Kontrole kulturoweEdit
Kontrole kulturowe mogą być stosowane jako pierwszy krok w dążeniu do ograniczenia występowania nowych infekcji. Praktyki te obejmują sprzątanie ściółki liściowej z podstawy wcześniej zainfekowanych drzew, a także usuwanie zainfekowanego materiału drzewnego z baldachimu podczas corocznego przycinania. Zmniejszy to ilość pierwotnego inokulum na wiosnę, a następnie opóźni rozwój choroby. Ponadto, regularne przycinanie poprawi przepływ powietrza i penetrację światła w łanie, co ostatecznie hamuje rozwój i rozprzestrzenianie się choroby. Kolejnym aspektem kontroli kulturowej jest gospodarka wodna. Ponieważ woda powoduje uwalnianie askospor i sprzyja kiełkowaniu na wrażliwych tkankach, zaleca się plantatorom monitorowanie okresów podlewania i unikanie stosowania napowietrznych systemów nawadniania. Postępowanie takie może ostatecznie pomóc w skróceniu okresów infekcji spowodowanych naturalnymi opadami atmosferycznymi.
Kontrola chemicznaEdit
Zarządzanie parchem jabłoni przy użyciu kontroli chemicznych polega przede wszystkim na zapobieganiu inicjacji pierwotnych cykli infekcji poprzez ograniczanie kiełkowania askospor. W związku z tym, fungicydy są zwykle stosowane na początku sezonu, gdy askospory są uwalniane po raz pierwszy. Jednakże fungicydy mogą być również stosowane w późniejszym okresie sezonu, aby zapobiec infekcji starych liści, co może pomóc w ograniczeniu ilości pierwotnego inokulum w następnym sezonie. Fungicydy benzimidazolowe należą do najczęściej stosowanych klas fungicydów do zwalczania parcha jabłoni w sadach konwencjonalnych. Istnieją jednak pewne dowody na to, że choroba rozwija odporność na tę klasę fungicydów, a także na kilka innych, w tym inhibitory demetylacji i inhibitory spoza chinonu. Aby opanować rozwój odporności na fungicydy, hodowcy mogą ograniczyć liczbę zastosowań w ciągu sezonu i stosować naprzemiennie różne klasy fungicydów.
W systemach produkcji ekologicznej, hodowcy powszechnie stosują opryski ochronne na bazie miedzi lub siarki w celu zmniejszenia skuteczności pierwotnego inokulum. Mimo że opryski te były jednymi z najwcześniejszych metod zapobiegania rozwojowi parcha jabłoni, w niewielkim stopniu pozwalają one opanować istniejące wcześniej infekcje, a ich stosowanie może w znacznym stopniu uszkodzić liście drzew poddanych zabiegowi. Ponadto, badania wykazały, że stosowanie fungicydów na bazie miedzi może powodować zmiany w strukturze i funkcjonalności mikrobioty glebowej, co ma negatywny wpływ na zdrowie gleby. W związku z tym, obecnie opracowywane są alternatywne strategie zarządzania, odpowiednie dla ekologicznych systemów produkcji.
Kontrola biologicznaEdit
Kontrola biologiczna odnosi się do wykorzystania populacji jednego organizmu (biologicznego czynnika kontrolnego) w celu stłumienia populacji innego organizmu. Istnieje bardzo niewiele biologicznych czynników kontrolnych zarejestrowanych do zwalczania parcha jabłoni. Jednym z najbardziej uznanych produktów jest Serenade® ASO, biofungicyd mikrobiologiczny, którego składnikiem aktywnym jest Bacillus subtilis i który może być stosowany do zwalczania chorób dolistnych powodowanych przez bakterie lub grzyby. Ponadto, wyizolowano i zidentyfikowano kilku antagonistów grzybów jako potencjalne biokontrole. Jednym z takich antagonistów jest Cladosporium cladosporioides (szczep H39). Ten antagonistyczny grzyb wykazał znaczącą bioaktywność wobec parcha jabłoni. Wskazano to w badaniu z 2015 r., w którym stwierdzono, że zastosowanie C. cladosporioides może zmniejszyć występowanie parcha liści o 42-98% i parcha jabłoni o 41-94% zarówno w sadach zarządzanych konwencjonalnie, jak i ekologicznie.
.