Wielbłądy żyją na pustyniach, gdzie jest gorąco i sucho. Wielbłądy przystosowały się i znalazły sposoby, które pomagają im przetrwać na pustyniach. Mają grubą sierść, która chroni je przed gorącem w dzień i utrzymuje ciepło w nocy. Ich duże stopy rozkładają ich ciężar na piasku, kiedy idą. Kiedy jest jedzenie i woda, wielbłąd może jeść i pić duże ilości tego i przechowywać je jako tłuszcz w garbie. Następnie, gdy nie ma jedzenia ani wody, wielbłąd zużywa tłuszcz na energię, a garb staje się mały i miękki. Odpady wielbłąda zawierają bardzo mało wody. Nawet woda z oddechu wielbłąda spływa z powrotem do jego pyska. Wielbłądy mają krzaczaste brwi, które nie pozwalają, aby piasek wpadł im do oczu w czasie burzy piaskowej. Ma długą smukłą szyję, aby dosięgnąć wysokich liści np. palmy, oraz gumowe łaty na brzuchu i kolanach, aby chronić skórę podczas klękania i siedzenia na gorącym piasku. Tworzą się one po pięciu latach życia.
Wielbłąd ma naturalnie dostosowaną regulację temperatury – może zmienić temperaturę ciała o sześć stopni Celsjusza w obie strony. Ma dwa zestawy rzęs, mięśnie zamykające w przewodach nosowych z rozciętymi nozdrzami, owłosione uszy i twardą, skórzaną skórę, aby chronić skórę wielbłąda w sytuacjach awaryjnych, takich jak burza piaskowa. Ma grube, gumowate wargi do jedzenia suchych, kłujących roślin i duży, owłosiony ogon do zmiatania szkodników, takich jak komary i muchy.
.