Definicje i wyjaśnienie terminów używanych w harmonogramach urlopów &czasu chorobowego
Lata pracy odnoszą się do lat nieprzerwanego zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin.
Uprawnienie roczne dotyczy osób zatrudnionych na stanowiskach 12-miesięcznych. Roczne uprawnienia będą proporcjonalne dla tych pracowników, których harmonogram pracy jest krótszy niż 12 miesięcy (tj. 11 miesięcy, 10 miesięcy, 9 ½ miesięcy). Przybliżone proporcjonalne uprawnienia roczne oblicza się poprzez pomnożenie współczynnika przyrostu normalnego okresu wypłaty przez liczbę wypłat w roku podatkowym. Osoba zatrudniona na stanowisku trwającym 9 ½ miesiąca otrzymuje 20,5 wypłaty w roku podatkowym. Osoba zatrudniona na stanowisku 10-miesięcznym otrzyma 21,5 wynagrodzenia w roku podatkowym.
Faktyczna liczba wynagrodzeń w roku podatkowym może być inna w przypadku pracowników zatrudnionych po raz pierwszy oraz pracowników, którzy zmienili status zatrudnienia w trakcie roku podatkowego.
Uprawnienia roczne ulegają również zmianie w przypadku, gdy pracownik zgłosi mniejszą liczbę godzin niż normalny okres rozliczeniowy wskazany powyżej lub nie zgłosi żadnego płatnego czasu pracy w okresie rozliczeniowym.
Przykład proporcjonalnego naliczania przedstawia się następująco: Pracownik z mniej niż 2-letnim stażem pracy w pełnym wymiarze godzin zajmuje 10-miesięczne stanowisko z 75 normalnymi godzinami pracy w okresie rozliczeniowym (obliczanymi jako 43 tygodnie lub 21,5 płacy w roku podatkowym). Pracownik ten nabywa 2,88 godzin urlopu na okres rozliczeniowy razy 21,5 dniówek, co daje 61,92 godzin urlopu.
Maksymalne nabycie praw do urlopu wynosi około półtora raza więcej niż normalne uprawnienia roczne. Maksymalna kumulacja na czas choroby wynosi 120 dni razy normalna liczba godzin na dzień. Maksymalne naliczenie urlopu lub czasu choroby nie jest proporcjonalne w przypadku stanowisk o harmonogramie krótszym niż 12 miesięcy.
.