Klasyczny Syjam jest swego rodzaju krzyżówką dwóch pozostałych typów, bez skrajności.
Nazwa „Old-Style” odnosi się do faktu, że jest to typ, który był najbardziej powszechny w latach 50-tych, 60-tych i 70-tych i jest tym, o czym większość ludzi myśli, kiedy myśli o Syjamach.
W 2007 roku Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów przyjęło klasycznego syjama z powrotem do swojego rejestru, jako „Wstępną nową rasę” i z zupełnie nową nazwą: tajski. W 2009 roku rasa tajska została awansowana do statusu „Advanced New Breed”.
Różnica między syjamem klasycznym (TCA) a tajskim (TICA) polega na tym, że tajski (TICA) jest dopuszczony we wszystkich kolorach (oryginalne cztery, plus płomienie, kremy, rysie i inne), podczas gdy Traditional Cat Association dopuszcza syjamy klasyczne tylko w oryginalnych czterech kolorach – seal point, blue point, chocolate point i lilac point. Koty klasyczne o dowolnym umaszczeniu innym niż oryginalne cztery są klasyfikowane przez Traditional Cat Association jako Classic Colourpoint Shorthairs.
Syjamy klasyczne są kotami średniej wielkości, smukłymi, ale muskularnymi. Określane są mianem „naturalnego sportowca”.
Mają umiarkowanie klinowatą głowę i twarz, z bardziej wyrazistą kufą niż koty tradycyjne, ale bez skrajności charakterystycznych dla kotów nowoczesnych. Mają oczy w kształcie migdałów. Ich uszy są nieco większe niż u przeciętnego kota. Ich nogi są dłuższe niż Tradycyjne, ale nie tak długie jak Nowoczesne. Mają długi, cienki, zwężający się ogon.
Ich płaszcz jest krótki, delikatny, błyszczący i gładki i leży bardziej płasko niż u Tradycyjnych.
Ich głosy mogą wahać się od miękkich miauknięć i pisków do bardziej charakterystycznego, głośniejszego tonu. Nierzadko zdarza się, że płacz syjamczyka jest mylony z płaczem ludzkiego dziecka.
.