Frontispis z wydania Everymana opublikowanego przez Johna Sklota około 1530 roku.
Somonyng of Everyman (The Summoning of Everyman), zwykle określany po prostu jako Everyman, to moralitet z końca XV wieku. Podobnie jak chrześcijańska powieść Johna Bunyana z 1678 roku The Pilgrim’s Progress, Everyman używa alegorycznych postaci, aby zbadać kwestię chrześcijańskiego zbawienia i tego, co człowiek musi zrobić, aby je osiągnąć. Założenie jest takie, że dobre i złe uczynki z naszego życia zostaną policzone przez Boga po śmierci, jak w księdze rachunkowej. Sztuka jest alegorycznym rozliczeniem z życia Everymana, który reprezentuje całą ludzkość. W toku akcji Everyman próbuje przekonać inne postacie, by mu towarzyszyły w nadziei na poprawienie swojego rachunku. Wszystkie postacie są również alegoryczne, każda z nich uosabia abstrakcyjną ideę, taką jak Społeczność, Dobra (materialne) i Wiedza. Konflikt między dobrem a złem jest udramatyzowany przez interakcje między postaciami. Everyman jest wyróżniony, ponieważ trudno jest mu znaleźć bohaterów, którzy mogliby mu towarzyszyć w jego pielgrzymce. Everyman w końcu uświadamia sobie, że jest w gruncie rzeczy samotny, pomimo wszystkich upersonifikowanych postaci, które miały być dla niego niezbędnymi przyjaciółmi. Everyman dowiaduje się, że kiedy zostaniesz doprowadzony do śmierci i postawiony przed Bogiem, wszystko, co ci pozostanie, to twoje własne dobre uczynki.
.