This article is from the archive of our partner .
Thirty years ago, the XIV Olympic Winter Games were held in Sarajevo, Yugoslavia, a momentous opportunity for the Eastern European nation to emerge from the shadow of two World Wars – and a Cold one.
„To serbsko-austriacko-tureckie miasto wkrótce stanie się znane z czegoś innego niż zamach na austriackiego arcyksięcia i rozpętanie I wojny światowej. Tym czymś są Zimowe Igrzyska Olimpijskie w 1984 roku”, czytamy w Christian Science Monitor w 1981 roku. W tamtym czasie Olimpiada była postrzegana jako szansa na ożywienie miasta i, podobnie jak w Soczi, uczynienie go bardziej atrakcyjnym miejscem dla turystów.
.
Ogrzyska, pierwsze od czasu zbojkotowanych Letnich Igrzysk Olimpijskich w Moskwie, cieszyły się ogromną popularnością. W marcu 1982 roku Ahmed Karabegović, sekretarz generalny Komitetów Organizacyjnych Olimpiady w Sarajewie powiedział Sports Illustrated, że w grudniu ubiegłego roku:
Odbyło się specjalne referendum, w którym mieszkańcy Sarajewa głosowali nad tym, czy chcą przekazać procent swoich pensji – „wkład własny” w wysokości 2% w ciągu czterech lat – na pokrycie części kosztów Igrzysk. W głosowaniu wzięło udział nie mniej niż 89% uprawnionych, a 96% z nich zagłosowało na „tak”, mówi Karabegović. „To jedna rzecz mówić o poparciu dla czegoś,” mówi, „ale to zupełnie co innego dać pieniądze z własnej kieszeni.”
Do 1992 roku Federacja Jugosłowiańska rozpadła się, wywołując trzyletnią wojnę domową między bośniackimi muzułmanami, Serbami i Chorwatami. Trwające 44 miesiące oblężenie Sarajewa zabiło 11 000 ludzi i było najdłuższym oblężeniem stolicy we współczesnej historii. Nowe, lśniące miasto legło w gruzach.
Wraz z dużą częścią Sarajewa, Wioska Olimpijska i stadion Zetra były wczesnymi celami ostrzału Serbów, którzy walczyli przeciwko sojuszowi muzułmańsko-chorwackiemu.
From the Associated Press:
Making the most of the latest cease-fire around their city, Sarajevans stroll across a main city square inlaid with an Olympic emblem, Sunday, Feb. 13, 1994. Pomimo względnego spokoju i jasnej, ale mroźnej zimowej pogody, ludzie wspominają szczęśliwe czasy, które minęły w ten weekend, gdy rozpoczynają się Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Lillehammer. Dziesięć lat temu Sarajewo było pełne życia, gdy gościło zimowe igrzyska w 1984 roku.
Z The New York Times w 1994 roku:
Scott Hamilton wzniósł się po złoty medal w łyżwiarstwie figurowym pod dachem w kształcie płatka śniegu w Zetrze, nowej krytej arenie wartej 20 milionów dolarów, gdzie Vladislav Tretiak, legendarny radziecki bramkarz, zdobył swój czwarty złoty medal w swoim olimpijskim finale.
Jako główny cel serbskiej artylerii, Zetra jest wypaloną skorupą. Otaczają ją groby.
Po wojnie Sarajewo odbudowało stadion z pomocą Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. W 1997 roku na stadionie wystąpił zespół U2.
Ale wiele z olimpijskich zabytków wciąż jest w ruinie.
Pomimo kolejnych tragedii, Olimpiada, która miała ożywić kraj, wciąż jest powodem do dumy. Zgodnie z tym zdjęciem AP, „mieszkańcy Sarajewa pielęgnują wspomnienia z Igrzysk Olimpijskich, które się tu odbyły i każdego roku świętują ich rocznicę.”
