Normal-phase Liquid Chromatography (NPLC) jest techniką, która wykorzystuje kolumny wypełnione polarnymi fazami stacjonarnymi w połączeniu z niepolarnymi lub umiarkowanie polarnymi fazami ruchomymi w celu oddzielenia składników mieszanin. Szybkość, z jaką poszczególne substancje rozpuszczające migrują przez kolumny NPLC, jest przede wszystkim funkcją ich polarności. Mniej polarne rozpuszczalniki przemieszczają się najszybciej i dlatego opuszczają kolumnę i są wykrywane jako pierwsze, a następnie rozpuszczalniki o wzrastającej polarności, które przemieszczają się wolniej. Jednakże polarność może czasami odgrywać drugorzędną rolę w odniesieniu do zdolności rozpuszczalnika do doświadczania szczególnej interakcji z miejscami aktywnymi na powierzchni fazy stacjonarnej. Znaczenie tych specyficznych interakcji rozpuszczalnik-faza stacjonarna w NPLC daje jej pewne unikalne zalety w porównaniu z bardziej powszechnie stosowaną techniką chromatografii cieczowej z odwróconą fazą (RPLC). RPLC wykorzystuje niepolarne fazy stacjonarne i wodne polarne fazy ruchome, a kolejność elucji rozpuszczalników w mieszaninie jest związana z ich hydrofobowością, a nie polarnością; bardziej polarne rozpuszczalniki poruszają się najszybciej i pojawiają się jako pierwsze, a następnie rozpuszczalniki o malejącej polarności. RPLC jest przydatna do rozdzielania mieszanin, w których składniki różnią się masą cząsteczkową i/lub rozpuszczalnością w wodzie. Jednakże, NPLC jest preferowana dla wielu problemów separacyjnych, włączając te, w których rozpuszczalność w wodzie związków próbki jest ograniczona. Ponadto, NPLC jest lepszą techniką rozdzielania związków, które różnią się liczbą lub charakterem grup funkcyjnych i jest szczególnie przydatna do rozdzielania wielu rodzajów izomerów.
.