Created on August 5, 2017. Last updated on November 22nd, 2020 at 04:22 pm
Co to jest CBT?
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) dla dzieci i młodzieży zazwyczaj są krótkoterminowymi terapiami (tj. często od sześciu do 20 sesji), które koncentrują się na nauczaniu młodzieży i / lub ich rodziców konkretnych umiejętności. CBT różni się od innych podejść terapeutycznych, ponieważ skupia się na tym, jak myśli, emocje i zachowania dziecka lub nastolatka są ze sobą powiązane i jak wpływają na siebie nawzajem. Ponieważ emocje, myśli i zachowania są ze sobą powiązane, podejście CBT pozwala terapeutom interweniować w różnych punktach cyklu.
Terapie te okazały się skuteczne w leczeniu wielu zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży, takich jak lęk, depresja, zespół stresu pourazowego (PTSD), problemy z zachowaniem i nadużywanie substancji.
Istnieją różnice między terapiami poznawczymi a terapiami behawioralnymi dla młodzieży. Jednak oba podejścia mają ze sobą wiele wspólnego, na przykład:
- Terapeuta i dziecko lub nastolatek wspólnie opracowują cele terapii, często w ścisłej współpracy z rodzicami, i śledzą postępy w osiąganiu celów w trakcie leczenia.
- Terapeuta stara się pomóc klientowi odkryć, że jest silny i zdolny do wyboru pozytywnych myśli i zachowań.
- Leczenie jest często krótkoterminowe. Klienci aktywnie uczestniczą w leczeniu w sesji i poza nią. Zadania domowe często są zawarte w terapii. Umiejętności, które są nauczane w tych terapiach wymagają praktyki.
- Terapia jest zorientowana na cel, aby rozwiązać obecne problemy. Terapia obejmuje pracę krok po kroku, aby osiągnąć cele.
Typy terapii poznawczo-behawioralnej
Terapia indywidualna CBT
Terapia indywidualna poznawczo-behawioralna skupia się wyłącznie na dziecku lub nastolatku i obejmuje jednego terapeutę, który uczy dziecko lub nastolatka umiejętności potrzebnych do pokonania jego/jej wyzwań. Ta forma CBT okazała się skuteczna w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych u dzieci i młodzieży, a także nadużywania substancji u nastolatków.
Grupowa CBT
Grupowa terapia poznawczo-behawioralna obejmuje nie tylko dziecko lub nastolatka i terapeutę w sesjach terapeutycznych, ale także inne osoby spoza grupy społecznej dziecka lub nastolatka – zazwyczaj nowych znajomych, którzy również są leczeni z powodu tego samego zaburzenia. Osoby uczestniczące w terapii grupowej często mają do czynienia z podobnymi problemami behawioralnymi i, w przeciwieństwie do indywidualnej CBT, format grupowy pozwala na nawiązanie pomocnych relacji, oprócz nauki umiejętności potrzebnych do zmiany zachowania. CBT grupowa jest często tańsza niż CBT indywidualna i szerzej dostępna. Udowodniono jej skuteczność w leczeniu depresji i nadużywania substancji u nastolatków.
CBT z rodzicami
Terapia poznawczo-behawioralna, która obejmuje rodziców w procesie leczenia, okazała się skuteczna w leczeniu dzieci i młodzieży z zaburzeniami lękowymi. Szczególnie pomocna jest CBT, która uczy rodziców technik pomagających w opiece nad lękliwą młodzieżą, w tym psychoedukacji, terapii indywidualnej, radzenia sobie z problemami przez opiekunów oraz technik treningu rodzicielskiego. W tej formie terapii, rodzice są zaangażowani bezpośrednio w leczenie swoich dzieci i są zasadniczo przeszkoleni w zakresie sposobów, które pomogą im radzić sobie z lękami dzieci w domu.
CBT z lekami
Badania wykazały, że połączenie terapii poznawczo-behawioralnej z lekami psychotropowymi może być skuteczne w leczeniu objawów lęku lub depresji u dziecka lub nastolatka. Zespół opieki nad dzieckiem będzie w stanie przepisać odpowiednie leki, jeśli uzna, że są one niezbędne w procesie terapii dziecka.
Trauma-focused CBT
Trauma-focused cognitive behavioral therapy została opracowana, aby pomóc dzieciom i młodzieży dotkniętym traumą. Jest ona skuteczna w leczeniu PTSD, ale może być również skuteczna w leczeniu innych zaburzeń związanych z traumą. Jest ona prowadzona w taki sam sposób, jak terapia poznawczo-behawioralna – zwykle krótkoterminowo w sześciu do 20 sesjach z udziałem dziecka i jego rodziców. Sesja CBT skoncentrowana na traumie dotyczy kilku czynników związanych z traumatycznymi przeżyciami dziecka, w tym kwestii behawioralnych i poznawczych oraz objawów depresji lub lęku, a także pomaga poprawić umiejętności rodzicielskie i interakcje rodziców z dziećmi, aby pomóc im wspierać i radzić sobie z problemami dzieci.
CBT w połączeniu z terapią wzmacniającą motywację (MET)
Terapia wzmacniająca motywację (MET) jest rodzajem terapii opartej na dowodach naukowych, która wewnętrznie motywuje nastolatków do zmiany zachowania. Gdy MET jest połączona z CBT opartą na grupie, skutecznie zmienia zachowanie nastolatków w kierunku nadużywania narkotyków i alkoholu. W terapii tej wykorzystuje się dyskusje, strategie radzenia sobie oraz zasady rozmowy motywacyjnej, aby pomóc młodzieży w zainicjowaniu planu zmiany zachowania i zmotywować ją do jego realizacji. W trakcie sesji terapeuta prowadzi młodzież przez jej plan zaprzestania używania substancji i nadal motywuje i zachęca do postępów. Po sesjach terapii MET, nastolatek będzie uczestniczył w grupowej CBT, aby zobaczyć najlepsze wyniki.
CBT w połączeniu z Motivational Enhancement Treatment i Family-based Behavioral Treatment
W terapii behawioralnej opartej na rodzinie, rodzice dają przykład swoim dzieciom w zmianie ich własnych zachowań, aby pomóc dzieciom zmienić ich zachowania na dłuższą metę. Ważnym składnikiem tego typu terapii jest szkolenie rodziców w zakresie zarządzania dziećmi i umiejętności rozwiązywania problemów. Ta zintegrowana terapia okazała się skuteczna w leczeniu nadużywania substancji przez nastolatków.
Źródło(a): Daniel J. Tomasulo (2010). Jaka jest różnica między terapią indywidualną a grupową? Psychology Today. https://www.psychologytoday.com/blog/the-healing-crowd/201012/what-is-the-difference-between-individual-and-group-therapy
Graeme Whitfield (2010). Group cognitive-behavioral therapy for anxiety and depression. Advances in Psychiatric Treatment. Vol. 16 Issue 3, 219-227. http://apt.rcpsych.org/content/16/3/219
Charmaine K. Higa-McMillan, Sarah E. Francis, Leslie Rith-Najarian, & Bruce F. Chorpita (2015). Evidence Based Update: 50 Years of Research on Treatment for Children and Adolescent Anxiety. Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology. Vol. 45 Issue 2, 91-113.
http://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/15374416.2015.1046177
Aaron Hogue, Craig E. Henderson, Timothy J. Ozechowski, & Michael S. Robbins (2014). Evidence Base on Outpatient Behavioral Treatment Adolescent Substance Use: Updates and Recommendations 2007-2013. Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology. Vol. 43 Issue 5, 695-720. http://dx.doi.org/10.1080/15374416.2014.915550
Myra Altman & Denise E. Wilfrey (2014). Evidence Update on the Treatment of Overweight and Obesity in Children and Adolescents (Aktualizacja dowodów dotyczących leczenia nadwagi i otyłości u dzieci i młodzieży). Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology. Vol. 44 Issue 4, 521-537. http://dx.doi.org/10.1080/15374416.2014.963854
Kendall, P.C. (2016). Child and Adolescent Therapy, Fourth Edition (Terapia dzieci i młodzieży, wydanie czwarte). New York: Guilford. http://www.guilford.com/books/Child-and-Adolescent-Therapy/Philip-Kendall/9781606235614/reviews