„Publikacja” jest
w kontekstach prawnych i szczególnie ważna w prawodawstwie dotyczącym praw autorskich. Autor utworu jest na ogół pierwotnym właścicielem praw autorskich do utworu. Jednym z praw autorskich przyznanych autorowi utworu jest wyłączne prawo do publikacji utworu.
IndonezjaEdit
W Indonezji, publikacja jest definiowana jako:
jakiekolwiek czytanie, nadawanie, wystawianie utworów przy użyciu jakichkolwiek środków, zarówno elektronicznych jak i nieelektronicznych, lub wykonywanie w jakikolwiek sposób, tak aby utwory mogły być czytane, słyszane lub widziane przez innych. -Article 1, Law of the Republic of Indonesia Number 28 of 2014
Stany ZjednoczoneEdit
W Stanach Zjednoczonych publikacja jest definiowana jako:
rozpowszechnianie kopii lub fonorecordów utworu wśród publiczności poprzez sprzedaż lub inne przeniesienie własności, lub poprzez wynajem, dzierżawę lub użyczenie. Oferowanie dystrybucji kopii lub fonorecordów grupie osób w celu dalszego rozpowszechniania, publicznego wykonania lub publicznego wystawienia stanowi publikację. Publiczne wykonanie lub wystawienie utworu nie stanowi samo w sobie publikacji. Publiczne wykonanie lub wystawienie utworu oznacza – (1) wykonanie lub wystawienie utworu w miejscu dostępnym publicznie lub w miejscu, w którym gromadzi się znaczna liczba osób spoza normalnego kręgu rodziny i jej znajomych; lub (2) przekazanie lub inny sposób komunikowania wykonania lub wystawienia utworu do miejsca określonego w punkcie (1) lub publicznie, za pomocą jakiegokolwiek urządzenia lub procesu, niezależnie od tego, czy członkowie społeczeństwa zdolni do odbioru wykonania lub wystawienia utworu odbierają je w tym samym miejscu, czy w oddzielnych miejscach i w tym samym czasie, czy też w różnym czasie. -17 USC 101 Biuro Praw Autorskich USA dostarcza dalszych wskazówek w Okólniku 40 , który stwierdza: „Gdy utwór jest powielany w wielu egzemplarzach, jak na przykład w reprodukcjach obrazu lub odlewach posągu, utwór jest publikowany, gdy reprodukcje są publicznie rozpowszechniane lub oferowane grupie do dalszej dystrybucji lub publicznego wyświetlania”.
Ogólnie, prawo do publikacji utworu jest wyłącznym prawem właściciela praw autorskich (17 USC 106), a naruszenie tego prawa (np. poprzez rozpowszechnianie kopii utworu bez zgody właściciela praw autorskich) jest naruszeniem praw autorskich (17 USC 501(a)), a właściciel praw autorskich może żądać (pozywając do sądu), aby np. kopie rozpowszechniane wbrew jego woli zostały skonfiskowane i zniszczone (17 USC 502, 17 USC 503). Wyjątki i ograniczenia są jednak wpisane w prawo autorskie; np. wyłączne prawa właściciela praw autorskich w końcu wygasają, a nawet gdy obowiązują, nie rozciągają się na publikacje objęte zasadą dozwolonego użytku (fair use) lub niektóre rodzaje wykorzystania przez biblioteki i instytucje edukacyjne.
Definicja „dzieł zniesionych”. W Powszechnej konwencji o prawie autorskim, „publikacja” jest zdefiniowana w artykule VI jako „reprodukcja w formie materialnej i powszechne rozpowszechnianie egzemplarzy utworu, z których można czytać lub w inny sposób postrzegać wizualnie.” Wiele krajów na świecie stosuje tę definicję, choć niektóre czynią pewne wyjątki dla określonych rodzajów utworów. W Niemczech, § 6 Urheberrechtsgesetz dodatkowo uznaje dzieła sztuk wizualnych (takie jak rzeźby) za „opublikowane”, jeśli zostały one udostępnione na stałe ogółowi społeczeństwa (tj. postawienie rzeźby na terenie publicznym jest w Niemczech publikacją). Australia i Wielka Brytania (podobnie jak USA) nie mają tego wyjątku i generalnie wymagają dystrybucji egzemplarzy niezbędnych do publikacji. W przypadku rzeźb, egzemplarze muszą być nawet trójwymiarowe.