Subskrybuj
Click Here to Manage Email Alerts
Click Here to Manage Email Alerts
Back to Healio
Back to Healio
Kohorta ciężarnych kobiet w Kanadzie, które były nadmiernie leczone z powodu niedoczynności tarczycy lewotyroksyną, były bardziej narażone na przedwczesny poród niż kobiety z normalnym poziomem hormonu tyreotropowego, zgodnie z badaniem opublikowanym w Thyroid.
„Nadmierne leczenie lewotyroksyną w ciąży było związane z przedwczesnym porodem wśród kobiet w ciąży stosujących terapię zastępczą tarczycy przed poczęciem,” Patricia Lemieux, MD, wydział medycyny na University of Calgary Cumming School of Medicine w Albercie, Kanada, powiedział Healio. „Wszystkie ciężarne kobiety na substytucji tarczycy przed ciążą powinny mieć sprawdzone TSH w ciąży. To się nie dzieje, ale powinno być.”
Lemieux i współpracownicy przeprowadzili retrospektywne badanie kohortowe kobiet w wieku od 15 do 49 lat, które urodziły dziecko w Albercie w Kanadzie, od października 2014 r. do września 2017 r. Kobiety, które miały wypełnioną receptę na jakikolwiek lek zastępujący tarczycę w ciągu 2 lat przed poczęciem, zostały uwzględnione.
Badacze zebrali dane dotyczące dostaw z bazy danych Alberta Perinatal Health Program. Dane zostały połączone z bazą danych Discharge Abstract Database dla danych dotyczących hospitalizacji i baz danych obejmujących całą prowincję oraz z bazą danych Pharmaceutical Information Network dla informacji o lekach na receptę i wizytach u lekarza ambulatoryjnego. Częstość wykonywania badań TSH została podzielona na trymestry.
Normalny poziom TSH został zdefiniowany jako 0,1 mIU/L do 4 mIU/L w oparciu o wytyczne American Thyroid Association. Kobiety zostały zdefiniowane jako nadmiernie leczone lewotyroksyną, jeśli miały jeden pomiar TSH mniejszy niż 0,1 mIU/L podczas ciąży, a grupa niedostatecznie leczona obejmowała kobiety z co najmniej jednym pomiarem TSH wynoszącym 10 mIU/L lub więcej.
W okresie objętym badaniem odbyło się 10 680 porodów z udziałem kobiet przyjmujących hormon tarczycy przed poczęciem. Z tej kohorty 82,2% miało co najmniej jeden pomiar TSH w czasie ciąży, a 62,8% miało wykonane dwa lub więcej badań.
Z 9 869 kobiet objętych analizą dawkowania lewotyroksyny, 43,7% miało co najmniej jedno dostosowanie w czasie ciąży, z najczęstszym czasem pierwszego dostosowania w 5 i 6 tygodniu ciąży. Dawkowanie lewotyroksyny zwiększało się wraz z postępem ciąży. W porównaniu z dawką lewotyroksyny przed zajściem w ciążę, mediana wzrostu wynosiła 17,9% w pierwszym trymestrze, 35,7% w drugim trymestrze i 43,6% w trzecim trymestrze.
Wśród 8 774 kobiet, które miały badanie TSH w czasie ciąży, 4% było w grupie nadmiernego leczenia lewotyroksyną, a 9,1% było w grupie niedostatecznego leczenia. Po skorygowaniu czynników zakłócających, grupa z nadmiernym leczeniem była bardziej narażona na przedwczesny poród w porównaniu z tymi z prawidłowym poziomem TSH (skorygowany OR = 2,14; 95% CI, 1,51-2,78). W analizie skorygowanej nie stwierdzono związku między przyjęciem noworodka na oddział intensywnej terapii a nadmiernym lub niewłaściwym leczeniem lewotyroksyną. Jednakże, gdy badacze ograniczyli analizę do kobiet z dwiema lub więcej receptami zrealizowanymi przed zajściem w ciążę, stwierdzono związek między przyjęciem na oddział intensywnej terapii noworodka a nadmiernym leczeniem (aOR = 1,49; 95% CI, 1,03-2,16).
Kobiety były bardziej narażone na znalezienie się w grupie nadmiernego leczenia, jeśli ich TSH przed ciążą było mniejsze niż 1,5 mIU/L lub dawka lewotyroksyny wynosiła co najmniej 100 µg na dobę w roku poprzedzającym ciążę (P < .001). Kobiety, u których rozpoznano raka tarczycy lub leczono z powodu choroby Gravesa-Basedowa, częściej miały supresję TSH, podczas gdy te, u których rozpoznano pierwotną niedoczynność tarczycy, rzadziej należały do kohorty nadmiernego leczenia.
„Klinicyści powinni rozważyć zachowanie ostrożności, aby uniknąć nadmiernego leczenia lewotyroksyną w ciąży u kobiet na substytucji tarczycy przed poczęciem”, powiedział Lemieux. „Zwykłym postępowaniem w przypadku istniejącej wcześniej niedoczynności tarczycy jest zwiększenie dawki lewotyroksyny o 25% do 30% u wszystkich kobiet w ciąży, zgodnie z zaleceniami American Thyroid Association. Jednakże podgrupa kobiet ciężarnych z przedkoncepcyjnym TSH poniżej 1,5 mIU/L lub dawką lewotyroksyny większą niż 100 µg na dobę może odnieść korzyści z bardziej konserwatywnego podejścia do zwiększania dawki lewotyroksyny w czasie ciąży.”
Więcej informacji:
Patricia Lemieux, MD, można uzyskać pod adresem [email protected].
Perspektywa
Back to Top 
Terry F. Davies, MBBS, MD, FRCP, FACE
Zastępowanie tarczycy w ciąży jest prostym procesem zależnym od gotowości pacjentki do częstych ocen TSH w ciągu trzech trymestrów ciąży. Niemniej jednak, powszechny zwyczaj dostosowywania dawek przed zmianą TSH (zalecany przez niektóre stowarzyszenia zawodowe) może rzeczywiście prowadzić do znacznego przedawkowania. W tym wyczerpującym, retrospektywnym, kanadyjskim badaniu ponad 10 000 ciąż, przeprowadzonym przez dr Lemieux i współpracowników, odkryli oni, że prawie 18% kobiet przyjmujących substytuty tarczycy przed zajściem w ciążę nie było nawet badanych! Coś jest poważnie nie tak z opieką zdrowotną, którą otrzymały te pacjentki. Jest możliwe, że takie badanie oparte na receptach zawarte kobiety, które nie potrzebują terapii zastępczej, ale to jest mało prawdopodobne, aby wyjaśnić tak duży deficyt w testach.
Pytanie następnie powstaje, czy ta awaria umieścić te matki i dzieci na jakiekolwiek ryzyko. Ryzyko klinicznej niedoczynności tarczycy w ciąży są dobrze udokumentowane, począwszy od zwiększonej powikłań ciąży, w tym utraty ciąży, do dzieci, które rozwijają więcej ADHD lub niższy IQ niż oczekiwano. Jednak dane dotyczące konsekwencji łagodnego wzrostu TSH pozostają kontrowersyjne z powodu trudności w badaniu i leczeniu wystarczająco wcześnie w ciąży, kiedy rozwój mózgu jest na szczycie i zanim większość kobiet zgłosi się do oceny.
Informacje o konsekwencjach nadczynności tarczycy są mniej imponujące i w rzeczywistości łagodna nadczynność tarczycy Gravesa często pozostaje nieleczona, co pozwala układowi odpornościowemu poradzić sobie z nią w miarę postępów ciąży. Tak więc kolejnym ważnym odkryciem z badania Lemieux i współpracowników jest wykazanie przez nich wzrostu liczby przedwczesnych porodów wśród kobiet nadmiernie leczonych tyroksyną w ciąży, co podnosi kwestię grzechu zaniechania (OR = 2,14). Na tym polega problem z leczeniem bardzo łagodnej niedoczynności tarczycy. Badania wykazały, że znaczna część nieciężarnych pacjentek kończy z supresją TSH i jest to główny argument przeciwko leczeniu łagodnej niewydolności tarczycy – nieco zależny od zgodności populacji pacjentów. Niemniej jednak 10% lub więcej zdrowych kobiet wykazuje niskie TSH we wczesnym okresie ciąży, co jest wynikiem bardzo zmiennego wpływu ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej na tarczycę – tzw. ciążowa nadczynność tarczycy – i jak dotąd nie ma danych wskazujących na niekorzystne skutki tego zjawiska. To z pewnością musi być ponownie ocenione w świetle tego badania.
Although thyroid antibodies have been consistently associated with an increased miscarriage rate, the lack of data on pregnancy loss in this population study and the absence of thyroid antibody status in the women will require a different approach to their evaluation since these parameters were not available in the data bases accessed.
Read more about
Subskrybuj
Click Here to Manage Email Alerts
Click Here to Manage Email Alerts
Back to Healio
Back to Healio
.