Zasilanie krwi tętniczej i żył głębokich na ramieniu człowieka. Żyły powierzchowne (podskórne) nie są pokazane. Żyły głębokie są owinięte wokół tętnic, a wynikający z tego przepływ przeciwprądowy pozwala na znaczne schłodzenie ręki bez utraty ciepła ciała, które jest zwarte przez przepływ przeciwprądowy.

Homeostaza to samoregulacja, podstawowa właściwość wszystkich samoorganizujących się systemów. W biologii jest to utrzymywanie stabilnego środowiska wewnętrznego.

Najważniejszym przykładem homeostazy jest życie. Zwierzęta utrzymują swoje ciało w stabilnym stanie. Czynią to poprzez regulację swojej wewnętrznej równowagi. Na przykład, regulują swoje pH, temperaturę, ilość tlenu lub dwutlenku węgla we krwi i tak dalej. U istot żywych, nauka o tym, jak utrzymują się one w stabilnym stanie, nazywana jest fizjologią. W większości przypadków nasza fizjologia działa nieświadomie przez całe życie. Mamy wiele systemów sprzężenia zwrotnego, które dostosowują naszą fizjologię tak, abyśmy pozostali przy życiu. Systemy te są samoorganizujące się i nie trzeba się ich uczyć. Są one inherited.

Koncepcja została opisana przez Claude Bernard, a termin został później ukuty przez Waltera Cannona w 1926, 1929, i 1932. Walter Cannon uważał, że są to cechy homeostazy:

  1. Stałość w układzie otwartym, takim jak nasze ciała, jest wykonywana przez mechanizmy, które utrzymują tę stałość. Cannon oparł to na spostrzeżenia na temat sposobów, przez które stałe stany, takie jak stężenie glukozy, temperatura ciała i równowagi kwasowo-zasadowej były regulowane.
  2. Do utrzymania stanu stałego, każda zmiana automatycznie spotyka się z czynników, które opierają się zmianie. Wzrost stężenia soli we krwi powoduje pragnienie, jak organizm próbuje rozcieńczyć stężenie soli w płynie pozakomórkowym.
  3. System regulacyjny robi homeostazę ma szereg współpracujących mechanizmów, które działają jednocześnie lub kolejno. Cukier we krwi jest regulowany przez insulinę, glukagony i inne hormony, które kontrolują jego uwalnianie z wątroby lub pobieranie przez tkanki.

Przykłady homeostazy:

  • Działanie systemu centralnego ogrzewania
  • Regulacja wody i minerałów w organizmie
  • Regulacja temperatury ciała: ssaki i ptaki mają skomplikowane systemy, które utrzymują temperaturę ich ciała w ściśle określonych granicach.

W ssakach, główne narządy biorące udział w homeostazie to:

  • podwzgórze i przysadka mózgowa
  • płuca
  • skóra
  • mięśnie
  • nerki
  • wątroba i trzustka

Mózg jest również centralnym elementem homeostazy. Kontroluje on zachowanie, a podstawową funkcją zachowania jest podtrzymywanie życia poprzez podejmowanie działań.

Powiązane strony

  • Biologia
  • Biochemia
  • Fizjologia
  • Cybernetykalt:Savireguliacija

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.