Architekt morski
Architekt morski poproszony o zaprojektowanie statku może otrzymać swoje instrukcje w formie od tak prostych wymagań jak „zbiornikowiec do przewozu 100 000 ton nośności przy 15 węzłach” do w pełni szczegółowej specyfikacji precyzyjnie zaplanowanych wymagań. Zazwyczaj wymaga się od niego przygotowania projektu statku, który musi przewozić pewną masę ładunku (lub liczbę pasażerów) z określoną prędkością, ze szczególnym uwzględnieniem wymagań handlowych; ładunki o dużej gęstości, takie jak maszyny, wymagają niewielkiej pojemności ładowni, podczas gdy odwrotnie jest w przypadku ładunków o małej gęstości, takich jak zboże.
Ciężar własny definiuje się jako ciężar ładunku plus paliwo i zapasy materiałów eksploatacyjnych, a ciężar lekki jako ciężar kadłuba, łącznie z maszynami i wyposażeniem. Projektant musi tak dobrać wymiary, aby wyporność statku była równa sumie nośności i masy własnej. Stopień wykończenia kadłuba musi być dostosowany do prędkości. Zanurzenie – które jest regulowane przez zasady wolnej burty – pozwala określić głębokość w pierwszym przybliżeniu.
Po wybraniu wstępnych wartości długości, szerokości, głębokości, zanurzenia i wyporności, projektant musi osiągnąć równowagę ciężaru. Musi on również wybrać równowagę momentów, ponieważ środki ciężkości w kierunku wzdłużnym i pionowym muszą zapewnić zadowalające przegłębienie i stateczność. Ponadto projektant musi oszacować moc na wale wymaganą dla określonej prędkości, co determinuje ciężar maszyn. Wytrzymałość kadłuba musi być odpowiednia do zamierzonej pracy; szczegółowe obliczenia (wymiary wręg i grubości blach) można uzyskać z przepisów towarzystwa klasyfikacyjnego. Kantówki te określają wymagany ciężar stali kadłubowej.
Statek powinien posiadać zadowalające właściwości sterownicze i być wolny od uciążliwych wibracji oraz spełniać wiele różnorodnych wymagań przepisów międzynarodowych. Statek o atrakcyjnym wyglądzie powinien posiadać minimalny tonaż rejestrowy netto, czynnik, na którym opierają się opłaty portowe i inne. (Pojemność brutto stanowi objętość wszystkich zamkniętych przestrzeni ponad dnem wewnętrznym. Tonaż netto to tonaż brutto pomniejszony o pewne odliczane przestrzenie, które nie przynoszą dochodu. Tonaż netto można zatem uznać za miarę zdolności zarobkowej statku, stąd też jest on stosowany jako podstawa do naliczania opłat portowych i cumowniczych). Statki pasażerskie muszą spełniać standard podziału grodziowego, który zapewni odpowiednią stateczność w określonych warunkach, jeśli kadłub zostanie przebity przypadkowo, np. w wyniku kolizji.
Kompromis odgrywa znaczącą rolę w tworzeniu zadowalającego projektu. Architekt morski musi być mistrzem przybliżeń. Jeżeli wymagany projekt jest bardzo zbliżony do projektu statku już zbudowanego, dla którego dostępne są pełne informacje, projektant może obliczyć skutki różnic pomiędzy tym statkiem a statkiem projektowanym. Jeśli jednak informacje takie nie są dostępne, musi on najpierw opracować współczynniki na podstawie doświadczenia, a po ich udoskonaleniu sprawdzić wyniki obliczeń.