Temperament
Dingo jest rasą, która nigdy nie została w pełni udomowiona. Prawie nigdy nie jest trzymany jako zwierzę towarzyszące. Wynika to częściowo z jego odległej izolacji, ale także z braku interwencji człowieka. Niewyszkolone Dingo nie są odpowiednimi towarzyszami dla dzieci i nie mogą być łatwo wyszkolone w zakresie posłuszeństwa. Szkolenie posłuszeństwa jest najlepiej osiągnąć poprzez życzliwość, cierpliwość i stanowczą, ale delikatną rękę. Dingo mogą być trzymane jako zwierzęta domowe, jeśli zostaną zabrane z miotu przed ukończeniem 6 tygodnia życia. W tak młodym wieku mogą być oswojone, ale po przekroczeniu 10 tygodni nie powinny być zabierane z natury. Przy odpowiednim wyszkoleniu i opiece Dingo może być bardzo miłym, wyjątkowym zwierzęciem domowym. Mówi się, że są w stanie wykonywać zwinność i ogólne posłuszeństwo. Dingo ma pewne niezwykłe cechy – świetnie wspina się po drzewach i czasami jest nieco powściągliwy, ale są to ciekawe cechy i należą do tej samej kategorii, co najbliżsi kuzyni Dingo, pies śpiewający z Nowej Gwinei i szpic fiński, ale wykazują te same cechy. Nie mają one tego samego stopnia stłoczenia zębów i skrócenia szczęki, które odróżniają rasy psów od ich przodka, wilka z Równin Indyjskich. Podobnie jak u wilka, samica Dingo ma tylko jeden cykl rozrodczy w roku. W przeciwieństwie do psów, Dingo wybiera partnera na całe życie, czasami opłakując się aż do śmierci po stracie partnera. Często miot szczeniąt znajduje się w dziupli drzewa, całkowicie chroniony ze wszystkich stron, z matką strzegącą czoła. Mimo to, szczenięta często padają ofiarą węży. Rodziny Dingo można usłyszeć, jak wspólnie wokalizują przed polowaniem. Mają one silny instynkt współpracy i żyją w stadach. Grupy te zwykle polują nocą. Pracują cicho i uczą się szczekać tylko dzięki skojarzeniu z innymi psami. Komunikują się za pomocą charakterystycznego krzyku lub skowytu. Dingo może polować sam lub w jednostkach rodzinnych, ale rzadko w stadach. Woda jest barierą dla Dingo i większość będzie tylko brodzić, nie pływać. Dzikie Dingo stronią od człowieka i powróciły do dzikiej natury. Aby przetrwać w dziczy, nauczyli się grać possum, shamming śmierci. Dingo rzadko wykazuje agresję. Lata prześladowań wykształciły w nim raczej temperament ucieczki niż ugryzienia. Samce Dingo trzymane jako zwierzęta domowe są bardzo niespokojne w sezonie rozrodczym. Szczenięta i sezon rozrodczy przypada około maja/czerwca. Jak na razie szczenięta są dostępne tylko w Australii i nie są przeznaczone na eksport, jednak może się to zmienić, ponieważ miłośnicy Dingo naciskają na edukację ludzi na temat tego wyjątkowego zwierzęcia. Szczenięta kosztują od $500 -$1000 australijskich. Dingo Farm w Australii ma ponad 100 dingo i hoduje psa, aby zapewnić mu dobrobyt w „czystej linii krwi”. Właściciele Dingo muszą wykazywać się naturalnym autorytetem. Spokojny, ale stanowczy, pewny siebie i konsekwentny w przestrzeganiu zasad. Właściwa komunikacja jest niezbędna.