Według klasyfikacji zaburzeń psychicznych DSM-IV, fobia urazowa jest specyficzną fobią typu krew/wstrzyknięcie/kaleczenie. Jest to nieprawidłowy, patologiczny lęk przed doznaniem urazu.
Inna nazwa fobii urazowej to traumatofobia, od greckiego τραῦμα (trauma), „rana, zranienie” i φόβος (phobos), „lęk”. Jest ona związana z fobią BII (Blood-Injury-Injection). Cierpiący na nią wykazują irracjonalny lub nadmierny lęk i chęć unikania określonych obiektów i sytuacji, aż do unikania procedur medycznych potencjalnie ratujących życie. Według jednego z badań, jest to najbardziej powszechne u females.
Co odróżnia fobię urazu jest to, że jest, gdy osoba jest narażona na krew, uraz, lub zastrzyk, zaczynają doświadczać skrajnych wrażeń terroru, takich jak duszność; nadmierne pocenie się; suchość w ustach; uczucie choroby; drżenie; palpitacje serca; niezdolność do mówienia lub myślenia jasno; strach przed śmiercią, szalony, lub utraty kontroli; uczucie oderwania od rzeczywistości; lub pełny atak lęku. Warto zauważyć, stomatologiczne fobia jest odrębny od traumatophobia.
Zabiegi, które są dostępne są głównie behawioralne i poznawcze terapie, najbardziej powszechne jest behawioralne. Jedną z metod terapii behawioralnej dla traumatofobii jest narażenie klienta do bodźców, w tym przypadku jest ekspozycja na krew, uraz, i zastrzyki, i powtórzyć proces, aż reakcje klienta są mniej i / lub wyleczony. Hipnoterapia jest również opcja.
.