Eazy-E, pionierski raper z Zachodniego Wybrzeża, producent i dyrektor wytwórni płytowej, urodził się jako Eric Lynn Wright dla Richarda i Kathie Wright w Compton w Kalifornii 3 września 1963 roku. Jego matka była administratorem szkoły, podczas gdy jego ojciec pracował na poczcie.
Eazy porzucił szkołę średnią w 10 klasie, choć ostatecznie ukończyłby swój GED. Compton był notoryczny na początku lat 80-tych do jednoczesnego wzrostu narkotyków i działalności gangów, a przez pewien czas Eazy rzekomo sprzedawane marihuany i kokainy.
Wciąż zaangażowany w scenie narkotyków Eazy był również bardzo zainteresowany wczesnym Los Angeles hip-hop. W dniu 3 marca 1987 roku spotkał weterana rock manager Jerry Heller. Stali się partnerami i uruchomili Ruthless Records, z wkładem finansowym Eazy’ego rzekomo pochodzącym z zysków z narkotyków.
Eazy-E połączył się z Dr. Dre (Andre Young), Ice Cube (O’Shea Jackson), MC Ren (Lorenzo Patterson) i DJ Yella (Antoine Carraby), aby utworzyć seminal „gangsta” West Coast rap grupa Niggaz Wit Attitudes, lub N.W.A. W 1987 roku grupa wydała swój debiutancki album, N.W.A. i Posse. Eazy podążył za nim z solowym albumem, Eazy-Duz-It (1988).
Drugi album N.W.A., Straight Outta Compton (1988), sprzedał się w ponad 500 000 egzemplarzy w ciągu sześciu tygodni, praktycznie bez odtwarzania radiowego lub wideo. Było to spowodowane w części do odmowy MTV do powietrza teledysk do piosenki „Straight Outta Compton,” mówiąc, że gloryfikuje przemoc. Jedna piosenka na Straight Outta Compton w szczególności, „F- tha Police”, zdobył szeroką uwagę na jego dyskusji brutalności policji i profilowania rasowego w crack kokainy ery i generowane liczne protesty z różnych organów ścigania, w tym listu nagany z F.B.I. do Ruthless Records.
W 1989 Ice Cube, liryczne kręgosłup grupy, w lewo wśród zarzutów złego zarządzania finansowego ze strony Eazy-E i Jerry Heller. N.W.A. kontynuował działalność i wyprodukował EP-kę zatytułowaną 100 Miles and Runnin’ w 1990 roku. Ostatni album grupy, Efil4zaggin (1991), zadebiutował na drugim miejscu listy Billboardu, a w następnym tygodniu osiągnął pozycję numer jeden. Jednak krótko po wydaniu płyty, Dr. Dre, architekt brzmienia N.W.A., również opuścił grupę, powołując się na te same powody co Ice Cube. N.W.A. nie było już więcej, ale uwaga wygenerowana przez waśnie z udziałem Ice Cube’a przeciwko N.W.A., a następnie Dr. Dre przeciwko Eazy-E zademonstrowała moc konfliktu interpersonalnego jako narzędzia marketingowego dla muzyki rap.
Eazy-E kontynuował jako artysta solowy i nagrał trzy kolejne albumy: 5150: Home 4 tha Sick (1992), It’s On (Dr. Dre) 187um Killa (1993) i Str8 off tha Streetz of Muthaphukkin Compton (1996).
Eazy-E miał dziewięcioro dzieci: sześciu synów, Eric Jr, Elijah, Marquise, David, Dominic i Dereck, oraz trzy córki, Erin, Daijah i Raven. Eazy został przyjęty do Cedars-Sinai Medical Center w Los Angeles 24 lutego 1995 roku, cierpiąc na to, co uważał za astmę. Później, 16 marca wydał publiczne oświadczenie, w którym poinformował, że zdiagnozowano u niego AIDS. Zmarł z powodu powikłań choroby 26 marca 1995 roku zaledwie kilka tygodni po ślubie z Tomicą Woods.