c. 2575-2525 p.n.e.
Egipt, Stare Państwo
Dioryt
Khafre, z dynastii IV Starego Państwa, jest najbardziej znany ze swojej piramidy (jednej z trzech Wielkich Piramid w Gizeh) i Sfinksa, który nosi jego podobiznę. Materiał, z którego wykonano ten posąg, mający rozmiary zbliżone do naturalnych, to dioryt, kamień niezwykle twardy i wybrany ze względu na poczucie trwałości – trwałości władzy królewskiej. Widzimy tu Khafre’a jako boga-króla, władcę swoich poddanych nie tylko w teraźniejszości, ale także w życiu pozagrobowym. On jest wieczny i jako taki jest przedstawiony z atletyczną sylwetką w kwiecie wieku, niezależnie od jego rzeczywistego wieku w czasie rzeźbienia posągu. Jest to konwencja, którą większość faraonów stosowała w swoich królewskich wizerunkach, z najbardziej godnym uwagi wyjątkiem w postaci „heretyckiego króla” Akhenatona w Nowym Królestwie. Ogólny efekt jest głęboki godności.
Khafre (Widok z boku)
Jego boski autorytet jest wyświetlany przez:
- Jego królewskie lniane nakrycie głowy (podobne do tego noszonego przez Sfinksa).
- On nosi królewską sztuczną brodę (nawet kobieta faraon Hatszepsut jest pokazany w jej portretach noszenie brody).
- On siedzi na tronie Egiptu, który jest ozdobiony potężnych patrząc lwów i splecione lotosu i roślin papirusu, symbole zjednoczonego Egiptu.
- Bóg sokoła, Horus (odwołaj się do Palety Narmera) siedzi na grzbiecie tronu Khafre’a ze swoimi skrzydłami ochronnie wokół szyi króla. Postawa ta ilustruje bliski związek Khafre’a z jego bogiem.