między komórkami prokariotycznymi i eukariotycznymi jest jądro. Jak wcześniej omówiono, komórki prokariotyczne nie mają zorganizowanego jądra, podczas gdy komórki eukariotyczne zawierają jądra (i organelle) otoczone błoną, które mieszczą DNA komórki i kierują syntezą rybosomów i białek.

Jądro przechowuje chromatynę (DNA plus białka) w żelopodobnej substancji zwanej nukleoplazmą. Aby zrozumieć chromatynę, warto najpierw przyjrzeć się chromosomom. Chromatyna opisuje materiał, który tworzy chromosomy, które są strukturami wewnątrz jądra, składającymi się z DNA, materiału dziedzicznego. Być może pamiętasz, że u prokariotów DNA jest zorganizowane w pojedynczy, kolisty chromosom. U eukariotów chromosomy są strukturami liniowymi. Każdy gatunek eukariotyczny posiada określoną liczbę chromosomów w jądrach komórek swojego ciała. Na przykład u człowieka liczba chromosomów wynosi 46, a u muszki owocowej osiem. Chromosomy są widoczne i możliwe do odróżnienia od siebie tylko wtedy, gdy komórka przygotowuje się do podziału. W celu uporządkowania dużej ilości DNA w jądrze, do chromosomów dołączone są białka zwane histonami; DNA owija się wokół tych histonów, tworząc strukturę przypominającą koraliki na sznurku. Te kompleksy białkowo-chromosomowe nazywane są chromatyną.

Rysunek \(\PageIndex{1}}): DNA jest wysoce zorganizowane: Ten obraz pokazuje różne poziomy organizacji chromatyny (DNA i białka). Wzdłuż nici chromatyny, rozwiniętych kompleksów białkowo-chromosomowych, znajdujemy DNA owinięte wokół zestawu białek histonowych.
Figure \(\PageIndex{1}}): Jądro przechowuje materiał dziedziczny komórki: Jądro jest centrum sterowania komórką. W jądrze żywych komórek znajduje się materiał genetyczny, który determinuje całą strukturę i funkcję tej komórki.

W nukleoplazmie znajdziemy również nukleol. Nukleol jest skondensowanym regionem chromatyny, w którym zachodzi synteza rybosomów. Rybosomy, duże kompleksy białek i kwasu rybonukleinowego (RNA), są organellami komórkowymi odpowiedzialnymi za syntezę białek. Otrzymują one swoje „rozkazy” do syntezy białek z jądra, gdzie DNA jest przepisywane na posłańczy RNA (mRNA). Ten mRNA wędruje do rybosomów, które tłumaczą kod dostarczony przez sekwencję zasad azotowych w mRNA na konkretną kolejność aminokwasów w białku.

Rycina \(\PageIndex{1}): Rybosomy są odpowiedzialne za syntezę białek: Rybosomy składają się z dużej podjednostki (u góry) i małej podjednostki (u dołu). Podczas syntezy białek rybosomy składają aminokwasy w białka.

Na koniec, granica jądra jest nazywana otoczką jądrową. Składa się ona z dwóch dwuwarstw fosfolipidowych: błony zewnętrznej i błony wewnętrznej. Błona jądrowa jest ciągła z retikulum endoplazmatycznym, a pory jądrowe umożliwiają substancjom wchodzenie i wychodzenie z jądra.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.