Typowo, klasyfikacja jest dokonywana przez ośrodek, a oceny są relatywne do innych tras w obrębie tego ośrodka. Jako takie, nie są one klasyfikowane do niezależnego standardu; chociaż mogą być w przybliżeniu podobne, narciarze powinni być ostrożni w zakładaniu, że stopnie w dwóch różnych ośrodkach są absolutnie równoważne.
Ameryka Północna, Australia i Nowa ZelandiaEdit
W Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zelandii, system klasyfikacji kolorystycznej jest używany do wskazywania porównawczej trudności szlaków (inaczej zwanych stokami lub trasami narciarskimi).
Stromość szlaków narciarskich jest zwykle mierzona stopniem (w procentach), a nie kątem nachylenia. Ogólnie rzecz biorąc, stoki dla początkujących (zielone kółko) są pomiędzy 6% a 25%. Stoki dla średniozaawansowanych (niebieski kwadrat) mają od 25% do 40%. Trudne stoki (czarny diament) to 40% i więcej. Jest to jednak tylko ogólna „zasada kciuka”. Mimo, że nachylenie stoku jest głównym czynnikiem branym pod uwagę przy określaniu stopnia trudności szlaku, inne czynniki również wchodzą w grę. Trasa będzie oceniana na podstawie jej najtrudniejszej części, nawet jeśli reszta trasy jest łatwa. Ośrodki narciarskie przyznają oceny swoim własnym szlakom, oceniając szlak tylko w porównaniu z innymi szlakami w danym ośrodku. Ośrodek może brać pod uwagę szerokość szlaku, najostrzejsze zakręty, nierówności terenu i to, czy szlak jest regularnie przygotowywany.
| Ocena szlaku | Poziom trudności | Opis | |
|---|---|---|---|
| Zielony krąg |
 |
Najłatwiejsze | Najłatwiejsze stoki w górach. Generalnie, trasy Green Circle są szerokie i przygotowane, z nachyleniem od 6% do 25% |
| Blue square |
 |
Intermediate
More Difficult |
Stoki o średnim stopniu trudności. Generalnie trasy Intermediate są przygotowywane, a ich nachylenie waha się od 25% do 40%. Trasy Blue Square stanowią większość stoków w większości ośrodków narciarskich. |
| Czarny diament |
 |
Zaawansowane
Najtrudniejsze |
Pośród najtrudniejszych stoków w górach. Ogólnie rzecz biorąc, trasy Black Diamond są strome (40% i więcej) i mogą, ale nie muszą być przygotowywane. |
| Podwójny czarny diament |
 |
Tylko dla ekspertów
Najtrudniejsze |
Te trasy są jeszcze trudniejsze niż Black Diamond, ze względu na wyjątkowo strome zbocza i inne niebezpieczeństwa, takie jak wąskie trasy, narażenie na wiatr i obecność przeszkód, takich jak strome spadki lub drzewa. Są one przeznaczone tylko dla najbardziej doświadczonych narciarzy.
Ta ocena szlaku jest dość nowa; w latach 80-tych, technologiczne ulepszenia w budowie i utrzymaniu szlaków, w połączeniu z intensywną konkurencją marketingową, doprowadziły do stworzenia oceny Double Black Diamond. |
| Odmiany |
 |
Różne | Odmiany, takie jak podwojenie symbolu w celu wskazania zwiększonej trudności lub połączenie dwóch różnych symboli w celu wskazania pośredniej trudności są czasami używane, jak to jest często w Kolorado w ośrodku Winter Park i innych ośrodkach narciarskich Kolorado. Jednym z przykładów jest diament nakładający się na kwadrat, aby wskazać ocenę szlaku pomiędzy Niebieskim Kwadratem a Czarnym Diamentem, potocznie zwanym „Niebiesko-Czarnym”. Jest to używane przez kilka wschodnich ośrodków, zwłaszcza w Nowym Jorku, z godnymi uwagi przykładami w Windham i Hunter Mountain Ski Resort. Wiele ośrodków w Kolorado używa podwójnego diamentu z literą „EX” w środku, aby zaznaczyć trasę o ekstremalnym terenie, nawet trudniejszą niż podwójny diament. Inne ośrodki, takie jak Smugglers’ Notch, Vermont, Le Massif, Quebec i Mt. Bohemia, Michigan, używają potrójnych czarnych diamentów. Kombinacja symboli jest stosunkowo rzadka w amerykańskich ośrodkach narciarskich; większość ośrodków narciarskich trzyma się standardowej progresji 4 symboli (z wyjątkiem wspólnych tras EX w Kolorado).
Niestandardowe symbole dla standardowych ocen mogą być napotkane w niektórych ośrodkach narciarskich. Bogus Basin, ośrodek w pobliżu Boise, Idaho, używa pomarańczowych rombów na znakach szlaków uważanych za trudniejsze od podwójnych czarnych rombów; jednak te szlaki są wskazane na mapie szlaków jako podwójne czarne rombu.Jiminy Peak, MA używa dwóch wariantów normalnych ocen szlaków; jeden z nich to niebieski kwadrat z zielonym kołem wewnątrz niego, używany do reprezentowania łatwego średnio zaawansowanego szlaku. Drugi to niebieski kwadrat z pojedynczym czarnym diamentem w nim, używany do reprezentowania średnio trudnego szlaku. |
| Parki terenowe |
 |
Różne | Parki terenowe to całe lub części szlaków, które mogą oferować różne skoki, half-pipes, i inne specjalne „ekstremalne” przeszkody sportowe poza tradycyjnymi muldami. Trasy są zazwyczaj reprezentowane przez pomarańczowy prostokąt z zaokrąglonymi rogami.
Zwykle, park terenowy będzie nosił własną ocenę szlaku, wskazując poziom wyzwania. Park terenowy z oceną Black Diamond lub Double Black Diamond będzie zawierał większe i bardziej wymagające przeszkody niż park z oceną Blue Square. Zazwyczaj narciarz jest w stanie zjechać przez park terenowy bez konieczności pokonywania któregokolwiek z jego elementów, co sprawia, że jest to możliwe, że łatwiejsza droga w dół niż inne opcje. |
EuropaEdit
W Europie stoki narciarskie są klasyfikowane za pomocą systemu kodów kolorystycznych. Rzeczywisty system kolorów różni się częściowo w każdym kraju, chociaż we wszystkich krajach używane są kolory niebieski (łatwy), czerwony (pośredni) i czarny (ekspert). Kształty często nie są używane, czasami wszystkie oceny są okręgami, tak jak jest to określone w podstawowych zasadach Niemieckiego Związku Narciarskiego DSV. Trzy podstawowe kody kolorów DSV zostały włączone do krajowych norm DIN 32912 w Niemczech i ÖNORM S 4610 f w Austrii.
W Skandynawii, podobny system jest używany z dodatkiem kształtów, upraszczając identyfikację znaków pokrytych śniegiem (patrz tabela poniżej).
Stoki oznaczone kolorem zielonym, niebieskim lub czerwonym są przygotowywane we wszystkich krajach; czarne są przygotowywane we Włoszech, Austrii, Szwajcarii i ośrodkach skandynawskich, podczas gdy we Francji większość czarnych stoków nie jest przygotowywana, ale niektóre są. Wszystkie inne klasyfikacje z reguły nie są przygotowywane. Czasami na mapach tras narciarskich stoki są oznaczone jako linie przerywane lub kropkowane, co również oznacza, że stok nie jest przygotowywany.
| Klasyfikacja tras narciarskich | Poziom trudności | Opis | |
|---|---|---|---|
| Zielony |
|
Learning/beginner | Tylko Francja, Polska, Hiszpania i Wielka Brytania. Zazwyczaj nie są to oznaczone trasy, ale zazwyczaj są to duże, otwarte, łagodnie nachylone obszary u podnóża terenu narciarskiego lub ścieżki trawersujące pomiędzy głównymi trasami. |
| Niebieskie |
 |
Łatwe | Prawie zawsze są przygotowywane. Nachylenie stoku nie przekracza zwykle 25%, z wyjątkiem krótkich szerokich odcinków o większym nachyleniu. |
| Red |
 |
Intermediate | Szerokie lub węższe niż niebieskie stoki, są zwykle przygotowywane, chyba że nie pozwala na to wąskość trasy. Nachylenie stoku zwykle nie przekracza 40%, z wyjątkiem krótkich szerokich odcinków o większym nachyleniu. |
| Czarny |
 |
Zaawansowany lub ekspercki | Stromy, może być przygotowywany lub nie, lub może być przygotowywany do jazdy po muldach. W Austrii, Włoszech i Szwajcarii czarne nartostrady są prawie zawsze przygotowywane, ponieważ nie przygotowywane nartostrady są oznaczone jako skiroute lub itineraires (patrz poniżej); we Francji niektóre czarne nartostrady są przygotowywane, ale większość nie. Czarny może być bardzo szeroką klasyfikacją, od stoku minimalnie trudniejszego od czerwonego, do bardzo stromych lawinowych zjeżdżalni, takich jak niesławne Couloirs w Courchevel. Francja ma tendencję do posiadania wyższej granicy między czerwonym i czarnym. |
| Pomarańczowy |
 |
Extremalnie trudny | Austria, Szwajcaria i niektóre inne obszary tylko. W małej liczbie obszarów, pomarańczowy jest używany do oznaczania stoków, które są trudniejsze niż czarny. |
| Żółty |
 |
Skiroute, itinéraire, or freerideroute |
W ostatnich latach wiele obszarów przeklasyfikowało niektóre czarne stoki na stoki żółte. Są to nieutwardzone i nieopatrolowane trasy, które są właściwie narciarstwem pozatrasowym, ale oznakowane i zabezpieczone przed lawinami. Znane przykłady to obszar Stockhorn w Zermatt i stoki Tortin w Verbier. W Austrii skirouty są zazwyczaj oznaczane pomarańczowymi kwadratami. Powszechne jest również oznaczanie tych tras czerwonym rombem lub czerwonym rombem z czarnymi krawędziami, przy czym to drugie rozwiązanie jest trudniejsze. |
| Pomarańczowy kwadrat |
 |
||
| Czerwony diament |
 |
||
| Czerwony diament z czarnymi krawędziami |
 |
||
Klasyfikacja stoków alpejskich w Europie jest mniej sztywno związana z kątem nachylenia niż w Ameryce Północnej. Stok o niższym kącie nachylenia może być sklasyfikowany jako trudniejszy niż stromy, jeśli wymaga lepszych umiejętności narciarskich, ponieważ, na przykład, jest węższy, wymaga przenoszenia prędkości przez bardziej płaskie sekcje lub kontrolowania prędkości przez ostre ostre zakręty, lub charakteryzuje się nieregularnymi kątami nachylenia lub odsłoniętymi skałami.
SkandynawiaEdit
W Norwegii, Szwecji i Finlandii używany jest system z podobnymi kolorami jak w innych częściach Europy, ale również z kształtami.
| Ocena tras narciarskich | Poziom trudności | Opis | |
|---|---|---|---|
| Zielone kółko |
|
Bardzo łatwa | Do 9° (16%) nachylenia. |
| Niebieski kwadrat |
|
Łatwy | Do 15° (27%) nachylenia. |
| Czerwony prostokąt |
 |
Umiarkowanie trudny | Do 25° (47%) nachylenia. |
| Czarny diament |
|
Trudny | Ponad 25° (47%) nachylenia. Potrójny czarny diament może być również używany w niektórych obszarach. |
| Podwójny czarny diament |
|
Bardzo trudny | |
JaponiaEdit
Japonia używa systemu oznaczeń kolorystycznych, ale kształty zazwyczaj im nie towarzyszą. Niektóre ośrodki, głównie te obsługujące obcokrajowców, używają północnoamerykańskiego lub europejskiego systemu kodowania kolorami, co dodatkowo zwiększa zamieszanie. Zwykłe oceny to:
| Ocena tras | Poziom trudności | Opis | |
|---|---|---|---|
| Zielony |
|
Początkujący | Zwykle znajdują się one w pobliżu podstawy góry, chociaż niektóre z nich prowadzą z góry w dół. |
| Red |
|
Intermediate | Na większości terenów narciarskich w Japonii stanowią one większość stoków. |
| Black |
|
Expert | Stoki dla ekspertów. Są to najbardziej strome i najtrudniejsze stoki na terenie narciarskim. Trudność tych tras w porównaniu z podobnymi trasami na innych terenach narciarskich zależy w dużej mierze od grupy docelowej. |
Japonia ma ponad 1000 terenów narciarskich (115 w samej prefekturze Nagano), wiele z nich jest małych i zorientowanych na rodziny, więc porównania między klasyfikacjami tras w Japonii i „równoważnymi” trasami w Europie lub Ameryce Północnej są minimalne.
.