Wprowadzenie

Wprowadzenie:

Pinga oznacza coś w hinduizmie, sanskrycie, dżinizmie, prakrycie, buddyzmie, pali, marathi. Jeśli chcesz poznać dokładne znaczenie, historię, etymologię lub angielskie tłumaczenie tego terminu to sprawdź opisy na tej stronie. Dodaj swój komentarz lub odniesienie do książki, jeśli chcesz przyczynić się do powstania tego artykułu podsumowującego.

W hinduizmie

Ayurveda (nauka o życiu)

– Pinga w słowniku Ayurvedy

Źródło: Biblioteka Mądrości: Āyurveda i botanika

Piṅgā (पिङ्गा) to inna nazwa Balāka, która jest sanskryckim słowem odnoszącym się do Pavonia odorata (roślina malwy wonnej), z rodziny Malvaceae. Jest sklasyfikowana jako roślina lecznicza w systemie Āyurveda (nauka medycyny indyjskiej) i jest używana w literaturze takiej jak Suśrutasaṃhita i Carakasaṃhitā.

Āyurveda (आयुर्वेद, ayurveda) jest gałęzią indyjskiej nauki zajmującą się medycyną, zielarstwem, taksologią, anatomią, chirurgią, alchemią i pokrewnymi tematami. Tradycyjna praktyka Āyurvedy w starożytnych Indiach sięga co najmniej pierwszego tysiąclecia przed naszą erą. Literatura jest powszechnie pisana w sanskrycie przy użyciu różnych metrów poetyckich.

Purana i Itihasa (historia epicka)

– Pinga w słowniku Purany

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: The Purana Index

1a) Piṅga (पिङ्ग).-A madhyamādhvaryu.*

  • * Brahmāṇḍa-purāṇa II. 33. 16.

1b) Tripravara.*

  • * Matsya-purāṇa 196. 33.

Purana (पुराण, purāṇas) odnosi się do literatury sanskryckiej zachowującej rozległą historię kultury starożytnych Indii, w tym legendy historyczne, ceremonie religijne, różne sztuki i nauki. Osiemnaście mahapuranów liczy łącznie ponad 400 000 shlok (metrycznych kupletów) i datuje się na co najmniej kilka wieków przed naszą erą.

W dżinizmie

Ogólna definicja (w dżinizmie)

– Pinga w słowniku dżinizmu

Źródło: archive.org: Een Kritische Studie Van Svayambhūdeva’s Paümacariu

Piṅga (पिङ्ग) uczestniczył w wojnie między Rāmą a Rāvąṇa, po stronie tego ostatniego, o czym wspomina Svayambhūdeva w Paumacariu (Padmacarita, Paumacariya lub Rāmāyaṇapurāṇa) rozdział 57ff. Svayambhū lub Svayambhūdeva (VIII lub IX wiek) był domownikiem dżinijskim, który prawdopodobnie mieszkał w Karnatace. Jego dzieło opowiada popularną historię Rāmy, znaną ze starszego dzieła Rāmāyaṇa (napisanego przez Vālmīki). Różne rozdziały poświęcone są ogromnej bitwie, której armie (znane jako akṣauhiṇīs) składały się z milionów żołnierzy, koni i słoni, etc.

Dżinizm jest indyjską religią Dharmy, której doktryna obraca się wokół nieszkodliwości (ahimsa) wobec każdej żywej istoty. Dwa główne odłamy (Digambara i Svetambara) dżinizmu stymulują samokontrolę (lub, shramana, 'poleganie na sobie’) i rozwój duchowy poprzez ścieżkę pokoju dla duszy, aby postępować do ostatecznego celu.

Języki Indii i zagranicy

Słownik palijsko-angielski

– Pinga w słowniku Pali

Źródło: Sutta: The Pali Text Society’s Pali-English Dictionary

Piṅga, patrz piṅka. (Strona 457)

Pali to język Tipiṭaka, który jest świętym kanonem buddyzmu Theravāda i zawiera wiele z mowy Buddhy. Blisko spokrewniony z sanskrytem, oba języki są używane zamiennie między religiami.

Słownik marathi – angielski

– Pinga in Marathi glossary

Źródło: DDSA: The Molesworth Marathi and English Dictionary

piṅgā (पिंगा) .-m Pewien wyczyn, któremu towarzyszy wykrzykiwanie tego słowa podczas zabawy dziewcząt.

Źródło: DDSA: The Aryabhusan school dictionary, Marathi-English

piṅgā (पिंगा) .-m A kind of girls’ play.

Marathi jest językiem indoeuropejskim mającym ponad 70 milionów rodzimych użytkowników w (głównie) Maharashtra Indiach. Marathi, podobnie jak wiele innych języków indoaryjskich, wyewoluował z wczesnych form Prakritu, który sam jest podzbiorem sanskrytu, jednego z najbardziej starożytnych języków świata.

Słownik sanskrytu

– Pinga w słowniku sanskrytu

Źródło: DDSA: The practical Sanskrit-English dictionary

Piṅga (पिङ्ग).-a. Czerwonawo-brązowy, płowy, żółto-czerwony; अन्तर्निविष्टामलपिङ्गतारम् (antarniviṣṭāmalapiṅgatāram) (vilocanam) Ku. 7.33; Bhāg.4.5.13; Mv.5.44.

-ṅgaḥ 1 Kolor płowy.

2) Bawół.

3) Szczur.

-ṅgā 1 Kurkuma.

2) Szafran.

3) Rodzaj żółtego pigmentu.

4) Epitet Durgā.

5) Cięciwa łuku.

6) Kanalikowe naczynie ludzkiego ciała, które według systemu Jogi jest kanałem oddychania i krążenia dla jednej strony.

-ṅgam Młode zwierzę.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Edgerton Buddhist Hybrid Sanskrit Dictionary

Piṅga (पिङ्ग).-(m.; w jednym z sanskryckich Lex. mówi się, że oznacza bawoła), młody (samiec) słoń, równolegle z kareṇu, jak w prec. linia kiśora, samiec ogierka, z vaḍavā: pañca kareṇu-sahasrāṇi pañca piṅga-sahasrāṇi Lalitavistara 95.11 (proza; vv.ll. kapiṅga-, piśa-); potwierdzone w tybetańskim, ba laṅ gi phrug gu pho, (zwykle byk, ale także) młody samiec słonia (dla kareṇu tybetański ma to samo wyrażenie z mo, kobieta, zamiast pho, samiec).

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Shabda-Sagara Sanskrit-English Dictionary

Piṅga (पिङ्ग).-mfn.

(-ṅgaḥ-ṅgā-ṅgaṃ) O płowej barwie. m.

(-ṅgaḥ) 1. Tawny, (kolor. 2. Szczur. 3. Bawół. n.

(-ṅgaṃ) Młode zwierzę. f.

(-ṅgā) 1. Żółty barwnik: zob. gorocanā. 2. Asafśtida. 3. Rurkowate naczynie ciała, które według systemu Yoya jest kanałem oddychania i krążenia dla jednej strony. 4. Imię Durgi. 5. Kurkuma. 6. Bambusowa manna. f. (-ṅgī) Rodzaj mimozy, (M. suma, Rox.) E. piji to colour, aff. ac; lub piṅga tawny, aff. ṭāp, &c.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Benfey Sanskrit-English Dictionary

Piṅga (पिङ्ग).-i. e. piñj + a, adj., f. gā. 1. O płowej barwie, 182, 18. 2. Żółty, 157. 3. Czerwony, 2, 2 (por. piṅgākṣa).

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Cappeller Sanskrit-English Dictionary

Piṅga (पिङ्ग).- czerwonobrązowy, płowy; imię męskie.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary

1) Piṅga (पिङ्ग):-a piṅgara, piṅgala Patrz pod √piñj, 3.

2) b mf(ā)n. żółty, czerwonobrązowy, płowy itp. (por. kaḍārādi)

3) m. żółty (barwa),

4) bawół, : mysz,

5) imię jednego z towarzyszy słońca,

6) człowieka, (por. paiṅgi, gin)

7) (piṅga, w jednym miejscu pinga), Nazwa rodzaju istoty boskiej (?),

8) Piṅgā (पिङ्गा):- f. cięciwa łuku, (; por. piṅgala-jya)

9) rodzaj żółtego pigmentu (por. go-rocanā)

10) łodyga Ferula Asa Foetida,

11) kurkuma, szafran indyjski,

12) manna bambusowa,

13) imię kobiety,

14) z Durgā,

15) rurkowate naczynie ludzkiego ciała, które według systemu Jogi jest kanałem oddychania i krążenia dla jednej strony,

16) Piṅga (पिङ्ग):- n. orpiment,

17) młode zwierzę,

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Yates Sanskrit-English Dictionary

Piṅga (पिङ्ग):- Tawny. m. płowy kolor; szczur. f. (ṅgā) Żółty barwnik; Asafoetida; naczynie rurowe; manna bambu; kurkuma; Durgā. f. (ṅgī) Rodzaj mimozy. n. Młode dowolnego zwierzęcia.

Sanskryt, pisany również संस्कृतम् (saṃskṛtam), to starożytny język Indii powszechnie postrzegany jako babka indoeuropejskiej rodziny językowej (nawet angielskiego!). Blisko spokrewniony z Prakrit i Pali, sanskryt jest bardziej wyczerpujący zarówno w gramatyce jak i terminach i posiada najbardziej obszerną kolekcję literatury na świecie, znacznie przewyższając swoje siostrzane języki grekę i łacinę.

Zobacz także (Istotne definicje)

Starts with (+67): Pingacakshus, Pingachakshus, Pingadanta, Pingadatta, Pingadeha, Pingadrish, Pingajata, Pingajna, Pingakapisha, Pingaksha, Pingakshi, Pingala, Pingala Buddharakkhita, Pingalabhavoddyota, Pingalacarya, Pingalacchandahsutra, Pingalacchandovritti, Pingalacchandovrittivyakhya, Pingalachandahsutra, Pingalachandasara.

Kończy się z: Apinga, Brahmapinga, Chayapinga, Ekapinga, Haripinga, Kalapinga, Krishnapinga, Madhupinga, Paripinga, Shvetapinga, Vrishapinga.

Pełny tekst (+23): Shvetapinga, Ekapinga, Pingaksha, Pingasya, Pingacakshus, Pingakapisha, Pingajata, Pingatirtha, Pingala, Pingekshana, Pingasara, Pingamula, Pingasphatika, Pingesha, Painga, Pinka, Pingalocana, Pingadanta, Pingadeha, Apingala.

Relevant text

Search found 10 books and stories containing Pinga, Piṅgā, Piṅga; (plurals include: Pingas, Piṅgās, Piṅgas). Możesz również kliknąć do pełnego zestawienia zawierającego angielskie fragmenty tekstów. Poniżej znajdują się bezpośrednie linki do najbardziej istotnych artykułów:

Sri Bhakti-rasamrta-sindhu (autorstwa Śrīla Rūpa Gosvāmī)

Wersa 3.2.46 <

show preview

Lista osób i miejsc Mahabharaty (autorstwa Laxmana Burdaka)

Sutrakritanga (autorstwa Hermanna Jacobiego)

Lektura 3, rozdział 4 <

show preview

Skanda Purana (autorstwa G. V. Tagare)

Rozdział 146 – Wielkość Asmāhaka Tīrthy <

Rozdział 56 – Wielkość zbiegu Kṣātā <

Rozdział 42 – Opowieść o Brāhmaṇa Aitareya <

show preview

The Shiva Purana (by J. L. Shastri)

Rozdział 5 – Dziewiętnaście wcieleń Śiwy <

show preview

The Brahmanda Purana (by G.V. Tagare)

Rozdział 33 – Cechy charakterystyczne mędrców i mantr <

show preview

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.