Free Press

Brzoskwinia, (Prunus persica), drzewo owocowe z rodziny różowatych (Rosaceae), uprawiane w cieplejszych regionach umiarkowanych półkuli północnej i południowej. Brzoskwinie są powszechnie spożywane na świeżo, a także pieczone w plackach i cobblers; brzoskwinie w puszkach są podstawowym towarem w wielu regionach. Odmiany o żółtym miąższu są szczególnie bogate w witaminę A.

Brzoskwinia prawdopodobnie pochodzi z Chin, a następnie rozprzestrzeniła się na zachód przez Azję do krajów śródziemnomorskich, a później do innych części Europy. Hiszpańscy odkrywcy zabrali brzoskwinię do Nowego Świata, a już w 1600 roku owoce te znaleziono w Meksyku. Przez stulecia uprawa i wybór nowych odmian brzoskwiń były w dużej mierze ograniczone do ogrodów szlacheckich, a komercyjna uprawa brzoskwiń na dużą skalę rozpoczęła się dopiero w XIX wieku w Stanach Zjednoczonych. Wczesne nasadzenia były sadzonkami brzoskwiń, nieuchronnie zmiennymi i często złej jakości. Praktyka szczepienia lepszych odmian na odpornych podkładkach z siewek, która pojawiła się w późniejszym wieku, doprowadziła do rozwoju dużych sadów towarowych.

Małe i średnie drzewa brzoskwiniowe rzadko osiągają 6,5 metra (21 stóp) wysokości. W uprawie jednak zwykle utrzymuje się je między 3 a 4 metrami (10 a 13 stóp) poprzez przycinanie. Liście są błyszcząco zielone, lancetowate i długo zaostrzone; zwykle u ich podstawy znajdują się gruczoły wydzielające płyn wabiący mrówki i inne owady. Kwiaty, rosnące w osiach liści, są rozmieszczone pojedynczo lub w grupach po dwa lub trzy w węzłach, wzdłuż pędów z poprzedniego sezonu. Pięć płatków, zwykle różowych, ale czasami białych, pięć działek i trzy okółki pręcików znajdują się na zewnętrznej krawędzi krótkiej rurki, znanej jako hypanthium, która stanowi podstawę kwiatu.

Brzoskwinia rozwija się z pojedynczej zalążni, która dojrzewa, tworząc zarówno mięsistą, soczystą część zewnętrzną, stanowiącą jadalną część owocu, jak i twarde wnętrze, zwane pestką lub dołkiem, w którym znajdują się nasiona. Z dwóch komórek jajowych w zalążni zwykle tylko jedna zostaje zapłodniona i rozwija się w nasienie. W wyniku tego jedna połowa owocu jest często nieco większa od drugiej. Miąższ może być biały, żółty lub czerwony. Odmiany mogą mieć pestkę swobodną, która łatwo oddziela się od dojrzałego miąższu, lub pestkę przylegającą, której miąższ mocno przylega do pestki. Skórka większości dojrzałych brzoskwiń jest puszysta lub rozmyta, brzoskwinie z gładką skórką nazywane są nektarynami. Większość odmian brzoskwiń rodzi więcej owoców niż może utrzymać i rozwinąć do pełnego rozmiaru. Część owoców zrzuca się naturalnie, około miesiąca do sześciu tygodni po pełnym rozkwicie, ale liczba pozostałych owoców może wymagać dalszej redukcji poprzez przerzedzanie ręczne.

Drzewa brzoskwiniowe są stosunkowo krótkotrwałe w porównaniu z niektórymi innymi drzewami owocowymi. W niektórych regionach sady są przesadzane po 8-10 latach, podczas gdy w innych drzewa mogą produkować zadowalająco przez 20-25 lat lub dłużej, w zależności od ich odporności na choroby, szkodniki i szkody zimowe. Drzewa te nie tolerują silnych mrozów i nie mogą być uprawiane z powodzeniem w miejscach, w których temperatury spadają do -23 do -26 °C (-10 do -15 °F). Z drugiej strony, nie rosną zadowalająco tam, gdzie zimy są zbyt łagodne, a większość odmian wymaga pewnego zimowego chłodzenia, aby pobudzić je do wzrostu po rocznym okresie spoczynku. Brzoskwinia dobrze radzi sobie na różnych rodzajach gleb, ale ogólnie rzecz biorąc, najlepiej rośnie na dobrze zdrenowanych piaszczystych lub żwirowych glinach. Na większości gleb brzoskwinia dobrze reaguje na nawozy bogate w azot lub obornik, bez których nie można uzyskać zadowalającego wzrostu. Drzewa są zwykle przycinane co roku, aby zapobiec ich nadmiernemu wzrostowi; wyprostowane pędy są przycinane z powrotem do wyrastających pędów bocznych w celu wytworzenia rozłożystego drzewa i utrzymania go otwartego na światło słoneczne.

Tysiące odmian brzoskwini zostały opracowane. W Ameryce Północnej preferowane są odmiany o żółtym miąższu, takie jak Elberta, Redhaven i Halford, natomiast w Europie popularne są zarówno odmiany o żółtym, jak i białym miąższu. Na całym świecie brzoskwinia jest jednym z najważniejszych owoców drzew liściastych, a Chiny, Włochy, Hiszpania i Stany Zjednoczone są głównymi producentami.