Mo Farah, w pełnym brzmieniu Mohamed Farah, (ur. 23 marca 1983, Mogadiszu, Somalia), urodzony w Somalii brytyjski biegacz dystansowy, który zdobył złote medale zarówno w biegach na 5000 metrów, jak i na 10000 metrów podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie w 2012 roku i Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku.
Farah i jego brat bliźniak, Hassan, byli jednymi z sześciorga dzieci urodzonego w Wielkiej Brytanii Muktara Faraha i jego somalijskiej żony. Gwałtowny konflikt w Somalii wypędził rodzinę Farah z ich domu w Mogadiszu w 1990 roku. Bracia bliźniacy i siostra zamieszkali u babci w sąsiednim Dżibuti. Kiedy Farah miał osiem lat, został rozdzielony z Hassanem i wysłany wraz z dwoma młodszymi braćmi do Londynu, gdzie dołączył do ich ojca. Farah przybył tam bez znajomości angielskiego, ale z zamiłowaniem do piłki nożnej, którą miał zamiar uprawiać. Zamiast tego został skierowany w wieku 11 lat w kierunku biegania przez swojego nauczyciela sportu, który zawiózł go na sesje treningowe klubu, a później służył jako drużba, gdy Farah ożenił się w 2010 r.
Farah zajął dziewiąte miejsce w swoich pierwszych angielskich mistrzostwach szkół w biegach przełajowych w 1996 r., ale w następnym roku wygrał wyścig, biorąc pierwszy z pięciu tytułów szkolnych. Na początku kariery był wspierany przez wiele ważnych postaci, w tym maratończyka kobiet Paulę Radcliffe, która zapłaciła za jego lekcje jazdy, oraz filantropa Sir Eddiego Kulukundisa, który pokrył opłaty prawne za jego naturalizację jako obywatela brytyjskiego. Farah rozpoczął treningi pod okiem trenera Alana Storeya w 2001 roku i w tym samym roku zdobył tytuł mistrza Europy juniorów na 5000 metrów. Po treningu w Kenii i Etiopii począwszy od 2008 roku, Farah zdobył europejskie tytuły w 2010 roku na 5,000 metrów i 10,000 metres.
W 2011 roku Farah przeniósł się do Portland, Oregon, aby trenować pod amerykańskim trenerem Alberto Salazar. Jego partnerem treningowym w grupie Salazara był Amerykanin Galen Rupp, który zdobyłby srebrny medal w finale olimpijskim na 10 000 metrów w 2012 roku. Farah zdobył tytuł mistrza świata na dystansie 5000 metrów podczas mistrzostw świata Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) w 2011 roku w Taegu w Korei Południowej, po zajęciu drugiego miejsca w biegu na 10 000 metrów, który był jego jedynym przegranym w tym roku. Mimo że przegrał trzy z czterech wyścigów halowych w 2012 roku, w tym zajął dopiero czwarte miejsce w biegu na 3000 metrów na Halowych Mistrzostwach Świata, Farah był niepokonany na zewnątrz w 2012 roku, zwłaszcza w zdobyciu dwóch złotych medali na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie.
Farah kontynuował swoją gorącą passę na mistrzostwach świata w 2013 roku, gdzie zdobył złote medale w wyścigach na 5000 metrów i 10 000 metrów. W następnym roku wygrał obie swoje imprezy sygnaturowe na mistrzostwach Europy, a w 2015 roku zrobił to samo na mistrzostwach świata. Na Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku ponownie zdobył złoto w biegach na 5000 i 10000 metrów, stając się drugim człowiekiem (po Finie Lasse Virénie), który wygrał te wyścigi na dwóch kolejnych olimpiadach. Farah zdobył złoty medal w biegu na 10 000 metrów i srebrny w biegu na 5 000 metrów na mistrzostwach świata w 2017 roku. Wkrótce po mistrzostwach, przeniósł swoją uwagę z wydarzeń torowych na bieganie maratonów. Wygrał swój pierwszy maraton w Chicago w następnym roku.
Farah został nazwany komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE) w 2012 r.
.