Free Press

Freshwater Stingrays are a diverse group of fish that are increasingly common in today’s specialty pet stores.

Są to osobiste drapieżniki z imponującym apetytem i wieloma dziwactwami, które sprawiają, że utrzymanie ich jest wyzwaniem.

Dlatego też poniżej przedstawię typy płaszczek słodkowodnych i ich potrzeby pielęgnacyjne!

Czym są płaszczki słodkowodne?

Płaszczki słodkowodne są jednymi z najbardziej unikalnych ryb akwariowych, jakie kiedykolwiek mogłeś posiadać.

Jako członkowie nadrzędu Batoidea, są prawdziwymi płaszczkami tak jak ich morscy kuzyni. To również czyni je bliskimi krewnymi rekinów i ryb piły.

Karły, płaszczki i ryby piły mają kilka cech wspólnych, w tym elastyczny szkielet wykonany z chrząstki, a nie kości.

Mają też tysiące Ampullae of Lorenzini, elektroczułych porów, które pomagają im wykryć pola elektryczne, które wydzielają wszystkie zwierzęta. To pozwala im wyczuć zakopaną ofiarę i polować w całkowitej ciemności.

Płetwale słodkowodne występują w regionach tropikalnych na całym świecie i występują w różnych rozmiarach i wzorach.

Żaden gatunek płaszczki słodkowodnej nie jest naprawdę mały; nawet płaszczka atlantycka osiąga godną szacunku średnicę stopy. All require large aquariums with ample filtration, prefer fine sand substrates, and heavy feedings of protein rich food.

They are also personable fish that respond to hand feeding and even enjoy being touched. Jednak ich jadowite żądła są prawdziwym problemem i nigdy nie powinny być ignorowane.

Szczególnie omawiam obchodzenie się z płaszczkami słodkowodnymi i ich jadowitymi żądłami poniżej.

Wspólne rodzaje gatunków płaszczek słodkowodnych

Istnieją dziesiątki gatunków płaszczek słodkowodnych dostępnych w handlu zoologicznym, ale tylko kilka jest powszechnie widzianych w specjalistycznych sklepach akwarystycznych:

Tiger River Stingray

Choć umiarkowanie popularna w handlu akwarystycznym, Tiger River Stingray jest stosunkowo nieznana nauce.

Blisko spokrewniona z Potamotrygon schroederi i innymi amazońskimi gatunkami, jest jedną z większych słodkowodnych płaszczek amazońskich, jak również jedną z najbardziej wrażliwych na jakość wody.

Większość z nich jest dziko odławiana i eksportowana w zatłoczonych, stresujących warunkach, więc rehabilitacja płaszczek z Tiger River jest zawsze ryzykowną perspektywą.

Jednak raz zdrowe i odżywiające się prawidłowo są uderzającym gatunkiem, z marmurkowym złotym brązem i czarnym kolorem, który pomaga im wtopić się w cień lasów.

• Nazwa naukowa: Potamotrygon tigrina
• Średnica tarczy: Do 28″
• Region ojczysty: Peruvian Upper Amazon
• Cena: $750-$1000

Ocelate Stingray

Ocelate Stingrays są jednymi z najbardziej rozpowszechnionych słodkowodnych płaszczek, znalezionych w dorzeczach Amazonki, Orinoco, Río de la Plata i Mearim River, obejmujących większość Ameryki Południowej. Kiedy rzeki wylewają, często trafiają do sztucznych stawów i kanałów.

Tak szeroko rozpowszechnione jak są, płaszczki Ocellate są również jedną z bardziej popularnych płaszczek w handlu akwarystycznym.

While all Freshwater Stingrays are sensitive the Ocellate Stingray is easier than most species to care for.

• Scientific Name: Potamotrygon motoro
• Średnica tarczy: Do 24″
• Region ojczysty: Ameryka Południowa
• Cena: $150-$300

Giant Freshwater Whipray

Znany po prostu jako Giant Stingray, Freshwater Whipray jest masywnym, niemal legendarnym zwierzęciem, gdy jest w pełni rozwinięty.

Jako jedna z największych ryb słodkowodnych na planecie, Whipray Freshwater rosną do prawie 12 stóp długości i ponad 7 stóp średnicy. They will outgrow any normal aquarium well before then.

Determined aquarists should look at a pond or custom build aquarium to house one of these impressive fish.

Obtaining jeden jest również wyzwaniem, ponieważ są one zagrożone gatunki. Jednakże, sporadycznie hodowane w niewoli lub przemycane Whipray Freshwater znajduje swoją drogę do handlu.

Giant Freshwater Whiprays mają najdłuższy barb każdego gatunku płaszczki. Przy ponad 15 calach, jedno pechowe jadowite pchnięcie może być łatwo śmiertelne z powodu ogromnej utraty krwi.

Jak inne płaszczki słodkowodne, dzieci rodzą się żywe, choć już masywne 12 cali średnicy.

• Nazwa naukowa: Urogymnus polylepis
• Średnica tarczy: Do 7 stóp i 1300 funtów
• Region ojczysty: Południowo-wschodnia Azja i Indonezja
• Cena: $300, gdy młode

Mrówka atlantycka

Chociaż mogą przetrwać w wodach słodkich w nieskończoność, płaszczki atlantyckie są naprawdę euryhalinowe ryby. Migrują stale między słodkowodnymi, słonawymi i oceanicznymi środowiskami, aby znaleźć pożywienie, kolegów i ciepłą wodę.

They są niedrogie, native to USA, i jeden z mniejszych gatunków Stingray.

Prawdziwa populacja słodkowodna istnieje w rzece St. John’s na Florydzie. Jednak większość przenieść w i z wody słodkiej z Meksyku tak daleko na północ, jak Chesapeake Bay.

Długi spiczasty pysk i bezwzorcowy brązowy kolor płaszczki atlantyckiej sprawia, że łatwo odróżnić je od ich prawdziwych słodkowodnych kuzynów.

• Nazwa naukowa: Hypanus sabinus
• Średnica tarczy: 10-12″
• Region macierzysty: Wybrzeże Atlantyku, Ameryka Północna
• Cena: $100

Xingu River Stingray

Znany również jako Black Devil Stingray, Potamotrygon leopoldi jest uderzający, z midnight czarnym i kremowo-białym nakrapianym wzorem.

Their śmiały kolor, wrażliwość na warunki wodne, i rzadkość w przyrodzie uczynić je jednymi z najdroższych ryb w akwarystyce. Rzeka Xingu jest dopływem Amazonki i jedynym miejscem występowania Potamotrygon leopoldi w naturze.

Obecnie eksport jest zakazany, co czyni hodowlę w niewoli jedyną (legalną) opcją dla Xingu River Stingrays. Na szczęście, są one płodne w porównaniu do ich krewnych i może mieć 6 do 8 szczeniąt w porównaniu do innych gatunków, które zwykle mają 2 do 4.

• Nazwa naukowa: Potamotrygon leopoldi
• Średnica tarczy: Do 18″
• Region ojczysty: Xingu River, Brazylia
• Cena: $750-$1500

Porcupine River Stingray

Porcupine River Stingrays są popularne wśród osób, które po raz pierwszy zajmują się hodowlą płaszczek słodkowodnych, ponieważ są to gatunki niedrogie i mniej wrażliwe. Jak w przypadku wielu gatunków, ich nazwa opisuje ich rodzimy region.

Jako mniejszy gatunek, Porcupine River Stingrays radzą sobie dobrze w umiarkowanie dużych akwariach, tak małych jak 125 galonów.

Pomimo ich odporności, właściwa uwaga na jakość wody jest nadal obowiązkowa, ponieważ wszystkie płaszczki słodkowodne są bardzo wrażliwe w porównaniu z innymi rybami.

• Nazwa naukowa: Potamotrygon hystrix
• Disk Diameter: Do 16″
• Region ojczysty: Upper Reaches of Rio de la Plata
• Cena: $150-250

Wiele płaszczek słodkowodnych jest hodowanych w niewoli, ponieważ eksport staje się coraz bardziej nielegalny, a utrata siedlisk powoduje spadek ich liczby na wolności.

Identyfikacja płaszczek słodkowodnych może być wyzwaniem, ponieważ różnią się one wzorcem znacznie nawet w obrębie jednego gatunku. Wiele z Potamotrygon jest również blisko spokrewnionych i nawet się hybrydyzują.

Bez skrupułów azjatyccy hodowcy ryb często sprzedają hybrydy jako unikalne gatunki lub morfy kolorów, więc bądź na straży podczas zakupów dla płaszczek słodkowodnych.

Potamotrygon Freshwater Stingrays są nielegalne do importu, transportu lub posiadania w kilku stanach USA: Arizona. California, Florida, Georgia, Hawaii, Mississippi, Nevada, Oklahoma, Texas i Utah. Są one zdolne do naturalizacji w cieplejszych stanach i są uważane za zagrożenie dla zdrowia publicznego w innych.

Pielęgnacja płaszczek słodkowodnych

Pierścienice słodkowodne są uderzające, inteligentne i satysfakcjonujące w utrzymaniu! Jednakże, jako duże, drogie ryby akwariowe, płaszczki słodkowodne oferują również kilka wyzwań, które należy dokładnie rozważyć:

Wybór płaszczki słodkowodnej

Płaszczki słodkowodne są wrażliwe w porównaniu z innymi rybami akwariowymi. Wybór zdrowego okazu znacznie ułatwi Ci życie.

Unikaj płaszczek z otwartymi wrzodami lub ranami, ponieważ będą się one goić słabo, jeśli płaszczka jest zestresowana lub jakość wody jest nawet trochę wyłączona.

Zapytaj o obserwację płaszczki podczas karmienia. Zdrowe płaszczki słodkowodne są kruczoczarne i powinny wykazywać dobrą reakcję na mięsiste ofiary.

Brak apetytu jest strasznym znakiem, chyba że płaszczka dopiero co przybyła.

Słodkowodna płaszczka „Death Curl” jest czymś, czego należy unikać za wszelką cenę. Zewnętrzne krawędzie płaszczki będą stale zwijać się ku górze, zamiast leżeć płasko na podłożu.

Przyczyny nie są znane na pewno, urazy układu nerwowego spowodowane w tranzycie są możliwością, jak również Death Curl jest ogólną reakcją na silny stres.

Nigdy nie kupuj Curling Freshwater Stingray. Zauważ, że dysk naturalnie faluje jak płaszczka pływa; Death Curl jest widocznym, półtrwałym wypaczeniem dysku w górę.

Na koniec, będziesz chciał sprawdzić jej kupę! Żądłówki słodkowodne są bezkręgowymi drapieżnikami i często łapane są na dziko, co oznacza, że mogą przenosić mnóstwo wewnętrznych pasożytów.

Podczas transportu, pasożyty te wyniszczają ich odporność i mogą powodować ogromny stres. Włókniste lub blade odchody są oznaką dużego obciążenia pasożytami wewnętrznymi, które będą wymagały leczenia.

Odporne, ciemne, kręcone odchody są wskaźnikiem dobrego zdrowia i apetytu!

Rozmiar akwarium

Rozmiar zbiornika jest trochę problemem w przypadku płaszczek słodkowodnych z powodu ich niezwykłych nawyków. Są to szerokie ryby, które są niezwykle aktywne, ale często przebywają na dolnych poziomach akwarium. Therefore, height is far less important than floor area.

Custom aquariums and pools that are especially wide make the best enclosures. Zbiorniki o pojemności 125 galonów (wymiary 72½ x 18½ x 23⅜ ) to absolutne minimum dla młodych gatunków Potamotrygonów, jak również mniejszych gatunków, takich jak płaszczki atlantyckie.

Dla dorosłych płaszczek słodkowodnych Potamotrygon 200 galonów to absolutne minimum, przy czym większe zawsze jest lepsze.

Wysoka objętość akwarium jest również ważna z powodu dużej ilości amoniaku i odchodów płaszczek słodkowodnych, jak również ich wrażliwości na warunki wodne.

Podłoże i inne problemy płaszczek słodkowodnych

Dwie najpopularniejsze opcje to podłoże z drobnego piasku bez krzemionki i akwaria z gołym dnem.

Akwaria z piaskiem są nie tylko bardziej estetyczne, ale pozwalają płaszczce słodkowodnej na ćwiczenie swoich naturalnych instynktów do grzebania, kopania i polowania na pokarm.

Często będą one pokryć się w piasku, aż tylko ich oczy są narażone. Nawet po zakopaniu nadal oddychają normalnie dzięki spiracles za ich oczami.

Akwaria z gołym dnem są łatwiejsze do czyszczenia i ułatwiają znalezienie pożywienia dla płaszczki. Jednak oferują one niewiele w drodze bodźców.

Freshwater Stingrays nie może uchwycić szkło sposób robią piasek i są stale narażone, czy chcą być lub nie. I w mojej osobistej opinii akwaria nie są prawie tak estetycznie przyjemne!

Inne dekoracje, takie jak rośliny, skały i driftwood powinny być wybrane z ostrożnością. Ostre skały i driftwood może zranić ich dysków i należy unikać. Te dekoracje również zabierają cenne nieruchomości na dnie od twojej płaszczki słodkowodnej.

Rośliny z pewnością zostaną wyrwane z korzeniami, ponieważ kopią i korzenią się nieustannie. Jednakże rośliny, które mogą przywiązać się do drewna dryfującego i skał jak paprocie jawajskie i anubiasy są świetnym wyborem dla Twojego zbiornika Stingray.

Każda grzałka akwariowa w zbiorniku Freshwater Stingray powinna być pokryta przez Heater Guard.

With their large body surface area and wandering tendencies, Freshwater Stingrays can be easily burned brushing up against an aquarium heater. Any heater large enough for a Stingray tank will be especially hot to the touch.

Water Conditions

Water quality is the main reason keeping Freshwater Stingrays is a challenge. Są one nie tylko dużymi mięsożercami, co oznacza, że wytwarzają mnóstwo bogatych w białko odpadów, ale mają również niezwykłą biologię. Zachowują biochemię ryb słonowodnych, dostosowaną do środowiska słodkowodnego.

Aby zrównoważyć ich wewnętrzną chemię, wytwarzają ogromne ilości moczu, w tym amoniak.

Jego kał jest również luźny, a gdy jest zaburzony, rozpada się i dryfuje prosto do słupa wody.

Na szczycie tego wszystkiego, płaszczki słodkowodne są również bardzo wrażliwe na amoniak, azotyny i azotany. Dwa pierwsze powinny być na poziomie 0ppm, a azotany w górnym limicie 10ppm.

Cotygodniowe częściowe podmiany wody są niezbędne, podobnie jak ciężkie filtry kanistrowe do utrzymania cyklu azotowego w ryzach.

Choć ilość zależy od wielkości zarówno płaszczki jak i twojego akwarium, 50% tygodniowe podmiany nie są niczym niezwykłym.

• Temperatura: 75-82F
• pH: 6.0-7.0
• Zasolenie: różni się w zależności od gatunku; od 0% do tolerowania słonawych warunków. Niektóre gatunki czerpią korzyści z soli, podczas gdy inne nie mogą jej tolerować.
• Amoniak/Nitryn/Nitrat: 0ppm

Freshwater Stingray Tank Mates

Stingrays są oportunistami i będą brać małe ryby w nocy, kiedy śpią.

Mimo, że są mięsożerne, płaszczki słodkowodne są spokojne i łatwo je zastraszyć przez duże Cichlidy, wiele drapieżnych Sumów i innych hałaśliwych kolegów z akwarium.

Plecostomus powinny być unikane; czasami zaczepiają się o płaszczki od góry i zgarniają śluz z ich ciał, co jest zarówno stresujące jak i wywołujące infekcje.

Idealnymi towarzyszami są ryby, które będą ignorować płaszczki, ale nie mogą być zjedzone, w tym:

• Silver Dollars
• Pacu
• Cichlidy wspólnotowe jak Angelfish i Severums
• Large Gourami
• Knifefish

.

• Arowanas
• Tinfoil Barbs

Feeding Your Freshwater Stingrays

Several daily offerings of meataty items, zarówno żywych jak i martwych, będą z radością przyjmowane.

Plastry białych ryb takich jak tilapia, sum i karp są niedrogie i łatwo dostępne świeże lub rozmrożone. Surowe krewetki, przegrzebki, małże, czarne robaki i rozmrożone kostki mniejszych ofiar, takich jak tubifex i robaki krwiopijne są lepsze na dłuższą metę, ponieważ płaszczki słodkowodne preferują spożywanie bezkręgowców! Nawet lądowe bezkręgowce jak sporadyczne mealworm, świerszcz, lub chrząszcz będzie szczęśliwie eaten.

Leave głowy, łuski, i muszle nienaruszone na krewetki, małe raki, owady, i małe ryby, jak również. Promienie są jednymi z niewielu kręgowców poza ssakami, które mogą skutecznie przeżuwać swoje pożywienie.

Podczas gdy żują niechlujnie, uzyskują jeszcze więcej wartości odżywczych z konsumpcji całego organizmu – muszli, organów i wszystkiego!

Podczas gdy wszystkie zaakceptują szeroką gamę mięsożernych ofert, należy przyjrzeć się szczegółom dotyczącym poszczególnych płaszczek słodkowodnych.

Niektóre, takie jak Xingu River Stingray, normalnie konsumują twarde mięczaki i skorupiaki, i doceniają chrupiący pokarm przy okazji.

Choć oportunistyczne, płaszczki słodkowodne nie konsumują ryb często w naturze.

Wielu akwarystów ręcznie karmi swoje płaszczki lub używa szczypiec do karmienia, jeśli płaszczki walczą o swój sprawiedliwy udział w zbiorniku społecznym.

Dealing with Freshwater Stingray Barbs

As you’re no doubt well aware, Freshwater Stingrays get their name from the venomous barb that runs along the tail.

Jad płaszczki słodkowodnej jest bardzo bolesny i silniejszy niż ich morskich kuzynów dzięki posiadaniu większej ilości komórek wydzielających jad wzdłuż pręta, które tworzą toksyczny śluz.

Młode płaszczki słodkowodne mają peptydowy koktajl czynników powodujących ból, podczas gdy dorosłe płaszczki używają białek, które powodują zapalenie i śmierć tkanek.

Gatunki, dieta i chemia wody mogą również wpływać na jakość jadu płaszczki w nieprzewidywalny sposób.

Ale jad jest kardiotoksyczny, większość urazów występuje wzdłuż kończyn i dlatego nie zagraża życiu.

Po użądleniu, ofiary powinny zanurzyć dotknięty obszar w wodzie tak gorącej, jak tylko mogą wytrzymać, ponieważ ciepło denaturuje jad płaszczki słodkowodnej. Powinieneś szukać pomocy w nagłych wypadkach; podczas gdy antyivenom jest mało prawdopodobny i rana sama w sobie rzadko jest poważna, martwica jest możliwym i bardzo niebezpiecznym efektem ubocznym użądlenia.

Jeśli zadzior odłamie się w twoim ciele, powinieneś zdecydowanie udać się do lekarza.

Jak być może wiesz, była legenda Steve Irwin zmarł po usunięciu żądła płaszczki w terenie. Podczas gdy prawdopodobnie nie zostaniesz użądlony w serce, kolce płaszczki są ząbkowane w taki sposób, że rozrywają ciało, gdy są nieostrożnie usuwane.

Są one również wystarczająco ostre, aby wbić się w kość, jeśli zostaną wbite z wystarczającą siłą.

Odcinanie prętów płaszczki słodkowodnej jest spornym tematem wśród hodowców płaszczek.

Z jednej strony, płaszczki używają swoich wędzideł tylko defensywnie i tylko z bliska. Ogólnie rzecz biorąc, musisz złapać lub w inny sposób sprowokować płaszczkę do ataku ogonem.

Nie idą one na ofensywę jak szermierz i są inteligentnymi zwierzętami, które rozpoznają swoich opiekunów.

Barwy płaszczki słodkowodnej również odrastają w ciągu kilku miesięcy, jeśli zostaną przecięte (lub zgubione w ciele drapieżnika). Więc przycinanie może być niepotrzebnie stresującą procedurą, która ostatecznie nie jest trwała.

Z drugiej strony, bycie użądlonym może być poważną sprawą.

Aquariums with Stingray petting exhibits clip their rays with no serious side effects for the safety of all guests. Jeśli pozwalasz innym na karmienie i interakcję z płaszczkami słodkowodnymi, dobrze jest je przycinać.

Jako zmodyfikowana skala, płaszczki nie posiadają nerwów ani naczyń krwionośnych, więc przycinanie nie powoduje bólu u zwierzęcia.

Hodowla płaszczek słodkowodnych

Hodowla płaszczek słodkowodnych jest fascynująca, ponieważ te ryby są naprawdę jak mało które na naszej planecie. Ich biologia jest dziwna; pod pewnymi względami są one bardzo podobne do ssaków, a pod innymi zupełnie obce.

Hodowla płaszczek słodkowodnych

Na początek, hodowla płaszczek słodkowodnych (jak również wszystkich rekinów i płaszczek) jest łatwa do wykonania.

Męskie płaszczki słodkowodne mają bliźniacze wyspecjalizowane płetwy odbytowe zwane klamrami, które są używane do wewnętrznego zapłodnienia samic w ten sam sposób, w jaki robią to ssaki.

Męskie płaszczki mają identyczne ubarwienie, ale są zwykle mniejsze niż samice w tym samym wieku.

Kobiety płaszczki słodkowodnej są większe i nie mają zatrzasków.

Mają grubszą skórę, aby odeprzeć gryzące nawyki zainteresowanych partnerów, a także bliźniacze jajowody, które rozwijają się w macice, gdy są zapłodnione.

Znowu jak ssaki, płaszczki słodkowodne są żyworodne; rodzą żywe, swobodnie pływające młode, a nie składają jaja.

Podczas gdy wewnątrz matki, młode płaszczki są odżywiane przez płyn maciczny zwany histotrophe, który jest zasadniczo mlekiem dla ich młodych!

Kondycjonowanie twoich płaszczek słodkowodnych

Czas, przestrzeń i dużo jedzenia to wszystko co jest naprawdę wymagane.

Hodowla płaszczek słodkowodnych nie jest strasznie trudna; główne przeszkody to przestrzeń, czas potrzebny do osiągnięcia dojrzałości płciowej i wydatki na każdego dorosłego. Ciężarne samice potrzebują jeszcze więcej pożywienia i będą nawet ponownie wchłaniać rozwijające się młode, jeśli poziom pożywienia spadnie.

Ciąża płaszczki trwa około 3 miesięcy, więc musisz stale karmić i oczywiście uważać na jakość wody.

Szczegóły dotyczące hodowli są trudne do uzyskania ze względu na wymagania przestrzenne, względną rzadkość i różnice między gatunkami.

Jako ogólna zasada, płaszczki słodkowodne osiągają dojrzałość płciową około 18 miesięcy do 2 lat życia.

Dojrzałe płciowo samce mają klamry, które wydają się grubsze; jest to niezależne od wielkości ciała. Wyzwalacze hormonalne od pobliskich samic często powodują, że samce „dojrzewają” po wprowadzeniu do ich zbiornika.

Obfite i częste zmiany wody w połączeniu ze stałym pokarmem i dojrzałymi płciowo płaszczkami sygnalizują, że nadszedł czas na rozmnażanie.

Po rozpoczęciu rozmnażania, samice płaszczki słodkowodnej mogą wychowywać i produkować młode niemal bez przerwy. W ciągu 10 dni po urodzeniu młodych samica może zaakceptować samca do nowej ciąży! Po raz pierwszy hodowcy mogą mieć tylko 1 lub 2 szczeniaki, których liczba rośnie z czasem.

Mężczyźni będą gryźć krawędzie tarcz samic, aby zachęcić je do akceptacji.

Once gotowy samiec będzie gryźć i trzymać się podczas manewrowania do impregnacji jednego z jej macicy z jednym clasper, brzuch do brzucha. Kopulacja trwa mniej niż 30 sekund, zanim ją uwolni.

To może być trudne do ustalenia, czy samica jest w ciąży. Obserwacja samców jest jednym ze sposobów; w większości przypadków przestają ją nękać, ponieważ mogą wykryć poprzez wyzwalacze hormonalne, że nie jest już dostępna.

Jej apetyt również drastycznie wzrośnie, chociaż płaszczki słodkowodne są zawsze wygłodniałe.

Jak młode się rozwijają, w końcu będą puchnąć jej tylne ciało i może nawet pokazać lekki ruch przez jej skórę w późnych etapach.

Wychowanie młodych płaszczek słodkowodnych

Młode płaszczki słodkowodne rodzą się po 3 miesięcznym okresie, zwykle późno w nocy do bardzo wczesnego ranka, aby uniknąć znalezienia przez drapieżniki.

Samica będzie pływać w środku wody i wypuści młode na świat.

Młode płaszczki słodkowodne powinny być przeniesione do oddzielnego, przestronnego akwarium lub stawu w celu dojrzewania, ponieważ w pełni dorosłe osobniki mogą je zjeść.

Każda młoda płaszczka słodkowodna będzie miała około 4 cale średnicy i posiada worek żółtkowy, który daje im od 3 do 4 dni pożywienia.

Żywe i świeże pokarmy powinny być natychmiast oferowane, jednak. Żywe krewetki duchy, czarne robaki i małe dżdżownice zostaną szybko zjedzone. Można je w końcu przestawić na rozmrożone i świeże pokarmy, takie jak kawałki krewetek i ryb!

Młode płaszczki słodkowodne mają tendencję do wykazywania cech pochodzących od obojga rodziców.

Jeśli ciemny samiec i blada samica są hodowane razem, młode będą gdzieś pomiędzy. To sprawia, że hybrydowe płaszczki pochodzące z Azji są szczególnie atrakcyjne, z wzorami pasków i plamek niespotykanych u standardowych wersji.

.