W ostatnim rozdziale wprowadziliśmy notatki i jak są one umieszczone na klawiaturze. Ten rozdział będzie umieścić nuty na stronie poprzez wprowadzenie notacji muzycznej, pisemnej komunikacji muzyki. Jeśli nie jesteś pewien, czy powinieneś nauczyć się czytać nuty, czytaj dalej. Jeśli już zdecydowałeś, że tak, to przeczytanie tego rozdziału i tak Cię uspokoi. Ostrzeżenie o spojlerach: Uważamy, że nauka czytania nut, choć nie jest koniecznością dla początkujących, jest bardzo dobrym pomysłem.
Co to jest notacja muzyczna?
Muzyka jest językiem. Jak każdy język, muzyka ma formę pisemną. Chodzi w niej o komunikację. Notacja daje muzykom na całym świecie medium do komunikacji. Kompozytor zapisuje utwór muzyczny za pomocą określonych symboli, a jeśli potrafisz czytać muzykę, możesz ją zrozumieć. Mogą się nigdy nie spotkać, oddzieleni kontynentami i wiekami, ale komunikacja wciąż ma miejsce.
Ludzie pisali muzykę, odkąd w ogóle zaczęliśmy pisać. Przed notacją, muzyka była przekazywana tylko z pierwszej ręki, poprzez wykonanie, ale przykłady wczesnej notacji zostały znalezione na tabliczkach pochodzących aż z 2000 r. p.n.e. Nowoczesna „notacja sztabowa”, forma, której używamy obecnie, została stworzona przez katolickich mnichów w celu standaryzacji muzyki kościelnej.
Komunikacja muzyki uległa zmianie. Nagrania audio i wideo rozwinęły się do tego stopnia, że możemy dokładnie udokumentować wykonanie. To dodaje głębi i zrozumienia, ale nie odbiera potrzeby notacji, ponieważ każde wykonanie jest unikalne. Innymi słowy, notacja muzyczna napisana przez kompozytora jest jedynym „doskonałym” zapisem tego, co dokładnie zamierzał. W momencie, gdy jest odtwarzana, muzyka nabiera własnego życia.
Dlaczego powinieneś nauczyć się czytać muzykę?
Ludzie mogą ci powiedzieć, że nauka czytania muzyki wymaga czasu i wysiłku, kiedy nie trzeba. Niektórzy niesamowici muzycy nigdy się nie nauczyli, a istnieją metody, które uczą cię grać ze słuchu lub używając tylko wzorów akordów (więcej na ten temat później).
Bądźmy szczerzy: Jeśli nie nauczysz się czytać muzyki, ograniczasz siebie.
Wyzwalamy cię, abyś znalazł pianistę, który nauczył się czytać muzykę i żałował tego. Ale jest wielu, którzy żałują, że nie nauczyli się wcześniej. Jak każdy język, można sobie poradzić bez poświęcenia czasu na czytanie lub pisanie, zwłaszcza na początku. Na dłuższą metę jednak, umiejętność czytania muzyki niesie ze sobą szereg korzyści, a bez nich się ograniczasz.
To jest szybsze niż myślisz. To nie jest ściśle „dobra rzecz”. Ale jeśli jedynym minusem nauki jest czas i wysiłek, to warto podkreślić, że nie trwa to tak długo. Notacja może teraz wyglądać jak linie i kropki na kartce, ale już po chwili będziesz czytać i grać swój pierwszy utwór. Pracuj systematycznie, stopniowo buduj wiedzę o nowej notacji, a będziesz zaskoczony, jak szybko zrozumiesz dosłownie wszystko.
Czytanie wzrokiem. Jest to zdolność do czytania utworu muzycznego po raz pierwszy i grać jak idziesz, tak proste, jak czytanie tego zdania na głos. To wymaga czasu i praktyki, ale w końcu, jeśli masz napisaną muzykę, można go grać. Ponieważ muzyka pisana jest szeroko dostępna online, nauka czytania muzyki daje możliwość natychmiastowego grania praktycznie wszystkiego.
Czytanie usuwa wątpliwości. Twoje „ucho muzyczne” rozwija się naturalnie z czasem. Ale sama nauka ze słuchu wymaga treningu, aby zidentyfikować nuty, interwały i akordy na zaawansowanym poziomie. Jest to potężna umiejętność, ale nawet pianiści, którzy spędzili lata na rozwijaniu swojego ucha, będą mieli czasem trudności. Jest to szczególnie trudne do zidentyfikowania jedną nutę wśród wielu, lub szybki succession.
Say słyszysz kawałek muzyki i chcesz się nauczyć, jak go grać. Jeśli nie umiesz czytać muzyki, musisz ją zwolnić, grać w kółko i wciąż nie być pewnym, czy słyszałeś ją poprawnie. Jeśli czytasz muzykę, będziesz wiedział od razu, co nuty są i jak mają być odtwarzane, gotowy, aby dostać się z nim.
Stała pomoc pamięci. Granie ze słuchu oznacza zapamiętywanie wszystkiego, czego kiedykolwiek zdecydowałeś się nauczyć. Muzyka pisana oferuje zapis wszystkiego, czego kiedykolwiek się nauczyłeś lub planujesz się nauczyć. Jeśli nie masz doskonałej pamięci, możesz opracować własną notację. Ale kiedy istnieje uniwersalny język już na miejscu, po co się męczyć?
Bez granic. Tylko dlatego, że wiesz jak kompozytor chciał, żeby było zagrane, nie ogranicza cię to do grania tego w ten sposób. Musisz znać zasady, zanim będziesz mógł je złamać. Duke Ellington stworzył jazzowe arcydzieła na podstawie Peer Gynta Griega i Tańca wróżki śliwki cukrowej Czajkowskiego. Ale najpierw był note-perfect na oryginałach, co oznaczało studiowanie i budowanie na pisanej muzyce kompozytora.
An alternative approach – Chord notation
Gatunki takie jak pop lub jazz są często mniej specyficzne co do tego, co grają instrumenty wspierające, więc pełna notacja sztabowa oferuje niepotrzebne szczegóły. Zamiast tego, muzycy muszą po prostu podążać za sekwencją akordów. Akord jest zestaw notatek, które tworzy specyficzną harmonię, z systemem nazewnictwa, który mówi, które notatki to include.
Notacja akordów zazwyczaj pojawia się w wykresach akordów, które dają zmiany akordów i czasami dodać rytmiczne notacji. Jest to przydatne, jeśli planujesz grać w zespołach, jazz lub w inny sposób. Jeśli pójdziesz tą drogą, zalecamy, aby nadal uczyć się notacji sztabowej. Zrozumienie obu daje elastyczność, i pozwala na korzystanie z odmian, takich jak arkusze ołowiu. Te dają tekst i melodię w notacji sztabowej, ale także daje zmiany akordów dla wykonawcy ołowiu do naśladowania.
Podstawy notacji
Uwaga: Ta następna sekcja opiera się na pomysłach, które wprowadziliśmy w poprzednich rozdziałach, zwłaszcza w rozdziale 4 – Starting to Play Piano.
The Staff
Notacja strofy jest zbudowana wokół grand staff: dwie klepki 5 linii i 4 spacji, połączone klamrą po lewej stronie. Górny staff jest zwykle oznaczone z treble clef i zwykle grane z prawej ręki, podczas gdy dolny staff jest zwykle oznaczone z basem clef i zwykle grane z lewej ręki. Środkowe C leży w szczelinie między pięcioliniami, na wyimaginowanej linii. Tak jak jest to punkt centralny dla orientacji na klawiaturze, tak też jest na pięciolinii.
Linie i przestrzenie pięciolinii są domem dla różnych symboli muzycznych, w tym nut. Nuty mogą znajdować się na linii lub w przestrzeni. Wysokość nuty określa jej wysokość. Wyższa linia oznacza wyższą wysokość dźwięku, więc przesuwanie się w górę pięciolinii oznacza przesuwanie się w prawo wzdłuż klawiatury. Dodajemy linie ledger powyżej lub poniżej pięciolinii, jeśli nuta jest wyższa lub niższa niż 5 linii pięciolinii.
Nuty
Skupimy się teraz na górnej pięciolinii, kluczu wiolinowym. Znajdź środek C (patrz rozdział 4) na klawiaturze i na sztabie poniżej. Od tego miejsca, postępuj zgodnie z kolejnością alfabetu muzycznego (od A do G), aby nazwać wszystkie nuty znajdujące się na pięciolinii. Na pięciolinii, główka nuty wskazuje wysokość dźwięku.
Aby uniknąć liczenia w górę od środkowego C za każdym razem, możemy użyć pomocy pamięciowych do identyfikacji nut.
Cztery miejsca na pięciolinii to „FACE”
Pięć linii na pięciolinii to EGBDF. Słyszeliśmy już „Every Good Boy Does Fine” lub „Every Girl Boss Does Fine”. Użyj któregoś z nich, lub nie krępuj się wymyślać własnych.
Teraz, gdy potrafisz zidentyfikować i zlokalizować nuty sztabu wiolinowego, spójrzmy na pozycję C na papierze.
Pierwsze pięć nut, które zagraliśmy naszą prawą ręką, znajduje się w dolnej połowie sztabu wiolinowego. Nasze C jest na środkowej linii C ledger, D jest tuż poniżej pierwszej linii łaty, E jest na pierwszej linii, F jest w pierwszej przestrzeni, a G spoczywa na drugiej linii. Spróbuj je zagrać.
Długości nut
Ruszanie się od lewej do prawej reprezentuje poruszanie się do przodu przez muzykę. Tak jak pozycja nuty mówi ci, w którym kluczu grać, kształt nuty mówi ci, jak długo ją grać. Omówimy sygnatury czasowe, podziały i symbole czasowe w rozdziale 8, ale żebyś mógł zacząć:
Cała nuta jest pustym kołem i trwa cztery hrabiego.Półnuta dodaje rdzeń i trwa dwa hrabiego.Ćwierćnuta wypełnia koło i trwa jedno hrabiego.
To wszystko, czego potrzebujesz (na razie)
Teraz byłby świetny czas, aby zacząć ćwiczyć swoje umiejętności czytania, ucząc się niektórych z twoich ulubionych utworów muzycznych. To jest wszystko, co musisz wiedzieć, aby zacząć. Powrócimy do czytania muzyki w rozdziale 8, gdzie omówimy przypadki (czarne klawisze), sygnatury kluczy, sygnatury czasowe i inne oznaczenia. Następny rozdział jest poświęcony ćwiczeniom. Jeśli nie wybrałeś jeszcze metody uczenia się, przejdź do rozdziału 2 – Metody nauki gry na fortepianie, aby uzyskać wskazówki.
Poprzedni rozdział
Początek gry na fortepianie
Następny rozdział
Praktyka gry na fortepianie
.