Abstract
CEL: Przegląd historycznych szczegółów dotyczących udaru mózgu poprzedzającego śmierć Roberta E. Lee i przedstawienie perspektywy rozumienia i leczenia chorób naczyniowo-mózgowych pod koniec XIX wieku. TŁO: 28 września 1870 roku, wieczorem, Robert Edward Lee doznał udaru mózgu. Zmarł dwa tygodnie później w wieku 63 lat, kończąc jedno z najbardziej barwnych wydarzeń w amerykańskiej historii, jednak niewiele wiadomo o jego śmierci i naturze udaru. PROJEKT/METODY: Badanie historii medycznej Lee i jego śmierci na podstawie Lee – The Last Years autorstwa C.B. Flooda; w tym relacje jego lekarzy, dr H.T. Bartona i R.L. Madisona, bliskiego przyjaciela płk. W.P. Johnstona i rodziny. WYNIKI: Jesienią 1870 roku, podczas pełnienia funkcji prezydenta Washington College, Lee regularnie doświadczał zmęczenia, duszności przy wysiłku i bólów w klatce piersiowej. Wcześniejsze diagnozy obejmowały „reumatyzm” i „zapalenie osierdzia” – Fredericksburg (1863). 28 września Lee stanął, by odmówić modlitwę przy kolacji, „otworzył usta, ale nie wydobyły się z nich żadne słowa”. Siedząc z powrotem na swoim krześle, „ukłonił się, wyglądając bardzo dziwnie i mówiąc niespójnie”. Jego lekarze nie stwierdzili paraliżu ani „apopleksji”, ale zdiagnozowali „żylne przekrwienie mózgu” wtórne do „wyczerpania mózgowego”. W następnych dniach obserwatorzy zauważyli „⋯ jego usta nigdy nie wydają dźwięku!” i „w większości porozumiewał się za pomocą kiwania lub potrząsania głową”. Terapia obejmowała odpoczynek w łóżku, terpentynę, strychninę i morfinę. Rankiem 12 października wystąpił u niego „słaby, szybki puls” i „płytki oddech”. Ostatnie słowa Lee brzmiały: „Powiedz Hillowi, że musi wstać!” „Uderzyć na namiot!” Jednak jego córka przy łóżku wspominała tylko „szamotanie się” z „długimi, ciężkimi oddechami” i „w jednej chwili był martwy”. WNIOSKI: Lee cierpiał podczas wojny na przewlekłą dławicę piersiową i zastoinową niewydolność serca, z prawdopodobnym zawałem mięśnia sercowego. Jego śmierć nastąpiła w wyniku ostrego, prawdopodobnie kardioembolicznego udaru mózgu, objawiającego się afazją ekspresyjną, a następnie powikłaniami oddechowymi. Biorąc pod uwagę jego afazję, słynne ostatnie słowa Lee są wątpliwe.
Ujawnienie: Dr Southerland otrzymał osobiste wynagrodzenie w charakterze redaktora dla Neurology Podcast.
.