Free Press

By Dr. Jennifer Ashton, Video by Will Linendoll, Faith Bernstein & Nidhi Singh

ABC News Chief Medical Correspondent Dr. Jennifer Ashton dzieli się historią samobójstwa swojego byłego męża Roba i tym, jak wpłynęło ono na jej rodzinę w jej nowej książce „Life After Suicide: Finding Courage, Comfort & Community After Unthinkable Loss,” w nadziei, że pomoże innym wyleczyć się po podobnie nie do pomyślenia tragedii.

Jako lekarz, jest mi o wiele łatwiej być tym, który pomaga, niż tym, który prosi o pomoc. O wiele bardziej wolę być tym, który udziela rad leczniczych, niż tym, który je otrzymuje. Również, pomimo mojej bardzo publicznej roli w krajowych mediach, jestem w rzeczywistości bardzo prywatną osobą, zwłaszcza jeśli chodzi o coś, co mogłabym kojarzyć ze słabością, wrażliwością, niedoskonałością i porażką.

Więc kiedy przyszło do mojego własnego uzdrowienia z samobójczej śmierci mojego byłego męża, a ojca moich dwóch nastoletnich dzieci, myśl o publicznym mówieniu o moim bólu i żalu była przerażająca.

(WIĘCEJ: Melissa Rivers rozmawia o samobójstwie swojego ojca z dr Jennifer Ashton)

Niestety, kiedy samobójstwo uderzyło w moją rodzinę w 2017 roku, postrzegałem tę tragedię jako kwintesencję wszystkich tych negatywnych cech — i oczywiście zdaję sobie sprawę, że nie mogłem się bardziej mylić. Ale nadal, mimo że racjonalnie wiedziałem, że utrata bliskiej osoby w wyniku samobójstwa nie czyni ocalałego słabym lub porażką w jakikolwiek sposób, emocjonalnie czułem się inaczej.

Dr. Jennifer Ashton z dziećmi, Chloe i Alexem, oraz jej zmarłym byłym mężem, Robem.

Więc kiedy poproszono mnie o mówienie od serca o tym, jak samobójstwo wpłynęło na moją rodzinę po samobójstwie Kate Spade, byłem wypełniony zgrozą.

(WIĘCEJ: Od zranienia do uzdrowienia: Przeczytaj fragment książki Dr. Jennifer Ashton 'Life After Suicide’)

Widzicie, w moim życiu, osobiście, stałem się całkiem udany w rzutowaniu obrazu siły, doskonałości i zdrowia oraz dobrego samopoczucia. I kiedy mówię o rzutowaniu, mam na myśli rzutowanie nie tylko do świata zewnętrznego, ale do samego siebie.

Zrobiłem to, ponieważ zawsze byłem tak przerażony alternatywą. Ale gdybym musiała publicznie mówić o tym, jak niedoskonała, jak bezbronna czułam się po samobójczej śmierci Roba, czułabym się tak, jakbym ryzykowała samą istotę tego, kim byłam.

Co mnie do tego skłoniło? Moje dzieci. Chloe i Alex powiedzieli mi, że mam obowiązek wykorzystać moją platformę i mój głos, aby mówić do i dla milionów ludzi, którzy przechodzą przez ból utraty bliskiej osoby w wyniku samobójstwa.

Oszacowano, że na każdą śmierć w wyniku samobójstwa w USA, 135 osób jest bezpośrednio dotkniętych. Przekłada się to na ponad 6 milionów ludzi rocznie. To ponad 20 milionów ludzi tylko w ciągu ostatnich czterech lat.

(WIĘCEJ: Co możesz zrobić, aby zapobiec samobójstwu)

Po tym, jak mówiłem o naszej stracie na GMA w czerwcu, 2018 roku, usłyszałem wylew ulgi i wsparcia od innych ocalałych z samobójstwa — przez e-mail, tekst i na mediach społecznościowych. Wielu dziękowało mi za zwrócenie uwagi na ich ból i żal w skali kraju. Powiedzieli mi, że moja odwaga dodała im odwagi. Podzielili się ze mną swoimi historiami uzdrowienia, aby dodać mi otuchy w mojej własnej podróży. Oferowali pomoc i prosili o nią.

Oni i moje dzieci prosili mnie o napisanie tej książki.

Zrozumiałam, z pomocą specjalistów od zdrowia psychicznego, że aby się wyleczyć, trzeba czuć. Nauczono mnie, że jeśli zakopujesz uczucia wstydu lub gniewu, lub jeśli opierasz się zajęciu się tymi uczuciami, będą się one utrzymywać.

Dowiedziałam się, że smutek jest wyrazem miłości i że ból jest częścią życia, ale cierpienie jest opcjonalne.

Odkryłem, że mówienie o moich uczuciach słabości, porażki i winy pozwoliło mi po raz pierwszy w życiu poczuć się wolnym od fasady perfekcji.

Dzięki podzieleniu się moją historią i historiami innych w mojej książce „Życie po samobójstwie”, zacząłem leczyć się z traumy samobójstwa. Daleko mi do eksperta, a część mnie czuje się tak, jakby mój ból zawsze był ogromny.

(WIĘCEJ: Życie po próbie samobójczej: Co 4 osoby, które przeżyły, chcą, żebyś wiedziały)

Akceptuję obie te rzeczywistości. Wciąż uczę się codziennie.

Okładka książki dr Jennifer Ashton, „Life After Suicide: Finding Courage, Comfort & Community After Unthinkable Loss.”

Mam nadzieję, że ta książka, a także mój podcast, wywołają bardzo potrzebny dialog na temat chorób psychicznych, którego desperacko potrzebujemy w tym kraju, ale przede wszystkim mam nadzieję, że przyniesie on pocieszenie tym, którzy cierpią w ciszy i w cieniu.

Przynoszenie pocieszenia tym, którzy cierpią, jest powodem, dla którego zostałem lekarzem, i jest to największy hołd dla ducha Roba (jako lekarza), o którym mogę myśleć.

(WIĘCEJ: Coping with the loss of a loved one by suicide: 6 steps survivors can take)

Wpływy ze sprzedaży książki zostaną przekazane na rzecz Vibrant Emotional Health, która administruje National Suicide Prevention Lifeline i innymi programami związanymi z reagowaniem kryzysowym i dobrostanem emocjonalnym, oraz American Foundation for Suicide Prevention.

Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, potrzebuje rozmowy, zadzwoń pod numer 1-800-273-TALK (8255).Jeśli dana osoba mówi, że rozważa popełnienie samobójstwa:

.