Cel: Stopień otyłości u Azjatów jest mniejszy niż u osób rasy kaukaskiej. Sugeruje się, że Japończycy, zaliczani do osób z prawidłową masą ciała (BMI<25,0), zgodnie z definicją WHO (2000), mają tendencję do częstszego występowania dyslipidemii i cukrzycy. Celem pracy była analiza parametrów składających się na zaburzenia związane z otyłością u Japończyków i Mongołów z nadwagą o wskaźniku masy ciała (body mass index – BMI) 23,0-24,9 oraz ocena przydatności dla Azjatów kryteriów Biura Regionalnego dla Regionu Zachodniego Pacyfiku WHO dotyczących otyłości (kryteria WPRO, 2000).
Projekt: Badanie przekrojowe w miejscu pracy.
Osoby badane: Łącznie 386 japońskich mężczyzn i 363 japońskie kobiety oraz 102 mongolskich mężczyzn i 155 mongolskich kobiet.
Pomiary: Pomiary antropometryczne (waga, wzrost, obwód talii, obwód bioder i ciśnienie krwi) oraz pomiary metaboliczne (poziomy osocza cholesterolu całkowitego, cholesterolu HDL, triglicerydów, glukozy i insuliny).
Wyniki: Stopniowy wzrost BMI Japończyków i Mongołów był pozytywnie związany z procentowym udziałem tkanki tłuszczowej w organizmie, obwodem talii, obwodem bioder i stosunkiem talia/biodra. Japończycy zostali sklasyfikowani jako 22% z nadwagą, 22% z otyłością I, 3% z otyłością II; Mongołowie jako 18% z nadwagą, 34% z otyłością I, 19% z otyłością II, w oparciu o kryteria WPRO BMI. Mongolczycy mieli większą częstość występowania otyłości i wyższy procent tkanki tłuszczowej, ale mniejszą gradację dyslipidemii, niż japońskie grupy dopasowane pod względem BMI. Japończycy z nadwagą (BMI 23,0-24,9), w porównaniu z normalnymi Japończykami (BMI 18,5-22,9), mieli istotne różnice w skurczowym ciśnieniu krwi, stężeniu HDL-cholesterolu i triglicerydów u mężczyzn oraz w skurczowym i rozkurczowym ciśnieniu krwi, stężeniu HDL-cholesterolu, triglicerydów, insuliny i oporności na model homoeostazy u kobiet. Natomiast u Mongolczyków nie wykazano istotnych różnic w parametrach metabolicznych między osobami z nadwagą a osobami zdrowymi, z wyjątkiem rozkurczowego ciśnienia tętniczego.
Wnioski: Ponieważ związek między masą tłuszczu brzusznego a BMI jest etnicznie specyficzny, uniwersalny punkt odcięcia BMI jest niewłaściwy dla populacji azjatyckich, takich jak Japończycy i Mongolczycy. Obecne badanie sugeruje, że podczas gdy kryteria WPRO są odpowiednie dla Japończyków, kryteria WHO są bardziej odpowiednie dla Mongolczyków.