20-letnia kobieta zgłasza się z krwiomoczem, białkomoczem i kreatyniną 1,2 mg/dl. Wyniki badań serologicznych na obecność ANA są dodatnie. Poziom dopełniacza jest obniżony. Kobieta twierdzi, że choroba autoimmunologiczna występuje w jej rodzinie, ale nie jest pewna żadnego konkretnego rozpoznania. Badania serologiczne w kierunku dsDNA, SSA, SSB, czynnika reumatoidalnego, zapalenia wątroby typu B, zapalenia wątroby typu C oraz HIV są w toku. Rycina 1 pokazuje hiperkomórkowość mezangium i endokapilar z widocznymi „hialinowymi skrzeplinami”. Rysunek 2 nie wykazuje znaczącego włóknienia śródmiąższowego. Rysunek 3 pokazuje „pętle druciane” i brak „kolców” i „dziur”. Rysunek 4, Rysunek 5 i Rysunek 6 przedstawiają barwienie mezangialne i kapilarne z IgG, kappa i lambda, odpowiednio. Rysunek 7 pokazuje tkankowy wzór ANA. Rysunek 8 pokazuje hiperkomórkowość mezangium i endokapilar oraz złogi kompleksów immunologicznych. Jest to przypadek rozsianego toczniowego zapalenia nerek (ISN/RPS klasa IV).
Toczeń jest przewlekłą chorobą zapalną, która dotyka nerek u 50% pacjentów. W Stanach Zjednoczonych przeważają afroamerykańscy i latynoscy pacjenci z toczniowym zapaleniem nerek. Niestety, gorsze wyniki, w tym zgon i ESRD, zostały stwierdzone u pacjentów afroamerykańskich w porównaniu z białymi pacjentami. W sumie, około 10% pacjentów z toczniowym zapaleniem nerek rozwija ESRD. U pacjentów, którzy mają IV klasę toczniowego zapalenia nerek (jak opisano wcześniej), 44% pacjentów przechodzi do ESRD w ciągu 15 lat. Mimo kontrowersji, protokolarne powtórne biopsje nerek stały się sposobem informowania o bieżących decyzjach dotyczących leczenia i przewidywania długoterminowego rokowania dla nerek. Powtórne biopsje wykazały znaczną rozbieżność między klinicznie i histologicznie zdefiniowaną aktywnością choroby. Obecnie nie istnieją oparte na dowodach naukowych wytyczne dotyczące czasu trwania terapii podtrzymującej toczniowe zapalenie nerek.
.