Praca dotyczyła identyfikacji kortyzonu, a komitet noblowski wybrał ich za „odkrycia dotyczące hormonów kory nadnerczy, ich struktury i efektów biologicznych.” Później Merck stał się pierwszą firmą, która masowo produkowała kortyzon.
Kortyzon jest obecnie najczęściej stosowany do przeciwdziałania stanom zapalnym u pacjentów cierpiących na zapalenie stawów.
7. Louis Wilson
Wilson był szefem patologii i jest pamiętany za opracowanie szybkiego sposobu diagnozowania i analizowania próbek mikroskopowych poprzez to, co jest znane jako procedura sekcji mrożonej.
Używał on szybko zamrożonych sekcji tkanek barwionych błękitem metylenowym, co umożliwiało chirurgom badanie, diagnozowanie i naprawianie w ramach jednej procedury.
Chociaż Wilson nie był pierwszym, który zastosował technikę zamrożonych przekrojów do diagnostyki śródoperacyjnej, to właśnie opublikowanie jego techniki w 1905 roku doprowadziło do jej powszechnego zastosowania we współczesnej medycynie.
8. Earl Wood
Wkład Wooda w naukę i medycynę jest wieloraki. Jest znany z pomocy w rozwoju G-suit w Stanach Zjednoczonych.
Wraz z zespołem zebranym w Klinice, Wood badał wpływ siły grawitacji na pilotów wojskowych na zlecenie wojska amerykańskiego. Wood sam wsiadł do wirówki, aby zorientować się, jakie są skutki działania siły G i jak je złagodzić. Testował również sprzęt wewnątrz samolotów.
Ale G-suit nie jest jedynym powodem do sławy Wooda. Pomógł również w opracowaniu pierwszego cewnikowania diagnostycznego u ludzi, a także zmodyfikował samolotowy ciśnieniomierz w przyrząd, który następnie stał się standardową metodą pomiaru ciśnienia tętniczego krwi.
9. William Feldman i H. Corwin Hinshaw (remis)
Feldman, lekarz weterynarii i badacz, jako pierwszy testował streptomycynę na zwierzętach, która ostatecznie stała się pierwszym lekiem skutecznie leczącym gruźlicę. Streptomycyna była pierwszym po penicylinie lekiem przeciwbakteryjnym, który został opracowany. Feldman i Hinshaw wspólnie pracowali nad pierwszymi próbami klinicznymi z użyciem leku na pacjentach z gruźlicą w Mayo Clinic.
Feldman uzyskał małe ilości streptomycyny podróżując do Rutgers University i prosząc o nią od dr Selmana Waksmana, którego asystent ją opracował, choć nie była jeszcze testowana medycznie.
Później Hinshaw przeniósł się do Kalifornii i kontynuował swoją wybitną karierę w Stanford Medical School. Został zaproszony przez rząd do udziału w szóstym kongresie All Union na gruźlicę, który odbył się w Moskwie w 1957 roku. W 1990 roku Hinshaw otrzymał nagrodę Mayo Foundation Distinguished Alumnus Award.
11. John Shepherd. Shepherd to gigant w dziedzinie fizjologii układu sercowo-naczyniowego, pamiętany za poprawę zrozumienia tego, jak krew przepływa i jest regulowana. Z urodzenia Irlandczyk, przyjechał do Mayo na stypendium Fulbrighta, zanim w 1957 roku przeniósł się na stałe do USA. Oprócz wkładu w medycynę, Shepherd odegrał kluczową rolę w edukacji, w tym w uczynieniu z Mayo instytucji przyznającej stopnie naukowe.
12. Robert Waller. Waller był dyrektorem generalnym kliniki przez 11 lat i został wprowadzony do Health Care Hall of Fame. Ceniony jako lider i myśliciel strategiczny, Waller był odpowiedzialny za przekształcenie Kliniki w krajowy system opieki zdrowotnej. To pod jego kierownictwem organizacja non-profit przekształciła się w wielostanową instytucję opieki zdrowotnej i badań o wartości 3,5 miliarda dolarów, z 340 milionów dolarów.
13. John Lundy. Lundy był anestezjologiem, któremu przypisuje się stworzenie pierwszego banku krwi w Ameryce, kiedy to przechowywał „krew cytrynianową w pojemniku z lodem” przez okres do 14 dni. Był również pierwszym, który założył salę pooperacyjną po znieczuleniu.
14. Raymond Pruitt. Pruitt, kardiolog, zasługuje na wzmiankę za swój wkład w edukację medyczną. Miał kilka stints w Mayo Clinic, z których jeden był dyrektorem edukacji dla Fundacji Mayo i dyrektor Mayo Graduate School of Medicine. Odegrał również ważną rolę w udostępnianiu edukacji medycznej studentom studiów licencjackich i został dziekanem założycielem Mayo Medical School w 1970 r.
15. Mark Coventry. Coventry przeprowadził w 1969 r. pierwszą w USA operację całkowitej wymiany stawu biodrowego przy użyciu metakrylanu metylu. Jednak poza wykonaniem tej nowatorskiej procedury, Coventry’emu przypisuje się również stworzenie jednej z najbardziej wszechstronnych na świecie baz danych dotyczących wymiany stawów. Mayo Clinic Joint Replacement Database to skarbnica informacji, która zawiera szczegóły każdego zabiegu wymiany stawu kolanowego, biodrowego, barkowego, nadgarstkowego, skokowego, palcowego i łokciowego od czasu pierwszej artroplastyki Coventry’ego w 1969 roku.
16. Suzanne Ildstad. Reputacja Ildstad opiera się na badaniach, zwłaszcza w dziedzinie przeszczepów szpiku kostnego i narządów stałych. Ildstad zawróciła wielu w głowie, kiedy przeszczepiła szpik kostny pawiana pacjentowi zarażonemu wirusem HIV z mieszanym skutkiem – pacjent odrzucił szpik kostny, ale rok później ledwo można było wykryć wirusa.
17. David Dahlin. Dahlin był znany ze swojej pracy jako patolog chirurgiczny, szczególnie w odniesieniu do guzów kości. Zagłębiał się w badania wszystkich guzów kości, jakie kiedykolwiek zdiagnozowano w Klinice, i pilnie śledził wszystkie szczegóły, zapisując informacje na kartach o wymiarach 4 na 6 kart indeksowych.
18. Irwin Schatz. Schatz jest jedynym lekarzem, który podniósł pytania dotyczące etyki kontrowersyjnego The Tuskegee Study of Untreated Syphilis in the Negro Male, w którym biedni, wiejscy mężczyźni afroamerykańscy byli częścią badania, aby zobaczyć, jak kiła postępuje, jeśli pozostawione bez leczenia. Schatz wysłał list do autora badania, a później reporter odkrył go i uwagę mediów, co doprowadziło do ważnych zmian dotyczących ochrony pacjenta w badaniach klinicznych.
19. Frank Krusen. Krusen należał do garstki lekarzy odpowiedzialnych za zapewnienie, że medycyna fizykalna i rehabilitacja zostaną uznane za specjalność medyczną. Założył pierwszą Katedrę Medycyny Fizykalnej w Mayo w 1936 roku. Krusen otrzymał nagrodę od prezydenta Dwight D. Eisenhowera za jego wkład w „dobrobyt zatrudnienia dla osób niepełnosprawnych fizycznie.”
20. Frank Mann. Mann, dyrektor medycyny eksperymentalnej w Klinice Mayo, badał i wykonywał przeszczepy serca na długo przed tym, jak jeszcze rozważano przeszczepy ludzkich serc. Zrobił je wierząc, że „jego ustalenia dotyczące psów mogą w końcu mieć praktyczne zastosowanie w przyszłym zarządzaniu pacjentami.”
21. Richard Weilshilboum. Biorąc pod uwagę naszą kulturę pill-popping, wiedząc, jak lek reaguje na indywidualne genetyczne make up jest bezcenne. Jednym z liderów w dziedzinie farmakogenomiki i medycyny zindywidualizowanej jest Richard Weilshilboum, który w latach 90-tych został poproszony przez National Institute of General Medical Sciences o przewodniczenie grupie zadaniowej, której zadaniem było nakreślenie „najlepszego sposobu wykorzystania nowej wiedzy genomicznej w celu przyspieszenia i przełożenia genetyki odpowiedzi na lek na grunt praktyki lekarskiej.”
22. Thoralf Sundt. Sundt był chirurgiem mózgu, który wniósł znaczący wkład w mikrochirurgię układu mózgowo-naczyniowego, w tym w rozwój klipsów do tętniaków. Pomimo zachorowania na raka szpiku kostnego kontynuował pracę w Klinice, a nawet przeprowadził operację na prezydencie Ronaldzie Reaganie.
23. Russell Wilder. Wilder miał długą karierę w Klinice, ze szczególnym uwzględnieniem cukrzycy. Zanim odkryto insulinę, starał się opanować chorobę poprzez kontrolę diety. Ale po odkryciu insuliny przez Fredricka Bantinga i jego zespół, Wilder stał się częścią „małego komitetu ekspertów” zaproszonych do Toronto, aby opracować jej przegląd kliniczny. Zdobył Medal Bantinga przyznawany przez American Diabetes Association za wkład w leczenie cukrzycy.
24. C. Anderson Aldrich. Aldrich przybył do Mayo Clinic w 1944 roku, aby nadzorować Rochester Child Health Institute i był zaangażowany w przegląd „zdrowia i rozwoju emocjonalnego dzieci z Rochester od urodzenia w próbach zrozumienia fizycznego, psychicznego i emocjonalnego wzrostu.” Otrzymał nagrodę Laskera za „wybitny wkład w edukację lekarzy w zakresie psychologicznych aspektów praktyki lekarskiej.”
25. Nicholas LaRusso. Historia Mayo jest przesiąknięta innowacyjnością. LaRusso niesie tę pochodnię jako dyrektor medyczny Centrum Innowacji Kliniki Mayo poprzez ponowne wyobrażenie sobie opieki zdrowotnej dzięki e-konsultacjom i przeprojektowaniu sal egzaminacyjnych. Założył CFI w 2008 roku i zrobił coś nieoczekiwanego: zatrudnił pełnoetatowych projektantów.
26. F. Raymond Keating. Keating jest znany ze swoich badań nad nadczynnością przytarczyc – „zarówno nad jej diagnozą, która jest uważana za trudną, jak i nad jej leczeniem.” Znalazł również sposoby na to, aby pacjenci cierpiący na tę dolegliwość czuli się na tyle dobrze, aby znieść operację, jedyne prawdziwe rozwiązanie tego stanu.
27. Eugene Kern. Kern jest nie tylko szanowanym pedagogiem, ale także jednym z najlepszych chirurgów nosa na świecie. Przyczynił się w znacznym stopniu do zrozumienia chorób nosa i jest ekspertem w dziedzinie ucha, nosa i gardła. Jest laureatem nagrody Distinguished Alumnus Award przyznawanej przez Mayo.
28. Paul O’Leary. O’Leary był słynnym dermatologiem i syfilologiem, na którego cześć i ku pamięci absolwenci Mayo utworzyli stowarzyszenie – jedno z niewielu w Mayo Clinic. O’Leary był również lekarzem Lou Gehriga, słynnego bejsbolisty.
29. Michael Hutton. Hutton jest jedynym niefizykiem, który znalazł się na tej liście. Badania nad chorobą Alzheimera otrzymały wielki impuls, kiedy Hutton, neurobiolog, i jego zespół współpracowali z innymi na Uniwersytecie Minnesoty, aby stworzyć pierwsze transgeniczne myszy dotknięte tym schorzeniem. Ten model myszy został licencjonowany przez główne firmy farmaceutyczne i jest dostępny dla naukowców za darmo.
30. Denis Cortese. Uważany za jednego z najbardziej wpływowych lekarzy-dyrektorów, Cortese był prezesem i dyrektorem generalnym Mayo Clinic przed przejściem na emeryturę w 2009 roku. Podczas swojej kadencji u steru Kliniki wprowadził wiele innowacji, w tym wykorzystanie nowych odkryć w dziedzinie genomiki do opracowania planów leczenia skoncentrowanych na pacjencie. Cortese, który konsultował się z Białym Domem podczas ustalania założeń reformy opieki zdrowotnej, był również zdecydowanym zwolennikiem systemu, który nagradza wartość, a nie ilość usług świadczonych na rzecz pacjenta.
31. Lawrence Riggs i L. Joseph Melton III (remis). Riggs, Distinguished Mayo Alumnus, oraz L. Joseph Melton poczynili wielkie postępy w badaniach nad kośćmi, kiedy opublikowali dane pokazujące finansowe implikacje osteoporozy, która w tamtym czasie nie była nawet uznawana za chorobę.
33. Kendall Lee. Lee opracował Wireless Instantaneous Neurotransmitter Concentration System (WINCS), który może monitorować i rejestrować reakcje elektryczne i chemiczne w mózgu z nadzieją na wykorzystanie głębokiej stymulacji mózgu do leczenia choroby Parkinsona, drżenia, depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i epilepsji.
34. Glen Hartman. Wybitny radiolog i szef wydziału radiologii Mayo, Hartman był również założycielem i szefem Mayo Medical Ventures (obecnie część Mayo Clinic Health Solutions), najwyraźniej pierwszego przedsięwzięcia przedsiębiorczego Kliniki. Zdobył prestiżowy złoty medal American Roentgen Ray Society pośmiertnie w 1990 roku.
35. Ananda Basu i Yogish Kudva (remis). Drs. Basu i Kudva są zaangażowani w rozwój sztucznej trzustki, która pewnego dnia uczyniłaby diabetyków wolnymi od bólu regularnych ukłuć i codziennego monitorowania i przyjmowania insuliny. Obaj endokrynolodzy mają nadzieję, że sztuczna trzustka może dostarczać insulinę automatycznie i może być dostosowana do potrzeb każdego pacjenta.
37. Deborah Rhodes. Rhodes jest jedyną kobietą na tej liście. Znalazła technologię molekularnego obrazowania piersi, która jest znacznie dokładniejsza niż standardowa mammografia, ale uważa, że upolitycznienie testów przesiewowych uniemożliwiło jej szerszą dostępność.
38. Shahbudin Rahimtoola. Rahimtoola, były kardiolog z Mayo, jest uznawany za odkrywcę „hibernującego mięśnia sercowego”, gdzie niektóre części mięśnia sercowego wykazują „nieprawidłową funkcję skurczową”. Rahimtoola jest uznanym ekspertem od chorób wieńcowych i laureatem nagród, w tym jednej od Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
39. Chris Johnson. Johnson jest byłym dyrektorem pediatrycznej opieki krytycznej i profesorem pediatrii w Mayo Clinic i Mayo Foundation. Ale poza opieką nad dziećmi wymagającymi intensywnej terapii, Johnson jest również blogerem i autorem kilku książek dla rodziców, w tym „How to Talk to Your Child’s Doctor: A Handbook for Parents.”
40. Charles Moertel. Moertel cieszył się międzynarodową sławą jako badacz nowotworów przewodu pokarmowego. To pod jego kierownictwem jako dyrektora Mayo Cancer Center, Narodowe Instytuty Zdrowia zatwierdziły je jako kompleksowe centrum raka.
41. James Priestley. Jeden z pierwszych współpracowników Charlesa i Williama Mayo, Priestley, chirurg o międzynarodowej sławie, wyróżniał się także swoim wkładem w wysiłek Mayo w II wojnie światowej i kierował jednostką stacjonującą w Finschhafen w pobliżu Nowej Gwinei. Wykonał również pierwszą w historii udaną pankreatektomię.
42. Guillermo Ruiz-Arguelles. Obecny prezydent Międzynarodowego Towarzystwa Hematologii, Ruiz-Arguelles, jest również Mayo Distinguished Alumnus. Ruiz-Arguelles zdobył nagrodę za swój wkład w to, jak białaczka, chłoniak i niedokrwistość aplastyczna mogą być zarządzane.
43. Robert Kyle. Kyle, lekarz-badacz i edukator, wyróżnił się w dziedzinie badań nad szpiczakiem mnogim. Zdobywca wielu nagród, Kyle dostąpił również wyjątkowego zaszczytu, jakim jest nagroda jego imienia ustanowiona przez International Myeloma Foundation.
44. Peter Hauri. Hauri był dyrektorem Mayo Clinic Insomnia Program i współdyrektorem Mayo’s Sleep Disorders Center. Uważany za pioniera w badaniach nad snem i jednego z założycieli Sleep Research Society, napisał również popularną książkę „No More Sleepless Nights.”
45. Claude Deschamps. Deschamps jest przewodniczącym Wydziału Chirurgii i dwukrotnie został wyróżniony za Doskonałość w Nauczaniu w Szkole Medycznej Mayo. Jego specjalnością jest torakochirurgia ogólna.
46. Donald Balfour. Balfour był cenionym chirurgiem gastroenterologicznym i drugim dyrektorem Mayo Foundation For Medical Education and Research. Jego nagrody obejmowały Distinguished Service Award of the American Medical Association, Friedenwald Medal of the American Gastrolenterological Association oraz President’s Certificate of Merit za służbę dla armii podczas II wojny światowej.
47. Samuel Haines. Haines był przewodniczącym rady nadzorczej i podjął rewolucyjny jak dotąd krok ogłaszając zmianę polityki w 1956 roku, dzięki której Klinika zaczęła akceptować i prosić o zewnętrzne fundusze na wsparcie badań. Haines zauważył: „Byłoby niefortunne, gdybyśmy mieli ograniczyć naszą produktywność badawczą tylko po to, aby utrzymać naszą dumę z tego osiągnięcia.”
48. John Stobo. Stobo, starszy wiceprezes w University of California, biuro prezydenta, jest Distinguished Mayo Alumnus uhonorowany za swój wkład w dziedzinę akademickich ośrodków zdrowia. Spędził 40 lat w tej dziedzinie, służąc w kilku instytucjach, takich jak system University of Texas w Galveston, a następnie w Johns Hopkins w Maryland.
49. Russell Carman. Carman był wybitnym radiologiem i byłym przewodniczącym Sekcji Roentgenologii Mayo (obecnie znanej jako Radiologia). Jest pamiętany za swój wkład w dziedzinie radiologii przewodu pokarmowego.
50. Christopher Chute. Co kryje się w nazwie? Otóż w medycynie nazwa schorzenia i jego precyzyjne rozpoznanie jest kluczem do prawidłowego leczenia. Chute, ekspert w dziedzinie informatyki biomedycznej, przewodzi wysiłkom Światowej Organizacji Zdrowia mającym na celu prawidłowe sklasyfikowanie i zdefiniowanie chorób, aby nie dochodziło do pomyłek w literaturze medycznej.
.