A.C. Nielsen, w pełni Arthur Charles Nielsen, (ur. 5 września 1897, Chicago, Ill., U.S.-zmarł 1 czerwca 1980, Chicago), amerykański inżynier badania rynku i Business Executive, najbardziej znany z „Nielsen ratingów”, które oferują krajowy rating oglądania telewizji.
Nielsen rodzice byli zarówno księgowych, a on nabył zainteresowania matematyczne w młodym wieku. W 1918 roku ukończył studia na Uniwersytecie Wisconsin, a następnie krótko pracował jako inżynier. W 1923 roku, dzięki wsparciu finansowemu braci z bractwa, założył firmę A.C. Nielsen Co., która ostatecznie stała się największym koncernem badawczym na świecie. W pierwszych latach działalności firma miała trudności, dwukrotnie prawie zbankrutowała, ale w końcu udało jej się zdobyć pozycję biznesową dzięki analizie sprzedaży detalicznej żywności i leków, która od tego czasu pozostała największą i najbardziej dochodową działalnością firmy. A.C. Nielsen Co. weszła na pole oceny programów radiowych w 1942 roku, ale stał się najbardziej znany ogółowi społeczeństwa dla swojej usługi ratingu telewizyjnego, który od 1950 roku zmierzył popularność programów telewizyjnych.
System oceny opierał się na próbie ponad 1000 domów telewizyjnych rozproszonych po Stanach Zjednoczonych. Każdy członek próby miał małe pudełko, zwane Audimetrem, podłączone do zestawu, które rejestrowało, kiedy zestaw był włączony i jaki kanał był dostrojony. Dane te były przekazywane do centrum komputerowego, które zbierało również dane z dzienników oglądalności prowadzonych przez mniejszą próbę gospodarstw domowych. Na podstawie tych informacji, Nielsen raters przewidział całkowitą widownię dla każdego programu, jak również wiek i płeć widzów. Rating Nielsena na poziomie 20 oznacza, że 20 procent wszystkich amerykańskich gospodarstw domowych wyposażonych w telewizor oglądało dany program. Natomiast „udział” oznacza, jaki procent wszystkich widzów oglądających telewizję w danym czasie oglądało dany program; 30 udział oznacza, że 30 procent widzów oglądało ten program.
.