Gekony lamparcie, w niewoli, mogą żyć tak długo, jak 20 lat. I to nie zajmuje dużo pracy, aby osiągnąć ten pełny. Ale mają pewne wymagania, które jeśli nie zostaną spełnione, spowodują wczesny upadek.
Wymagania siedliskowe
Prawidłowa temperatura, wilgotność, dieta i ćwiczenia są kluczowymi elementami. Niewłaściwe temperatury, albo zbyt gorące lub zbyt zimne, mogą powodować stres, który z kolei tłumi system odpornościowy zwierzęcia. Zestresowane gekony mogą stać się anorektyczne i odwodnione. To pozostawia zwierzę otwarte na wtórne infekcje, które mogą być trudne do skutecznego leczenia, co sprawia, że niskie utrzymanie zwierzęcia jest bardzo wysokie, przynajmniej przez kilka tygodni.
Przyjrzyjrzyjmy się niektórym dolegliwościom, które można zaobserwować u zestresowanego leo, jeśli parametry siedliska i dieta nie są właściwie utrzymywane:
Ogrzewanie &Temperatury
Ogrzewanie może być jednym z najbardziej krytycznych elementów dla doskonałego zdrowia. Zbiornik, który dostaje powyżej 93 stopni F przez cały spowoduje stres cieplny. Jeden, który jest konsekwentnie poniżej 80 stopni F spowoduje chłodzenia. Oba te scenariusze spowodują, że twój gekon lamparci straci apetyt.
Zimny gad będzie doświadczał potrzeby wyłączenia funkcjonowania ciała w celu przetrwania, a to obejmuje jedzenie i picie. Wycieńczony i wygłodzony gekon jeszcze bardziej obniża swój poziom aktywności, tworząc w ten sposób błędne koło. Dlatego też odpowiednia temperatura może temu zapobiec, dzięki czemu w przyszłości nie trzeba będzie przerywać tego cyklu poprzez karmienie na siłę lub podawanie płynów do żołądka (nie jest to przyjemne zadanie dla tak małego zwierzęcia). Jeśli leo wydaje się regularnie odmawiać jedzenia, konieczne jest dokładne sprawdzenie temperatury otoczenia.
Wilgotność siedliska
Wilgotność jest prawie tak samo ważna jak temperatura. Te gady są najbardziej komfortowe przy wilgotności, która jest całkiem wygodna dla ludzi (20% – 40%). Jeśli ich miska z wodą jest czysta, płytka i pełna, wtedy wilgotność może być odrzucona jako przyczyna stresu i obniżenia odporności.
Jednakże poziom wilgotności, który jest zbyt wysoki, w górę 80% stale, jest prośbą o infekcje dróg oddechowych. Mimo, że nie jest to bezpośredni efekt stresu środowiskowego, wysoka wilgotność może zamienić środowisko życia Twojego zwierzaka w petri-dish, w którym rozmnażają się patogeny normalnie występujące w regionach tropikalnych, a nie w klimacie pustynnym, w którym ewoluowały gekony lamparcie. Twoje zwierzę nie będzie miało naturalnej odporności na te zarazki, więc może zostać zarażone.
Dobowe wahania wilgotności nie stanowią problemu, więc hodowcy w wilgotnym klimacie nie muszą się zbytnio przejmować, ale nie powinni zamgławiać pomieszczeń i powinni dostarczać sztuczne rośliny do kryjówek, a nie prawdziwe, które muszą być regularnie podlewane.
Wyobraźmy sobie taki scenariusz…
Załóżmy, że parametry środowiskowe w pomieszczeniach dla zwierząt są idealne, a w zestawie znajduje się obszar ciepły, w którym temperatura nigdy nie przekracza 92°C, oraz chłodniejszy, w którym nigdy nie spada poniżej 80°C. Wilgotność waha się codziennie między 10% a 55%, co jest całkowicie w porządku.
Ale nagle zdajesz sobie sprawę, że twój samiec leo nie jadł przez cały tydzień. W rzeczywistości, przy bliższym przyjrzeniu się, jego ogon wydaje się cieńszy niż w zeszłym tygodniu. Przypominasz sobie, że w zeszłym miesiącu miałeś z nim swoją nową samicę do celów hodowlanych. Teraz jest w swoim własnym siedlisku i ma nadzieję, że przygotowuje się do złożenia jaj. Sprawdzasz jej wybieg i wszystkie parametry środowiskowe są idealne, ale ona również wygląda chudo i zdajesz sobie sprawę, że nie je tak, jak powinna. Czy te wydarzenia mogą być połączone?
Kilka dni później i twój geckos nadal nie jeść dobrze, idziesz w Internecie, aby spróbować i uzyskać wskazówkę. Zauważasz dolegliwość określaną jako stick-tail. Badasz swoje zwierzęta ponownie i widać, że ich ogony są jeszcze cieńsze wskazując konsumpcji tłuszczu przechowywania. Ah-ha, teraz wiesz, co się dzieje i dokładnie to, co należy zrobić, prawda? Nie tak szybko.
Okazuje się, że jest to termin catchall dla warunku, że geckos są wyrażające, a nie choroby dyskretnej. Lepkoogoniasty leo może cierpieć z powodu Crypto, slangowego określenia pasożyta pierwotniaka, który wpływa na układ pokarmowy, powodując brak apetytu, biegunkę i utratę kondycji ciała.
Istnieje specyficzny test do wykrywania crypto w świeżej próbce kału zwany testem PCR, który jest dostępny tylko w niektórych szpitalach dla zwierząt i może wymagać wysłania do laboratorium w celu postawienia diagnozy. Jeśli podejrzewa się tę chorobę, im szybciej wrócą wyniki i będzie można zastosować leczenie, tym lepiej.
OK, myślisz, że to prawdopodobnie to, co to jest. Następnie niskie i oto, można znaleźć, że zakażenie bakteryjne Salmonella może powodować podobne objawy utraty wagi prowadzące do chorego ogona. Salmonella jest bardzo niepokojące, ponieważ łatwo rozprzestrzenia się na inne gady i może nawet wpływać na ludzi, więc właściwe ręce i dezynfekcji zbiornika jest krytyczna dla zapobiegania i leczenia.
Jest nawet szansa, że jest to wpływ od połknięcia substratu lub innych niestrawnych materiałów. Eliminujesz to jako przyczynę, ponieważ Twoje leosy są trzymane na płytkach łupkowych zwieńczonych małymi okrągłymi kamykami akwariowymi, więc to przynajmniej może być wyeliminowane. Więc z powrotem do rozważania choroby to jest.
Jak twój samiec leo zszedł z jakimiś chorobami? Trochę więcej czytania uświadamia Ci, że tak bardzo zależało Ci na tym, aby Twoja nowa piękna samica znalazła się w rodzinie, że wsadziłeś ją do niego zaraz po zakupie bez okresu kwarantanny. Widzisz w sieci, że jest wysoce zalecane przez wszystkich profesjonalistów, że nowe nabytki powinny być poddane kwarantannie z innymi gadami przez minimum 30-60 dni. Osiąga się w ten sposób wiele rzeczy:
- czas na zaaklimatyzowanie się w nowym środowisku
- redukcję stresu przed zaangażowaniem się w zachowania godowe z obcym towarzyszem
- manifestację objawów rozpoczynających się chorób i
- przejście do weterynarza w celu sprawdzenia przed narażeniem na jakiekolwiek inne gady w twoim domu
Too late now, i jeśli crypto okaże się przyczyną, potrzebne będą specyficzne leki. Ich skuteczność jest ograniczona (chociaż jest kilka obiecujących nowych leków, o których można przeczytać w innym miejscu na tym blogu). Nawet jeśli „wyleczone”, mądrze jest uznać te zwierzęta za wiecznie zakaźne. Sumienni hodowcy z Crypto-pozytywnymi zwierzętami nigdy nie powinni ich rozmnażać lub odsprzedawać innym hodowcom.
Więc masz wielką nadzieję, że choroba okaże się być salmonellą. Następnie dowiadujesz się o epidemii salmonelli u ludzi w 2015 r. związanej z obsługą gekonów domowych, powodując u ich opiekunów gorączkę, dreszcze i biegunkę, i zaczynasz mieć nadzieję, że to nie jest to!
Szybko zbierasz próbki kału od obu zwierząt (podczas gdy wciąż mogą robić kupę) i pędzisz do weterynarza, który na szczęście ma możliwość wykonania analizy w ciągu 24 godzin. Wyniki są mieszane. Twoja piękna, mała, nowa suczka jest nosicielką Salmonelli. Ale twój weterynarz radzi ci, że jest mało prawdopodobne, aby to była jedyna przyczyna jej stanu i że będzie musiała być obsługiwana w rękawiczkach dla bezpieczeństwa ludzi, ale nie leczona na salmonellozę. Następnie weterynarz prosi o obejrzenie zwierzęcia w gabinecie. Tam na zdjęciu radiologicznym okazuje się, że w dolnej części jelita znajduje się poważny przypadek wgłobienia piaskiem. Okazuje się, że było to podłoże, na którym była trzymana przed zakupem. Weterynarz radzi, że aby ją uratować konieczne jest agresywne leczenie. Wykonywana jest lewatywa, a także podawane są płyny podskórne w celu leczenia jej odwodnienia. Następnie zostaje ona odesłana do domu wraz ze specjalnie opracowaną dietą płynną, którą należy podawać jej doustnie za pomocą strzykawki dwa razy dziennie. Oprócz tego, poleca się również moczyć ją w ciepłej kąpieli wodnej przez 15-20 minut każdego dnia, aby jeszcze bardziej zwalczyć odwodnienie. Sheeeesh! Co za ból, a wszystko dlatego, że nie zachowano ostrożności przy zakupie i wprowadzaniu jej do nowego towarzystwa.
A twój samiec leo? Badanie samego zwierzęcia i jego kału nie wykazało żadnych problemów. Zdziwiony, zabierasz go do domu i dokładnie sprawdzasz jego wybieg. Odkrywasz, że podwodna grzałka, którą zapewniłeś dla nocnego ciepła po jednej stronie jego wiwarium spaliła się i że dno zbiornika jest konsekwentnie 65-70 stopni przez całą noc. Biedaczek, było mu zimno, a wychłodzony gad często radzi sobie z tego rodzaju stresem, rozpoczynając brumację (rodzaj hibernacji gada). Wymieniasz mu matę tego samego dnia, a w ciągu dwóch dni wydaje się, że trochę się ożywił. Między byciem zimnym a poddaniem się randce w ciemno w tym samym czasie, twój mały samiec był naprawdę zestresowany. W naturze, te zwierzęta są dość samotne, przychodząc razem do kopulacji tylko raz w roku. Jak prawie wszystkie gady, ten gatunek jest zdolny do jajowodowego przechowywania spermy przez okres do jednego roku. Więc częste sceny randek to naprawdę nie ich rzecz.
Badanie kontrolne twojej małej samicy tydzień później wykazało, że piasek się przesuwa. Procedura oczyszczania jest zalecana przez dodatkowy tydzień, a następnie można wznowić normalne karmienie, zaczynając od jednego pylistego woskownicy codziennie przez 10 dni i uważnej obserwacji. I na koniec trochę dobrych wiadomości, radiografia wykazała cień tworzących się 2 małych jajeczek. Jest w ciąży! Obiecujesz swoim zwierzętom, że od teraz będziesz lepszym „wing-man” w nadziei, że zachęcisz swoją małą galę, aby żyła długo i pomyślnie i wyprodukowała do 100 młodych w ciągu swojego życia.