Historia
dalmatyńczyka na przestrzeni lat
Historia psa dalmatyńczyka otoczona jest zagadkami i niejasnościami. Nazwa dalmatyńczyk została użyta dopiero pod koniec XVIII wieku, ale pochodzenie tej nazwy do dziś pozostaje niejasne.
W tamtej epoce ludzie posiadali płaszcz koronacyjny, zwany „dalmaticus”.
Jeszcze dalej wstecz ludzie nazywali grupę psów gończych, które polowały na jelenie, Dama-chien.
Tym tropem możemy znaleźć wzmianki o białych psach z czarnymi plamkami znacznie dalej niż w XVIII wieku.
Nawet na freskach w grobowcach starożytnych egipskich faraonów możemy rozpoznać białego psa gończego z plamkami na całym ciele. Cyganie, którzy wędrowali po obszarze Morza Śródziemnego mieli psy gończe, które były białe z plamkami.
Na tym obszarze znajduje się również region Dalmacji.
Ustalono, że wygląd naszego obecnego dalmatyńczyka zawdzięczamy hodowli angielskiej szlachty. Zaczęli oni używać tych psów od początku XIX wieku jako towarzyszy swoich powozów, a pies dalmatyńczyk stał się w ten sposób szlachetny wygląd z wielką wytrzymałość i mniej pasji do polowania niż być może jego przodkowie.
Dalmatyńczyk w tym czasie nie był jeszcze współlokatorem i był trzymany w stajniach z końmi, gdzie służył jako łapacz szczurów i myszy. Pozycja dalmatyńczyka zasadniczo zmieniła się wraz z pojawieniem się wystaw psów pod koniec XX wieku.
Oprócz hodowli dla ich specjalnych celów, były one teraz również hodowane dla ich zewnętrznego piękna i dla uzyskania najpiękniejszego wzoru plamistego, jak to możliwe. Narodziny naszego obecnego psa dalmatyńczyka stały się faktem.
Obecnie hodowane są stare linie angielskie, połączone z liniami skandynawskimi. Dalmatyńczyk w ciągu ostatnich lat znacznie się poprawił, głównie dzięki grupie wytrwałych hodowców, którzy od lat dbają o tę rasę. Standard psa dalmatyńczyka z biegiem czasu wciąż ewoluuje. Najnowszą wersję można znaleźć tutaj !
.