Jest niedziela. Właśnie miałeś kilka piw za dużo poprzedniej nocy. Budzisz się o 2pm i w potrzebie soczystej pizzy. Otwierasz telefon, składasz zamówienie na jednej z miliona aplikacji. 20 minut później, twoje drzwi dzwonią i facet w zbyt dużej firmowej kurtce i czapce wręcza ci twoje jedzenie. Wszyscy tam byliśmy.
Dostawa żywności stała się integralną częścią naszego życia. Jedna trzecia wszystkich Amerykanów twierdzi, że zamawiają jedzenie online co najmniej dwa razy w tygodniu. Do 2023 roku, światowy rynek dostaw żywności online ma osiągnąć 137 miliardów dolarów.
W tym artykule, będziemy dokładnie zbadać tajniki dostaw żywności jako modelu biznesowego. Jak to się stało? Jakie są plusy i minusy? Jak zmierzyć sukces na tak konkurencyjnym rynku? To tylko niektóre z wielu pytań, na które postaramy się odpowiedzieć.
Table of Contents
- Definicja
- Food Delivery Business Model Przykłady
- Platform To Consumer Model
- Agregatory usług dostawy
- Full-Stack Model
- Restaurant To Consumer Model
- Model biznesowy dostawy żywności – zalety i wady
- Model biznesowy dostawy żywności – zalety
- Model biznesowy Food Delivery – Wady
- Niezbędne metryki & KPIs
- Platforma KPIs
- Całkowita liczba zamówień
- Średnia liczba dostaw/zamówień na godzinę
- Średni zysk na dostawę
- Kierowca & KPI restauracji
- Średni czas realizacji zamówienia
- Procent kierowców jest na zamówienie / bezczynny
- Number Of Support Tickets
- Klient KPIs
- Churn Rate
- Customer Lifetime Value (CLV)
- Net Promoter Score (NPS)
Definicja
Dostarczanie żywności to usługa kurierska, w której sklepy, restauracje lub aplikacje stron trzecich dostarczają żywność konsumentom na żądanie. Te dni, zamówienia są realizowane za pośrednictwem aplikacji mobilnych, stron internetowych lub przez telefon.
Dostawy obejmują gotowane dania, jak również artykuły spożywcze z supermarketów. Inne metody dostarczania żywności obejmują catering lub sprzedaż hurtową.
Pierwszy odnotowany przypadek dostawy posiłków pochodzi z Włoch z 1889 roku. Król Umberto i jego królowa Margherita wezwali Raffaele Esposito, twórcę Pizza Margherita, do dostarczenia pizzy do ich pałacu w Neapolu.
Powstanie współczesnego systemu dostarczania żywności było spowodowane koniecznością ekonomiczną. W latach 50-tych, rosnąca amerykańska klasa średnia utknęła w swoich domach, oglądając telewizję przez cały dzień. To prawie spowodowało upadek w amerykańskim przemyśle restauracyjnym i w rezultacie kazało im się dostosować, tworząc współczesne usługi dostawcze, które wszyscy znamy. Raporty z tego czasu wskazują, że ta adaptacja zwiększyła sprzedaż restauracji o ponad 50 procent w krótkim okresie czasu.
Dzisiaj, rynek dostaw żywności jest wyceniana na 122 miliardów dolarów. Jest to równe 1 procentowi globalnego rynku żywności lub 4 procentom żywności sprzedawanej przez restauracje. Podczas gdy wiele rynków już dojrzało i zidentyfikowało firmy, aby objąć przywództwo na rynku, ogólny popyt na dostawy żywności nadal rośnie w rocznym tempie 3,5 procent.
Food Delivery Business Model Przykłady
Food dostawy firm pochodzą w wielu kształtach i formach. Obejmują one od platformy, które partnerzy z restauracji i kierowców do w pełni zintegrowany model, gdzie wszystko jest utrzymywane w domu.
Platform To Consumer Model
W Platform To Consumer Model, aplikacje firm trzecich są listy dostępnych restauracji w pobliżu klienta bliskości, zwykle poprzez stronę internetową lub aplikację mobilną.
Konsumenci mogą następnie zamówić z tych restauracji partnerskich i mieć jedzenie dostarczane albo przez restaurację lub kierowcy platformy. Wybitne przykłady obejmują takie jak DoorDash, UberEats lub Deliveroo.
Normalnie, platforma bierze 20 do 30 procent cięcia od wartości zamówienia na górze potencjalnych kosztów dostawy, które mogą powstać.
The Platform To Consumer model stanowi obecnie dominujący tryb dostawy żywności. Stanowi on 63 z 122 miliardów dolarów, które są generowane w sprzedaży rocznie.
Agregatory usług dostawy
Chociaż technicznie podlegają Platforma do parasola konsumenta, warto wspomnieć o nich oddzielnie. W modelu agregatora, platforma działa jako pośrednik między klientem a licznymi lokalnymi restauracjami.
Dodatkowo, zapewniają one obsługę klienta w imieniu tych restauracji w przypadku problemów z dostawami lub samego zamówienia.
Again, stała lub zmienna opłata jest stosowana dla każdej udanej transakcji ułatwione poprzez platformę. Przykłady obejmują takie jak JustEat, Delivery Hero lub GrubHub.
Some niedawno eksperymentować z różnych modeli subskrypcji, w których klienci płacą miesięczną opłatę w zamian za bezpłatną dostawę i inne rabaty.
Full-Stack Model
W Full-Stack Model, firma dostawy żywności robi wszystko w domu. Obejmuje to nie tylko budowanie aplikacji lub zatrudnianie kierowców, ale także gotowanie żywności.
Często, jedzenie jest przygotowywane w tak zwanych kuchniach duchów lub chmur. Ludzie nie mogą spożywać posiłków w tych obiektach, ponieważ głównym celem jest przygotowanie żywności, która jest dostarczana. Te kuchnie w chmurze często pozwalają przydzielić tworzenie żywności w tańszych obszarach, podczas gdy tylko wynajmują przestrzeń dla kuchni.
Jedną z głównych wad tego modelu jest fakt, że do uruchomienia platformy wymagane są znaczne inwestycje. Z drugiej strony, po osiągnięciu wystarczającej skali, full-stack platformy dostawy żywności mają tendencję do zarabiania więcej, ponieważ kontrolują cały łańcuch wartości. Oni ponadto może zrobić lepszą kontrolę jakości ich żywności, jak wszystko jest gotowane w domu.
Restaurant To Consumer Model
W Restaurant To Consumer Model, restauracja rozpoczęła służąc żywności poprzez własne lokalizacje. Najbardziej znane przykłady obejmują takie jak McDonalds, Burger King lub Domino’s.
Do modernizacji, firmy te poszedł na oferowanie dostaw żywności za pośrednictwem swoich stron internetowych, aplikacji lub dołączyć do platformy dostawy. Na przykład McDonalds prowadzi własną sieć dostaw żywności w wybranych krajach za pośrednictwem własnej aplikacji. Ponadto współpracuje z DoorDash, aby dostarczać żywność do regionów, w których nie obsługują się same.
Domino’s stał się dzieckiem plakatu w prowadzeniu ruchu dostaw żywności. Niektóre z innowacji firmy w przestrzeni to:
- System rozpoznawania głosu (o nazwie Dom) do składania zamówień
- Aplikacja do śledzenia dostawy na trasie
- Eksperymentowanie z dronami do automatycznej dostawy
… i wiele innych. Inicjatywy te z pewnością wyszły pizzerii na dobre. W 2017 roku Domino’s wyprzedził Pizza Hut jako najbardziej wartościowa sieć pizzerii na świecie. Ponadto cena akcji firmy skoczyła z 11 USD w 2010 r. do ponad 351 USD w 2020 r.
Model biznesowy dostawy żywności – zalety i wady
Chociaż aplikacje do dostarczania żywności są trudne do zbudowania i jeszcze trudniejsze do wykonania, posiadają ogromny potencjał.
Według Crunchbase, startupy dostarczające żywność zebrały łącznie 15 miliardów dolarów w ponad 800 rundach finansowania venture capital. Wiele z nich stało się integralną częścią naszej codziennej rutyny.
Mając to na uwadze, przyjrzyjmy się niektórym zaletom i wadom prowadzenia działalności związanej z dostawą żywności.
Model biznesowy dostawy żywności – zalety
Przylepność produktu. Gdy klienci zapoznają się z platformą, rzadko przechodzą na nową aplikację. Badania przeprowadzone przez McKinsey pokazują, że 77 procent klientów rzadko przełączać platformy. Ale: im większa jest konkurencja w danym kraju, tym częściej klienci eksperymentują z nowymi usługami.
Efekty sieciowe. Ponieważ platformy dostarczania produktów są w szerszym sensie rynkami, które łączą nabywców z dostawcami, po osiągnięciu odpowiedniej skali w końcu korzystają z efektu sieciowego. Podczas gdy sieci są trudne do zbudowania, są one jeszcze trudniejsze do powielenia. To daje znaczne korzyści dla tych, którzy są w stanie zbudować wystarczająco duży biznes.
Priorytetyzacja dostaw. Jako rynek żywności, Twoja firma może zdecydować, które restauracje i dostawców chciałaby promować. Pozwala to na promowanie produktów o wyższych marżach i dobrych ocenach klientów.
Monopol cenowy. Oprócz priorytetyzacji podaży, firmy dostarczające żywność mogą również ustalać ceny i prowizję według własnego uznania, gdy tylko osiągną wystarczającą skalę. Istnieje wiele przykładów, gdzie quasi-monopoli podniósł opłaty tuż po nabyciu ich ostatnich konkurentów. Ponieważ restauracje są uzależnione od tych aplikacji do otrzymywania zamówień, nie mają wyboru, ale do przestrzegania wszelkich zmian.
No zobowiązania prawne do kierowców. Chociaż etycznie wątpliwe, kierowcy zazwyczaj nie są zatrudnieni przez firmy dostarczające żywność, ale raczej pracują na podstawie umowy. To znacznie minimalizuje koszty operacyjne, ponieważ otrzymują wynagrodzenie tylko wtedy, gdy wykonują zadania. Ponadto nie ma wymogu, aby zapłacić ubezpieczenie medyczne lub umożliwić płatny urlop.
Model biznesowy Food Delivery – Wady
Wysokie koszty operacyjne. DoorDash podobno stracił 400 milionów dolarów w 2019 roku, podczas gdy Postmates musiał zwolnić dziesiątki pracowników i zamknąć niektóre biura. To tylko dwa przykłady firm zajmujących się dostarczaniem żywności, które musiały zapłacić cenę za swoje ogromne koszty operacyjne i cienkie marże. Firmy, które działają w modelu full-stack, cierpią z tego powodu szczególnie, ponieważ wszystko jest utrzymywane w domu.
Złożoność operacyjna. Stworzenie aplikacji, znalezienie odpowiednich restauracji i kierowców, wyposażenie ich w niezbędny sprzęt czy optymalizacja tras dostaw to tylko niektóre z wielu problemów, w które muszą inwestować firmy zajmujące się dostarczaniem żywności. Perfekcyjne prowadzenie takiego biznesu jest nie tylko niezwykle kosztowne, ale jest też wysoce złożonym zadaniem obejmującym wiele części, które muszą działać perfekcyjnie.
Zaciekła konkurencja. W samych Stanach Zjednoczonych istnieje łącznie 572 firm zajmujących się dostarczaniem żywności. Z venture capital finansowania jest na najwyższym poziomie, to nigdy nie było łatwiej zacząć. Ponadto konkurują one z innymi restauracjami i chęcią klienta do gotowania w domu.
Niezbędne metryki & KPIs
Dostarczanie żywności jest wielowarstwowym procesem, który obejmuje kilka stron. Jako takie, wskazane jest, aby śledzić wydajność każdej z tych stron zaangażowanych.
Podsumowując, obejmują one operatora platformy, restauracje, kierowców, jak również klientów. Przyjrzyjmy się im bardziej szczegółowo.
Platforma KPIs
Aby ocenić, jak dojrzała firma jako całość stała się, jak również pokazując pozytywne zmiany dla inwestorów i kluczowych interesariuszy, ważne jest, aby śledzić całą firmę KPIs platformy. Obejmują one wielu interesariuszy i wskazują na ogólny sukces firmy.
Całkowita liczba zamówień
Po pieniądzach, które generujesz, wiedza o tym, ile zamówień otrzymujesz, jest najważniejszą metryką przy ocenie, jak rozwija się firma zajmująca się dostarczaniem żywności.
W świecie venture capital inwestorzy często dążą do wzrostu, a liczba zamówień jest jedną z metryk, które to pokazują. Ogólnie rzecz biorąc, bardzo wczesne etapy firm dostarczających żywność mają podwoić ilość zamówień, które realizują każdego miesiąca.
Dojrzałe firmy, takie jak GrubHub, rosną znacznie bardziej konserwatywnie, z tempem około 20 do 30 procent na kwartał.
Średnia liczba dostaw/zamówień na godzinę
Średnia liczba dostaw/zamówień na godzinę pokazuje, czy firma osiągnęła wystarczającą gęstość, aby zrealizować zrównoważoną ekonomię jednostkową (tj. dodatnie marże).
W konsekwencji, im wyższa liczba dostaw i zamówień na godzinę, tym bardziej wskazuje, jak dużą skalę osiągnęła platforma.
Aby ją obliczyć, wystarczy zsumować ilość zamówień i/lub dostaw na godzinę w danym przedziale czasowym (np. tydzień, miesiąc lub kwartał) i podzielić przez ilość wybranych godzin.
Załóżmy, że chcemy obliczyć średnią ilość dostaw na jeden dzień. W naszym przykładzie zrealizowaliśmy 2000 zamówień na ten dzień, przy czym dzień to 24 godziny. Dałoby to średnią 2000 ÷ 24 = 83,3 dostawy na godzinę.
Obliczenia te można również rozbić na większy przedział czasowy. Na przykład, możemy uzyskać całkowitą ilość zamówień dla jednego tygodnia od 1 do 2pm i podzielić ją przez ilość dni (= 7), aby otrzymać średnią ilość zamówień, które otrzymujemy między 1 a 2pm.
Średni zysk na dostawę
Każdy biznes musi w końcu przynieść zysk i pomimo gigantycznych rund finansowania, firmy zajmujące się dostarczaniem żywności nie są wyjątkiem od tej normy.
Jako takie, wiedząc, ile zysku osiągasz na każdej dostawie, jest kluczowe i pomaga odsiać rentowne restauracje i trasy dostawy od źle działających.
W zależności od struktury korporacji, wydatki takie jak marketing, płace lub koszty działalności muszą być również rozliczane.
Kierowca & KPI restauracji
Kierowcy i restauracje są częściami twojego biznesu, które tworzą jedzenie i realizują zamówienie, stąd ich znaczenie jest nie do przecenienia.
Doskonalenie całego łańcucha dostaw jest bardzo złożonym problemem operacyjnym i wymaga optymalizacji na wielu końcach. Poniższe metryki pozwalają nam to zrobić.
Średni czas realizacji zamówienia
Średni czas realizacji zamówienia służy jako wskaźnik, jak szybko Twoja firma może zrealizować zamówienie klienta. Zamówienie ma miejsce od momentu, w którym klient dokonuje zakupu posiłku w aplikacji do punktu, w którym wysyła potwierdzenie, że go otrzymał.
Aby obliczyć Średni Czas Trwania Zamówienia, sumujesz czas potrzebny na dostarczenie zamówień w danych ramach czasowych i dzielisz go przez ilość zrealizowanych zamówień.
Średni Czas Trwania Zamówienia = Suma Czasu Dostawy ÷ Całkowita Ilość Zamówień
Jeśli zajęło to Twojej firmie łącznie 2000 minut na dostarczenie 100 zamówień, to Twój średni czas trwania zamówienia wynosi 20 minut na zamówienie. W związku z tym, celem jest minimalizacja czasu trwania zamówienia.
Czas trwania zamówienia może być ponadto podzielony na czas, który zajmuje zarówno restauracji i kierowcy do realizacji zamówienia. Te metryki mogą być następnie porównywane z innymi restauracjami / kierowcami, aby odsiać powolnych wykonawców.
Wiedząc, na przykład, ile zajmuje przeciętnej pizzerii, aby ugotować zamówienie, może pomóc w procesie oceny podczas włączania nowych restauracji.
Procent kierowców jest na zamówienie / bezczynny
Mierzenie odsetka kierowców, którzy są obecnie albo zajęte z dostawą lub czeka na inny pozwala aplikacji do dostarczania żywności, aby ocenić, jak wydajne ich sieć kierowców działa.
Hereby, firma może ocenić, który czas w ciągu dnia ma najwyższy popyt i jako takie określić, ilu kierowców musi być aktywny w każdym okresie dnia.
Procent kierowców, które są na zamówienie vs bezczynności można obliczyć biorąc całkowitą ilość obecnie aktywnych kierowców i dzieląc go przez ilość kierowców wykonujących lub czekających na zamówienie.
Percentage Driver On Order = (Driver On Order ÷ Total Active Drivers) x 100
Percentage Driver On Idle = (Driver On Idle ÷ Total Active Drivers) x 100
Celem jest zmaksymalizowanie liczby kierowców na zlecenie i zminimalizowanie liczby kierowców, którzy na nie czekają.
Kalkulacja ta jest szczególnie ważna dla firm dostawczych, które stosują model full-stack, ponieważ kierowcy są często zatrudniani przez firmę (a nie pracują na podstawie umowy).
Number Of Support Tickets
Bilety wsparcia to incydenty, które wymagają pomocy platformy w celu rozwiązania zaległych problemów. Przykłady obejmują spory, takie jak nieprawidłowe lub uszkodzone dostawy, złe składniki lub brakujące elementy.
Przede wszystkim, możemy śledzić ilość zaległych, jak również zamknięte bilety wsparcia. Ponadto, możemy przeanalizować szybkość, z jaką jesteśmy w stanie rozwiązać te problemy.
To może być wykonane w całej firmie, jak również na poziomie restauracji. Jako takie, możemy zidentyfikować restauracje, które mają tendencję do powodowania niedopuszczalnych ilości biletów wsparcia. Informacje te mogą być wykorzystane do albo w dółrank je na platformie lub przerwać związek całkowicie.
Klient KPIs
Ostatni, ale nie najmniej ważne jest, aby wiedzieć, ile robimy z naszych klientów, ile możemy wydać, aby je zdobyć, jak również, jak są zadowoleni z usług. Stąd, następujące metryki są kluczowe, aby mieć oko na.
Churn Rate
Churn Rate (zwany również Customer Churn) odnosi się do tempa, w którym tracisz klientów w danym przedziale czasowym (tj. miesięcznie, kwartalnie lub rocznie).
Stopa rezygnacji jest obliczana w następujący sposób:
Stopa rezygnacji = (Users At Beginning Of Period – Users At End Of Period) ÷ Users At Beginning Of Period
Powiedzmy, że Twój startup dostarczający jedzenie ma 250 000 użytkowników na początku i 230 000 klientów na końcu miesiąca, wtedy Twoja stopa rezygnacji jest równa (250 000 – 230 000) ÷ 250 000 = 8 procent.
Churn Rates mają tendencję do dość silnych wahań, zwłaszcza w branży dostaw żywności. Badania pokazują, że ponad 86 proc. nowo pozyskanych klientów przestaje korzystać z usługi w ciągu dwóch tygodni od jej uruchomienia. Wysoki churn jest wynikiem niskich barier wejścia w tworzeniu aplikacji do dostarczania żywności, jak również intensywnej ilości konkurencji w przestrzeni.
Istnieje wiele czynników, które wpływają na utrzymanie klientów, w tym:
- Seamlessness of user experience
- Level of customer service
- Stickiness of the product
- Available supply (i.Restauracje i kierowcy), a co za tym idzie jakość oferowanych potraw
- Szybkość dostawy
Customer Lifetime Value (CLV)
Customer Lifetime Value (CLV) mówi, ile przychodu, średnio, generujesz od użytkownika w trakcie jego członkostwa. Im dłużej klient korzysta z aplikacji i/lub im więcej wydaje, tym wyższa będzie jego wartość życiowa.
Wiedząc, ile zarabiasz od klienta w trakcie jego użytkowania, możesz ocenić, ile pieniędzy możesz wydać na ich pozyskanie (więcej na ten temat później).
Wzór na obliczenie CLV wygląda następująco:
CLV = ARPA ÷ Churn Rate
ARPA reprezentuje Twój średni przychód na konto w danym okresie (np. miesięcznym). Oblicza się go dzieląc przychód za wybrany okres przez liczbę klientów w tym samym przedziale czasowym.
Na przykład, jeśli średni przychód na konto/klienta w każdym miesiącu wynosi $10, a odsetek klientów, którzy nie wracają wynosi 20% (= Churn Rate), to CLV jest równe $50.
Następnie, aby wiedzieć, ile można wydać na pozyskanie klienta, CLV wskazuje również, jakie produkty klienci z najwyższym CLV pragną, które typy produktów generują najwyższe przychody, jak również, kto jest najbardziej dochodowym klientem.
Net Promoter Score (NPS)
Net Promoter Score (NPS) jest bezpośrednią miarą tego, jak dużą wartość zyskują Twoi klienci dzięki korzystaniu z Twojego produktu.
Wynik obliczenia NPS daje przybliżony obraz tego, jak prawdopodobne jest, że Twoi klienci polecą Twoją firmę komuś innemu. Jest on mierzony w skali od 0 do 10, gdzie 0 oznacza brak rekomendacji, podczas gdy 10 wskazuje, że absolutnie poparliby Twoją aplikację.
NPS jest podzielony na trzy charakterystyczne kategorie, w tym:
- Odrzucających (klienci dający wynik 0 – 6)
- Pasywnych (klienci dający wynik 7 lub 8)
- Promotorów (klienci dający wynik 9 lub 10)
Wynik jest obliczany przez odjęcie procentu odrzucających od procentu promotorów.
NPS = % promotorów – % krytyków
Obliczenie powinno dać wynik w przedziale od -100 do +100. Na przykład, jeśli Twoja ankieta przyniesie 60% promotorów, 20% pasywów i detraktorów, wtedy Twój NPS będzie równy 60% – 20% = 40. Zaleca się, aby mierzyć NPS tak często, jak to możliwe. Pozwala to ocenić, jak satysfakcja klienta zmienia się w czasie, a jednocześnie umożliwia firmie proaktywne reagowanie na wszelkie negatywne zjawiska.