Jeśli tytuł Mrs. wymawiamy jako „missus”, dlaczego jest w nim r? Pomimo swojej wymowy, skrót Mrs. pochodzi od tytułu mistress, co tłumaczy tę mylącą dodatkową literę. Mistress jest odpowiednikiem master, który – zgadliście – jest skracany do Mr. (Oczywiście, użytkownicy języka angielskiego wymawiają teraz tytuł Mr. jako „mister.”)
While mistress może mieć dziś niesmaczne konotacje, w połowie XVIII wieku tytuł ten odnosił się do kobiety o ekonomicznym lub społecznym kapitale. Mrs. był wyróżnieniem: kobieta określana jako Mrs. zazwyczaj miała służbę lub należała do wyższej warstwy społecznej. Co najważniejsze, tytuł Mrs. nie oznaczał, że kobieta była mężatką, tak jak dzisiaj Mr. W rzeczywistości, słownik Samuela Johnsona z 1755 roku oferuje sześć definicji słowa mistress, które wahają się od pełnych szacunku („kobieta, która rządzi” lub „kobieta wykwalifikowana w czymkolwiek”) do ironicznych („określenie pogardliwego adresu” lub „dziwka lub konkubina”), ale żadna definicja nie wspomina o stanie cywilnym.
Użycie Mrs. w odniesieniu do zamężnej kobiety jest związane z historią innego tytułu: Miss. Miss stała się popularnym tytułem pod koniec XVIII wieku i odnosiła się konkretnie do niezamężnej kobiety (często nauczycielki) o wysokim statusie społecznym. (Pierwotnie Miss był tytułem dla młodych dziewcząt, podczas gdy Master był tytułem dla chłopców). To, według uczonej Amy Erickson, spowodowało zmianę w użyciu Mrs. do oznaczenia zamężnej kobiety w późnym XVIII wieku i nadal informuje o naszym użyciu tytułu Mrs. today.
Jak wymowa mistress zmieniła się w „missus” jest nieco niejasna. Erickson cytuje „A Critical Pronouncing Dictionary, and Expositor of the English Language” Johna Walkera z 1828 r.: „Ten sam pośpiech i konieczność wysyłania, które przekształciły Master w Mister, gdy był to tytuł grzecznościowy, przekształciły Mistress w Missis”. Zmiana w wymowie była zasadniczo potocznym i utylitarnym skróceniem, a pod koniec XVIII wieku ta wymowa była preferowana.