Piractwo w Zatoce Gwinejskiej nadal pozostaje dużym problemem dla państw Afryki Zachodniej i Środkowej, a najbardziej dotkniętymi krajami są Nigeria, Togo i Wybrzeże Kości Słoniowej. Na przykład w 2013 r. na 47 przypadków piractwa 29 miało miejsce u wybrzeży samej Nigerii. Sześć statków zostało porwanych, ale następnie uwolnionych. Organizacja odnotowała również 62 ataki na statki w Afryce Zachodniej i Środkowej w 2011 roku i 60 w 2012 roku. Od 2002 roku w tym regionie doszło do 610 ataków (źródło IMO). Podkreśla to potrzebę współpracy w zakresie regionalnej strategii morskiej, którą UNOWA wspiera poprzez swoje wpływy polityczne, a także wkład ekspertów.
Rezolucje ONZ 2018 (2011) i 2039 (2012) zachęcają państwa Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS), Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Środkowej (ECCAS) oraz Komisję Zatoki Gwinejskiej (GGC), aby poprzez wspólne działania przeciwdziałały piractwu i rozbojom na morzu w Zatoce Gwinejskiej, prowadząc dwustronne lub regionalne patrole morskie zgodnie z odpowiednim prawem międzynarodowym oraz opracowały i wdrożyły krajowe i regionalne strategie bezpieczeństwa morskiego. UNOWA, w partnerstwie z UNOCA, wspierała wysiłki ECOWAS, ECCAS i GGC na rzecz opracowania i przyjęcia kompleksowej wspólnej regionalnej strategii morskiej w celu skutecznego zwalczania piractwa i powiązanej międzynarodowej działalności przestępczej w Zatoce Gwinejskiej. Mechanizmy obejmują doroczne posiedzenia szefów instytucji ECCAS, ECOWAS i GGC oraz Międzyregionalne Centrum Koordynacyjne (ICC), które ma być zlokalizowane w Kamerunie.