Pecorino Romano to twardy, zwarty włoski ser z mleka owczego o ostrym i słonym smaku, który jest idealny do tarcia i aromatyzowania potraw. Jego nazwa wywodzi się od włoskiego słowa pecorino, które oznacza „owcę” oraz od czasów rzymskich, w których ser ten był podstawą pożywienia. Obecnie jest to jeden z najbardziej znanych włoskich serów poza granicami Włoch – o wysokiej zawartości białka, dużej zawartości tłuszczu i bogatym źródle wapnia.
Fast Facts
– Made from: Sheep’s milk
– Origin: Regiony Lazio i Sardynia we Włoszech
– Tekstura: Krucha, płatkowa, ziarnista
– Skórka: Naturalna
Czym jest Pecorino Romano?
Pecorino Romano to starożytny włoski ser produkowany w 100% z mleka owczego. Mleko pochodzi od owiec hodowanych na wolności i karmionych na naturalnych pastwiskach w Lacjum, prowincji Grosseto w Toskanii i na wyspie Sardynii. Jest to jeden z czterech włoskich serów z mleka owczego, który korzysta ze statusu chronionej nazwy pochodzenia (P.D.O.) i nadal jest wytwarzany wyłącznie przy użyciu tradycyjnych metod na obszarach, z których pochodzi.
Pecorino Romano to twardy ser o gładkiej, cienkiej, naturalnej skórce. Ma kolor od białego do jasnosłomkowego i wyróżnia się kruchą konsystencją oraz intensywnym słonym smakiem, który wzrasta wraz z wiekiem. Kształty sera „Pecorino Romano” są cylindryczne i ważą od 44 funtów (20 kg) do 77 funtów (35 kg). Przed wprowadzeniem do obrotu ser oznacza się głową owcy w romb, a na skórce umieszcza się kropkowane litery określające obszar produkcji. W zależności od obszaru produkcji – Lazio, Sardegna (Sardynia) lub Grosseto – może być również wyświetlane logo obszaru.
Pecorino Romano vs. Parmigiano-Reggiano
Mimo że sery Pecorino Romano i Parmigiano-Reggiano mają podobne zastosowania, różnią się od siebie. Parmigiano-Reggiano jest twardym serem z mleka krowiego. Jest bardziej orzechowy i słodszy niż Pecorino Romano, który jest zdecydowanie bardziej słony. W zależności od przepisu, Pecorino Romano i Parmigiano-Reggiano można stosować zamiennie lub łączyć, a oba są idealnymi serami do tarcia.
Jak powstaje Pecorino Romano
Świeże pełne mleko owcze jest filtrowane i poddawane obróbce w celu wyeliminowania wszelkich mikroorganizmów, które mogą utrudniać proces produkcji sera. Mleko jest następnie podgrzewane i poddawane koagulacji przy użyciu podpuszczki jagnięcej. Skrzep jest drobno krojony, mniej więcej do wielkości ryżu, i prasowany. Wyciśnięty ser umieszcza się w formach w kształcie beczki i pozostawia do oczyszczenia z serwatki. Po schłodzeniu ser jest brandzlowany i solony przez 80-100 dni. Przez pierwsze kilka dni ser jest obracany i nacierany gruboziarnistą solą codziennie, następnie co trzy lub cztery dni, a w końcu raz w tygodniu. Następnie ser dojrzewa przez 8-12 miesięcy przed wprowadzeniem do obrotu. Po pięciu miesiącach młody Pecorino Romano może być sprzedawany jako ser stołowy, a po ośmiu miesiącach jako ser do tarcia. Młody „Pecorino Romano” jest miękki i słodki. W miarę starzenia się rozwija suchą, płatkową, ziarnistą teksturę i ostry, słony, pikantny smak.
Pecorino Romano jest jednym z najbardziej popularnych serów we Włoszech i jest szeroko eksportowany do USA. Większość wersji Pecorino Romano jest bezglutenowa i niepasteryzowana (ser przygotowany na eksport do USA jest pasteryzowany), ale nie jest wegetariańska. jest pasteryzowany), ale nie wegetariańskie, ze względu na dodatek podpuszczki zwierzęcej.
Zamienniki
Jeśli Pecorino Romano jest niedostępny, użyj innego twardego, dojrzałego sera do tarcia o ostrych nutach, takiego jak Parmigiano-Reggiano, Grana Padano lub ser Asiago.
Zastosowania
Pecorino Romano jest wyjątkowym serem do tarcia. Jego słony mleczny smak dodaje umami smak, gdy posypane lub mieszane w różnych potraw, w tym pizza, makaron, sałatki, klopsiki i patties, zupy i gulasze. Posypać jako słona przyprawa do chleba, ziemniaków i pieczonych warzyw, lub wymieszać z bułką tartą, dressingami i sosami. Pecorino można łączyć z serem topionym, takim jak Gruyère lub fontina, w zapiekankach i zapiekance, a także łączyć z tartym parmezanem lub zastępować go. Ważne jest, aby pamiętać, że jeśli dodasz Pecorino Romano do przepisu, który go nie wymaga, powinieneś dostosować przyprawę soli w przepisie.
Przechowywanie
Przechowuj Pecorino Romano w szufladzie na mięso lub nabiał w lodówce zawinięty szczelnie w pergamin, papier woskowany lub rzeźniczy przez okres do sześciu tygodni. Jeśli pojawi się pleśń, należy dokładnie wyciąć ją dookoła, uważając, aby nie dotknąć jej nożem. Można również zamrozić porcje wielkości dłoni zawinięte w folię, lub zetrzeć ser na tarce i przechowywać w torbie z zamkiem błyskawicznym ze ściśniętym powietrzem i zamrozić na okres do sześciu miesięcy.
Pecorino Romano Przepisy
Pecorino Romano dodaje słonego kopa smaku jako kluczowy składnik i jako wykończeniowa dekoracja do wielu pieczonych i świeżych potraw, sałatek, sosów i przypraw.
– Super Łatwy Makaron Cacio e Pepe
– Szparagi z Pecorino i Papryką
– Pesto z Grochu i Orzechów Włoskich
– Makaron z Brukselki
Czy Można Zjeść Skórkę?
Pecorino Romano ma naturalną skórkę, ale wynik długiego starzenia się sprawi, że będzie trudny do zjedzenia. Możesz zachować skórkę i dodać ją do zup i gulaszu jako wzmacniacz smaku, tak jak w przypadku skórki parmezanu. Zawiń i zamroź skórkę w plastiku lub w torebce z zamkiem błyskawicznym ze ściśniętym powietrzem na okres do sześciu miesięcy, aż do momentu użycia. Jej siła smaku będzie się zmniejszać z czasem.
.