Free Press

Pochodzenie i wczesny rozwój (lata 80. – początek lat 90.)Edit

Scott Ian z Anthrax (który pomógł w pionierskim rozwoju gatunku) uważa, że Rage Against the Machine wymyślił gatunek. Jednak Urban Dance Squad (utworzony w 1986 r.), połączył rap i metal przed Rage Against the Machine, chociaż uważa się, że Rage Against the Machine udoskonalił dźwięk, nadając rap rockowi ostrość i ziarnistość, która zdefiniowałaby gatunek na wiele lat.

W 1987 r. heavy metalowy zespół Anthrax połączył hip hop z heavy metalem w swojej rozszerzonej grze I’m the Man. W następnym roku raper Sir Mix-a-Lot połączył się z Metal Church dla jego 1988 singla „Iron Man”, luźno oparte na Black Sabbath piosenki o tej samej nazwie. Rap metal można znaleźć w utworze industrialno-metalowego zespołu Ministry w ich albumie z 1989 roku The Mind Is a Terrible Thing to Taste w utworze „Test”, do którego zatrudnili raperów The Grand Wizard (K. Lite) i’The Slogan God (Tommie Boyskee) do wykonania wokali. W 1990 roku raper Ice-T założył heavy metalowy zespół Body Count i podczas występu na trasie Lollapalooza w 1991 roku wykonał set, który składał się w połowie z piosenek rapowych, a w połowie z metalowych. Stuck Mojo i Clawfinger, oba założone w 1989 roku, uważane są za kolejnych dwóch pionierów gatunku. Anthrax w 1991 roku połączył siły z Public Enemy i stworzył remake utworu „Bring the Noise”, który łączył hip hop z thrash metalem. Również w 1991 roku, thrash metalowy zespół Tourniquet wystąpił w hip hopowej grupie P.I.D. w utworze „Spineless” z ich albumu Psycho Surgery.

Wzrost popularności (lata 90. – początek lat 2000.)Edit

W latach 90. rap metal stał się popularnym stylem muzycznym. Na przykład, piosenka Faith No More zespołu „Epic” była dużym sukcesem i osiągnęła szczyt na numer 9 na Billboard Hot 100. W 1993 roku ukazał się soundtrack Judgment Night, który zawierał liczne kolaboracje raperów, muzyków i zespołów rockowych i metalowych. Album Evil Empire z 1996 roku wszedł na pierwsze miejsce listy Billboard 200, a w 1999 roku ich trzeci album studyjny, The Battle of Los Angeles, również zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200, sprzedając się w 430 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu. Każdy z albumów zespołu stał się co najmniej platynowym hitem. Biohazard wystąpił na głównej scenie Ozzfest obok Ozzy’ego Osbourne’a, Slayera, Danzig, Fear Factory i Sepultury. W ramach wsparcia albumu, Biohazard wyruszył na krótką co-headlining trasę po Europie z Suicidal Tendencies.

Na 18 sierpnia 1998 roku, Atlantic wydał rap metal muzyka Kid Rock’s Devil Without a Cause za singlem „Welcome 2 the Party (Ode 2 the Old School)” i Kid Rock poszedł na Vans Warped Tour wspierać album. Sprzedaż „Welcome 2 The Party” i Devil Without a Cause była powolna, chociaż Warped Tour w 1998 roku w Northampton, Massachusetts pobudził regionalne zainteresowanie w Massachusetts i Nowej Anglii. Doprowadziło to do znacznej emisji singla „I Am The Bullgod” latem i jesienią 1998 roku w rockowych stacjach WZLX i WAAF w Massachusetts. Na początku grudnia 1998 roku, podczas DJ-owania w klubie, spotkał i zaprzyjaźnił się z gospodarzem MTV Carsonem Daly. Rozmawiał Daly do uzyskania mu występ w MTV i na 28 grudnia 1998 roku, wystąpił w MTV Fashionably Loud w Miami na Florydzie, tworząc szum z jego wykonania, nawet prześcigając Jay-Z. W maju, jego sprzedaż zaczęła wzrastać wraz z trzecim singlem „Bawitdaba”, a do kwietnia 1999 roku, Devil Without a Cause osiągnął status złotej płyty. W następnym miesiącu Devil, zgodnie z jego przewidywaniami, pokrył się platyną. Pierwszą dużą trasą Kid Rocka było Limptropolis, gdzie otworzył Limp Bizkit wraz z Staind. Swoją supergwiazdorstwo ugruntował występem na Woodstocku w 1999 roku, a 24 lipca tego samego roku pokrył się podwójną platyną. Kolejny singiel „Cowboy”, mieszanka southern rocka, country i rapu, okazał się jeszcze większym hitem, trafiając do Top 40. Stał się nawet piosenką przewodnią Jeffa Jarretta z WCW. Kolejny singiel Rocka, powolna bluesowa ballada „Only God Knows Why”, był największym hitem z albumu, notowanym na 19. miejscu Billboard Hot 100. Była to jedna z pierwszych piosenek, w których wykorzystano efekt autotune. Do czasu wydania ostatniego singla, „Wasting Time”, album sprzedał się w nakładzie 7 milionów egzemplarzy. Devil Without A Cause otrzymał certyfikat 11-krotnej platyny przyznany przez RIAA 17 kwietnia 2003 roku. Według Nielsen SoundScan, od 2013 roku, rzeczywista sprzedaż wynosi 9,3 miliona. Kid Rock był nominowany jako Najlepszy Nowy Artysta podczas Grammy Awards 2000, ale przegrał z Christiną Aguilerą. Był nominowany za „Bawitdaba” do nagrody za najlepsze wykonanie hard rockowe, ale przegrał z „Whiskey in the Jar” Metalliki. W 1998 roku Ice Cube wydał swój długo oczekiwany album War & Peace Vol. 1 (The War Disc), który miał elementy nu metalu i rap metalu na niektórych utworach. Album zadebiutował na pozycji nr 7 na liście przebojów Billboard 200, sprzedając 180 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu.

Osiągnął szczyt popularności w 1999 roku, z Port Huron Times-Herald opisującym lato tego roku jako „dwubiegunowe menu ostrego rap-metalu i gooey teen popu”. Mniej więcej w tym czasie styl ten zaczął przyciągać krytykę w mainstreamie, szczególnie po burzliwym festiwalu Woodstock 1999, na którym wystąpiło wielu artystów związanych z rap-metalem i nu/alternatywnym metalem, takich jak Kid Rock, Limp Bizkit, Rage Against the Machine i Reveille. Muzyk pop punkowy Jeff Brogowski powiedział gazecie The Morning Call w 1999 roku, że „te macho rap-metalowe zespoły są po prostu takie podłe. Spójrzcie, co się stało na Woodstock (zeszłego lata). Cała ta przemoc, grabieże i pożary. Dzieje się coś dziwnego. Może ma to coś wspólnego z całą tą ekonomiczną prosperitą. Robi się paskudnie, jak to było w latach 80-tych, kiedy tak wielu ludzi i zespołów było tak zarozumiałych.”

Nu/rap metalowy zespół Limp Bizkit’s 1999 album Significant Other wspiął się na nr 1 na Billboard 200, sprzedając 643,874 kopii w pierwszym tygodniu od wydania. W drugim tygodniu od wydania, album sprzedał się w dodatkowej ilości 335,000 kopii. Kolejny album zespołu, „Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water”, ustanowił rekord najwyższej tygodniowej sprzedaży albumu rockowego, sprzedając się w ponad milionie egzemplarzy w USA w pierwszym tygodniu od premiery, przy czym 400 000 z tej sprzedaży nastąpiło pierwszego dnia, co uczyniło go najszybciej sprzedającym się albumem rockowym w historii, bijąc rekord należący od 7 lat do „Vs” Pearl Jam. W tym samym roku debiut Papa Roach, Infest, stał się platynowym hitem. Cypress Hill włączył bezpośrednie wpływy heavy metalu do ich 2000 album Skull & Bones, który zawierał sześć utworów, w których raperzy B-Real i Sen Dog były wspierane przez zespół, w tym członków Fear Factory Christian Olde Wolbers i Dino Cazares i Rage Against the Machine perkusista Brad Wilk. B-Real założył również rap metalową grupę Kush z Wolbersem, perkusistą Fear Factory Raymondem Herrerą i gitarzystą Deftones Stephenem Carpenterem. Według B-Reala, Kush jest bardziej agresywny niż inne zespoły w tym gatunku. SX-10, utworzony w 1996 roku przez Sen Dog, również wykonuje rap rock i rap metal.

W 2000 roku rap metalowy zespół P.O.D. z 1999 roku, album The Fundamental Elements of Southtown, pokrył się platyną i był 143. najlepiej sprzedającym się albumem 2000 roku. Pod koniec 2000 roku Linkin Park wydał swój debiutancki album Hybrid Theory, który pozostaje zarówno najlepiej sprzedającym się debiutanckim albumem jakiegokolwiek artysty w XXI wieku, jak i najlepiej sprzedającym się nu metalowym albumem wszech czasów. Album był również najlepiej sprzedającym się albumem we wszystkich gatunkach w 2001 roku, równoważąc sprzedaż znanych popowych aktów, takich jak Backstreet Boys i N’Sync, przynosząc zespołowi nagrodę Grammy za drugi singiel „Crawling”, z czwartym singlem, „In the End”, wydanym pod koniec 2001 roku, stając się jedną z najbardziej rozpoznawalnych piosenek w pierwszej dekadzie XXI wieku. Rap rockowy zespół Crazy Town również włamał się do głównego nurtu sukcesu nu metalu z ich albumem z 1999 roku The Gift of Game, a zwłaszcza ich numer 1 hit singiel, „Butterfly”, który osiągnął szczyt na numer 1 na wielu listach przebojów, w tym Billboard Hot 100 w marcu 2001 roku, pozostając na Hot 100 przez 23 tygodnie. Zdobył również szczyt na 1 miejscu Modern Rock Tracks chart i Hot Dance Singles chart, jak również 6 miejsce na Rhythmic Top 40, numer 2 na Top 40 Mainstream chart i numer 4 na Top 40 Tracks chart. Ich album The Gift of Game dotarł do 9 miejsca na liście Billboard 200. Na całym świecie album sprzedał się w ponad 2,5 miliona egzemplarzy, z czego ponad 1,5 miliona w samych Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku ukazał się również album Saliva „Every Six Seconds”, który również okazał się sukcesem komercyjnym, debiutując na pozycji nr 6 na liście Billboard 200. W 2001 roku album Satellite zespołu P.O.D. pokrył się potrójną platyną i znalazł się na 6. miejscu listy przebojów Billboard 200.

2010sEdit

Proyecto Eskhata, hiszpański zespół, który zadebiutował w 2012 roku, otrzymał wiele publikacji prasowych w Hiszpanii za swoją fuzję rocka progresywnego i rap metalu, którą dziennikarze określili jako „progresywny rap metal”.