Yuka jest najlepiej zachowaną tuszą mamuta wełnistego (Mammuthus primigenius), jaką kiedykolwiek znaleziono. Została odkryta przez miejscowych syberyjskich łowców kłów w 2010 roku. Przekazali ją miejscowym naukowcom, którzy w 2012 roku dokonali wstępnej oceny tuszy. Jest ona wystawiona w Moskwie.
Mamut wełnisty
39,000 lat temu
Syberia
najlepiej zachowany
Moskwa
5 ton
. 
Pokaz slajdów z Huffington Post
Obraz z Discovery News
Mamut został znaleziony wzdłuż wybrzeża Oyogos Yar około 30 kilometrów (19 mil) na zachód od ujścia rzeki Kondratievo, Syberia (72° 40′ 49.44″ N, 142° 50′ 38.35″) w regionie Morza Laptev. Yuka to młodociana żeńska naturalna mumia, która została znaleziona w pobliżu i nazwana na cześć wsi Yukagir, której lokalni mieszkańcy ją odkryli. Ta mumia mamuta została znaleziona jako zwisający gzyms około 4 metrów (13 stóp) nad poziomem plaży w niskim, wyrąbanym przez fale urwisku o wysokości około 5 metrów (16 stóp). Po odkryciu, Yuka spędził dwa lata przechowywane i konserwowane w naturalnej lodówce, lokalnej wiecznej zmarzliny („lednik”), w Yukagir. W tym czasie pierwsi naukowcy, P. Lazarev i S. Grigoriev, z Muzeum Mamutów (Sakha Academy of Sciences, Jakuck) przybyli, aby zbadać te zmumifikowane szczątki. Do tego czasu ponad 100 metrów niskiego urwiska zostało zmyte. Z Yukagiru mamut Yuka został przetransportowany do Sakhańskiej Akademii Nauk w Jakucku. Od października 2014 roku mamut jest wystawiony w Moskwie i jest uważany za najlepiej zachowanego mamuta syberyjskiego, jaki do tej pory odkryto.
Północny urwisko składało się z lessu, który stanowi część bogatej późnoplejstoceńskiej skamieniało-nośnej yedomy odsłoniętej przez erozję wybrzeża. Jedoma składa się z bogatych w lód mułów i pylastych piasków spenetrowanych przez duże kliny lodowe, powstałe w wyniku sedymentacji i syngenetycznego zamarzania. Datowanie AMS fragmentu żebra Yuki z tych osadów dało datę radiowęglową 34,300+260/-240 14C (GrA-53289). Data ta odpowiada zakończeniu 3. etapu izotopu morskiego, który nazywany jest również środkowym weichselianem, interstadialem Kargina lub Mołotkowa.
Analiza zębów i kłów pozwoliła określić wiek Yuki na około 6-8 lat, kiedy zmarła. Chociaż przypuszcza się, że mamut ten najprawdopodobniej został zaatakowany przez lwy lub inne drapieżniki, nie znaleziono dowodów na to, że drapieżniki zabiły mamuta.
W marcu 2019 r. badacze z Japonii poinformowali, pracując z tkanką Yuki, że byli w stanie stymulować struktury podobne do jąder, aby wykonywać niektóre procesy biologiczne; nie mogli jednak aktywować podziału komórek.
W marcu 2019 r.