Kolonialna odznaka flagowa Barbadosu przedstawiała fantazyjną scenę, w której ogromna muszla z kołami łopatkowymi ciągnięta przez konie morskie przewoziła króla. Monarcha trzymał trójząb, klasyczny symbol morza, kojarzony w starożytnej mitologii greckiej z bogiem Posejdonem (rzymski Neptun).
W miarę zbliżania się niepodległości, Barbados sponsorował konkurs wśród swoich obywateli na nową flagę narodową. Grantley Prescod, nauczyciel sztuki i rodowity Barbadosczyk, przyjrzał się istniejącym symbolom w poszukiwaniu inspiracji. Pieczęć Barbadosu zasugerowała mu użycie charakterystycznego trójzębu. Po kilku różnych szkicach, Prescod doszedł do projektu, który w końcu przedstawił. Ten zwycięski wybór miał równe pionowe pasy niebiesko-żółto-niebieskie dla morza, piasku i nieba, z głową trójzębu przedstawioną w centrum na czarno. Zawierał on zatem podstawowe elementy dobrego projektu flagi według standardów weksylograficznych. Był unikalny, prosty, charakterystyczny, symboliczny dla obszaru, który miał reprezentować i łatwy do narysowania lub wykonania. Projekt został zatwierdzony przez College of Arms w Londynie oraz przez rząd Barbadosu. Po raz pierwszy został podniesiony 30 listopada 1966 roku, kiedy kraj stał się niepodległy.