1572-1631
Poeta metafizyczny i duchowny John Donne był jednym z najbardziej wpływowych poetów renesansu. Był tak samo znany ze swojej dowcipnej, ciętej poezji, jak z porywających kazań. John Donne urodził się w Londynie w 1572 roku w prominentnej rodzinie rzymskokatolickiej. Nie był zdrowym dzieckiem, John Donne wiódł życie nękany chorobami.
Otrzymał silne religijne wychowanie aż do momentu zapisania się na Uniwersytet Oksfordzki w wieku 11 lat. Po zaledwie trzech latach w Oksfordzie uważa się, że przeniósł się na Uniwersytet Cambridge na kolejne trzy lata studiów, nigdy nie uzyskując stopnia naukowego na żadnej z uczelni. W 1590 roku Jan podjął decyzję, która miała ukształtować jego życie: przeszedł na anglikanizm.
Z nowo odnalezioną wiarą, która go wspierała, Jan przeniósł się do Londynu, aby studiować prawo w Lincoln’s Inn. Mając przed sobą obiecującą karierę prawniczą, dołączył do drugiego hrabiego Essex, Roberta Devereux, w ekspedycji morskiej do Kadyksu w Hiszpanii. W czasie podróży powrotnej w 1598 roku został mianowany prywatnym sekretarzem Anne More, siostrzenicy Strażnika Wielkiej Pieczęci, Sir Thomasa Egertona. Donne doskonale radził sobie z opieką nad swoją podopieczną – tak dobrze, że w 1601 roku wzięli potajemny ślub. Po tym jak Egerton zwolnił Donne’a z posady, został on uwięziony za swoje miłosne poczynania. Później napisał o swoim doświadczeniu w poezji „John Donne – Ann Donne – Undone.”
John kontynuował życie w Londynie przez następne kilka lat, pracując jako doradca antykatolickiego pamflecisty, Thomasa Mortona od 1604 do 1607 roku. To również w tym czasie Donne zaczął pisać Boskie poematy w 1607 r. i Biathanatos w 1608 r., opublikowane później po jego śmierci, w 1644 r.
W 1608 r. Donne pogodził się ze swoim teściem po kilku próbach samobójczych. Pseudo-Martyr, kolejne dzieło Donne’a, opublikowane w 1610 roku, zjednało mu przychylność króla. Ten prozatorski utwór był traktatem, który mówił, że katolicy mogą przysięgać wierność królowi Jakubowi pierwszemu bez wyrzekania się papieża. W 1615 roku John został księdzem kościoła anglikańskiego i zaczął wygłaszać swoje słynne kazania. Jeszcze w tym samym roku przyjął posadę królewskiego kapelana. Katedra św. Pawła mianowała go dziekanem w 1621 roku, którą to funkcję pełnił przez dziesięć lat. W ostatniej interesującej notatce, nasz szanowny pan Donne wygłosił przemówienie na własnym pogrzebie, a nawet zamieścił portret w swoim całunie pośmiertnym na krótko przed śmiercią w 1631 roku, z powodu nieznanej choroby terminalnej. Wszystkie słynne dzieła Donne’a zostały opublikowane już po jego śmierci.
 |
 |
 |
 |
 |
.