Frontispice van editie van Everyman gepubliceerd door John Sklot ca. 1530.
The Somonyng of Everyman (The Summoning of Everyman), meestal kortweg Everyman genoemd, is een laat-15de-eeuws zedespel. Net als de christelijke roman The Pilgrim’s Progress van John Bunyan uit 1678 maakt Everyman gebruik van allegorische personages om de vraag naar christelijke verlossing te onderzoeken en wat de mens moet doen om die te bereiken. De premisse is dat de goede en slechte daden van iemands leven na de dood door God zullen worden opgeteld, zoals in een grootboek. Het stuk is het allegorische verslag van het leven van Everyman, die de hele mensheid voorstelt. In de loop van de actie probeert Everyman andere personages over te halen hem te vergezellen in de hoop zijn boekhouding te verbeteren. Alle personages zijn ook allegorisch, ze personifiëren elk een abstract idee zoals Fellowship, (materiële) Goederen, en Kennis. Het conflict tussen goed en kwaad wordt gedramatiseerd door de interacties tussen de personages. Everyman wordt uitgekozen omdat het moeilijk voor hem is personages te vinden die hem op zijn pelgrimstocht vergezellen. Uiteindelijk realiseert Everyman zich door deze pelgrimstocht dat hij in wezen alleen is, ondanks alle gepersonifieerde personages die voor hem noodzakelijk en vrienden zouden zijn. Everyman leert dat wanneer je ter dood wordt gebracht en voor God wordt geplaatst, je alleen nog je eigen goede daden over hebt.