American Idol powraca w tę niedzielę na ABC, dwa lata po zakończeniu na Fox. Cue lame gag o szybkości kapitalizmu reboot, jak to oznacza Fox będzie ożywić Once Upon a Time tej jesieni? Ale ostatnie dwa lata były nieopisane dekady w naszym psychologicznym kalendarzu, więc może nadszedł czas. Z nowym American Idol nie ma na co narzekać, ani za bardzo chwalić. W niedzielnej premierze więcej jest ckliwych, inspirujących sobowtórów niż wraków pociągów, ale to już był trend z czasów Idola na Foxie, ewolucja w stronę uśmiechniętej pozytywności. Ryan Seacrest wciąż tu jest (na razie). Nowi sędziowie to Luke Bryan, Lionel Richie i Katy Perry, a oto ich dynamika w pigułce:
Luke Bryan: „Masz świetny głos.”
Lionel Richie: „Uwielbiam jakość twojego głosu. Nawet nie wiem, czy wiesz, że masz taki głos, jaki masz.”
Katy Perry: „Nie sądzę, żeby twój głos zobaczył swój ostateczny potencjał, na pewno. Ale myślę, że jesteś jak marzenie dla Hollywood, aby być w stanie, tak jakby, wyrzeźbić.”
Radość z Idola była zawsze w rzeźbieniu, oczywiście. Legenda programu pochodzi z ostatnich dni każdego sezonu, w Hollywood, gdzie kombinacja rzeczywistego talentu śpiewaczego, miłości do kamery, charyzmy i przetwarzania w fabryce snów przekształciła kilku sławnych uczestników w gwiazdy.
Najdziwniejszą rzeczą w neo-Idolu, jeśli jesteś w makro-ramie umysłu, jest to, jak wielu uczestników już eksperymentowało z wyszukanym self-brandingiem. Nikt już nie przyjeżdża jako Tiffany Montgomery; życie w Internecie już przekształciło ich w Ryana Starra, z osobistymi stronami internetowymi, chmurami dźwiękowymi i followersami. Jeden z uczestników Idola startował już w zagranicznej wersji programu The X-Factor. Inny uczestnik Idola ma historię, w której pojawia się Robin Roberts.
To dziwne i być może nie będzie miało znaczenia, gdy Idol przejdzie od przesłuchań do prawdziwej konkurencji. Wtedy dowiemy się, czy nowa iteracja znalazła osobowość na miarę Underwoodów czy Lambertów z lat ubiegłych. Dlatego zamiast recenzować program, chciałbym przyjrzeć się nowemu składowi sędziowskiemu i spróbować określić, co nowe trio może wnieść do tej serii. Głupio oceniać czyjkolwiek występ po jednym odcinku, ale oceniają ludzi po kilku minutach śpiewania, więc:
LIONEL RICHIE
On ma tę zaletę, że może zdominować każdą rozmowę, wspominając tylko o swojej kadencji w Commodores, pracy z Michaelem Jacksonem lub o czasie, kiedy napisał „All Night Long (All Night)”. W premierze, Richie jest w dużej mierze wybitnym mędrcem. On nie mówi ludziom, że są źli; mówi im, że z tego czy innego powodu, po prostu nie są gotowi. „To nie jest biznes typu 'To jest słodkie i kocham śpiewać’,” mówi jednemu z młodych uczestników. „Nie chcę dać ci szansy, a potem dostajesz się tam i to cię niszczy.”
Czujesz, że Richie mówi z brutalnego doświadczenia, pedałując obraz biznesu muzycznego, który czuje się o wiele surowszy niż „żyj swoją prawdą!” błyszczące muzyczne marzenie, że cały fundament American Idol pobłaża. Nigdy nie jest złośliwy, ale jego teksty końcowe mają w sobie twardą, ale uczciwą szczerość: „Wygrałeś dziś wszystko. Wrócisz w wieku 21 lat.” Można by mieć nadzieję, że ktoś, kto śpiewa/pisze piosenki Richiego, będzie miał więcej rad w kwestii czystego rzemiosła, ale w premierze zbyt często wraca do popowych frazesów: „To jest biznes tożsamości”. (Mówi również, że Katy Perry jest „spełnieniem marzeń o American Idol”, niejasne stwierdzenie, o którym będzie więcej później.)
Richie byłby moim ulubionym sędzią w panelu, ale popełnia błąd taktyczny w premierze, uprzejmość, która jest również ujawniającym się lamusem. Jest on skonfrontowany przez dobrego piosenkarza z wielką backstory. I mówi mu „nie”, ucinając Cinderella Story na kolanach. Brutalne, ale to jest życie … aż po przerwie reklamowej, kiedy Richie ma zmianę serca. Niepokojący ton, by ustawić w premierze: Oto sędzia, który już kwestionuje swoje własne opinie. B-
KATY PERRY
Musicie pamiętać, że w brutalności szyderstw amerykańskiego Idola, tych wszystkich ostrych krytykach godnych pożałowania głosów śpiewających, była twarda łaska. Kiedy mówisz o wrednym sędzi Idola, ostatecznie mówisz o Simonie Cowellu, który stał się gwiazdą w Ameryce, mówiąc Amerykanom, że nie są wystarczająco dobrzy. Aspekt freak show w rundach przesłuchań może być dla ciebie zgrzytliwy, albo prowadzić do zastraszającej schadenfreude. Ale to, jak Cowell mianował się rezydentem Dreamcrushera, też było katarktyczne. Musisz pamiętać, że każda wielka powieść o amerykańskim śnie ląduje na pomyśle, że amerykański sen jest kłamstwem, i musisz rzucić swój umysł z powrotem do odległego momentu, kiedy bycie niegrzecznym w telewizji czuło się transgresyjne, a nie federalnie upoważnione.
Czy kiedykolwiek będzie naprawdę tępy sędzia Idola ponownie? Trudno sobie wyobrazić, a może i trudno poprzeć. Nie ukrzyżuję nikogo w tym roku za to, że jest miły, nawet jeśli jest miły tylko performatywnie. Ale o dziwo, jedynym sędzią w nowym Idolu, który nawet zbliża się do fuzji bomb prawdy Cowella, jest Perry, gwiazda pop, która zdobyła sławę grając siebie jako marzenie piątoklasisty o dorosłości. Ta piosenkarka, której Richie odmawia, ale potem ją ratuje? Perry mówi mu najciekawszą krytykę tej nocy:
Wiem o twojej historii i szanuję ją, i myślę, że jest piękna i inspirująca. Czasami trzeba oddzielić historię od tego, do czego tak naprawdę zmierzamy.
To, co ona tam mówi, to moim zdaniem: „Zdaję sobie sprawę z tego, jak twoja osobowość jest zbudowana dla wzruszającego montażu reality show, ale w pewnym momencie będziesz musiał faktycznie udowodnić, że możesz wejść na scenę i nas zadziwić.” Jest to miły sposób na powiedzenie „nie”, ale później jest trochę bardziej bezpośrednia:
KATY PERRY: „Co ludzie zazwyczaj mówią, kiedy słyszą, jak śpiewasz?”
KONTESTANTKA: „’O mój Boże! Czy kiedykolwiek próbowałaś swoich sił w American Idol?”
KATY PERRY: „Naprawdę? Myślę, że ludzie nie mówią ci prawdy.”
Boom! To stwierdzenie nie jest zamierzone jako kompletna obelga – piosenkarka ma hiperboliczną dostawę, która wydaje się być zbudowana dla teatru muzycznego – ale słoneczna dostawa Perry w jakiś sposób sprawia, że linia kłuje bardziej. „Sprawa wygląda tak”, kontynuuje, „Nie jesteś gwiazdą popu”. Uderza mnie to jak cała mroczna teza American Idol w pigułce – wielu próbuje, tylko jednemu się udaje – i sprawia, że myślę, że Perry jest najbardziej niezbędnym dodatkiem do muzycznej kopuły. Jako gwiazda pop, Perry jest w tym programie w trudnym miejscu i są momenty, w których widać, jak włącza się jej publiczna persona, Goofy Katy Your Pal With The Cartoon Eyes. Perry ma najciekawsze komentarze, ale ma też największą markę do zarządzania. Obserwuj to miejsce, choć: Jej czas na Idolu może być czymś wyjątkowym. B
LUKE BRYAN
Jest honor w byciu klejem, przyjazną twarzą na panelu pomiędzy dwoma skrajnościami. Bryan na pewno wydaje się przyjazny. „Coś w tobie jest całkiem inspirującego, kolego!” oświadczy. Nie krytykuję cię, mówię tylko „tak!”. Po innych sędziów niech zawodnik odejść, Bryan wesoło grumbles, „Och, powinienem był walczyć z tobą!”
Do tej pory, nie ma walki. A ponieważ Perry i Richie nie są naprawdę tak ekstremalne, Bryan nie oferuje zbyt wiele w premierze, poza uogólnionym urokiem Nashville. Jest trochę samodeprecjonujący, ale to dziwny klimat, biorąc pod uwagę, że faktycznie trzyma przyszłość uczestników w swoich rękach. Posiadanie muzyka country w panelu sędziowskim konkursu muzycznego to innowacja z 2010 roku, która stała się tradycją, ale to oznacza, że Bryan otwarcie konkuruje z pamięcią Keitha Urbana – i ciągłą przewagą Blake’a Sheltona z The Voice. Jego obecność w programie może wydawać się ujmująco luźna, co jest miłym sposobem na powiedzenie, że wygląda po prostu na szczęśliwego, że tam jest. C