Free Press

Każdy ma sporadyczne bóle mięśni, zwłaszcza w miarę starzenia się. A wiele osób, które ćwiczą lub uprawiają sport, zna korzyści płynące z rozciągania mięśni w celu przeciwdziałania ich napięciu, które towarzyszy aktywności fizycznej. Ale osoby zakażone wirusem HIV mogą doświadczać poważniejszych dolegliwości mięśniowych, w tym bólu mięśni, skurczów mięśni i zaburzeń mięśniowych powodujących ich osłabienie. Ból często dotyczy pleców, bioder lub kończyn dolnych.

W celu rozróżnienia między drobnymi i poważniejszymi problemami z mięśniami, bardzo ważne jest, aby odwiedzić lekarza, gdy pojawią się jakiekolwiek problemy z mięśniami. To nie jest czas na samodiagnozę. Twój problem z mięśniami może być coś stosunkowo niewielkie, ale może to być również wynikiem poważnego problemu tylko lekarz może prawidłowo diagnozować.

Powiedz lekarzowi o każdym osłabieniu mięśni, bóle lub bóle, które rozwijasz tak, że właściwe workup może określić przyczynę. W szczególności, bardzo ważne jest wykluczenie wszelkich chorób neurologicznych (związanych z HIV lub nie), które mogą być przyczyną objawów.

Miopatia jest zaburzeniem mięśni, które powoduje ich osłabienie, często prowadzące do bólu mięśniowo-szkieletowego obejmującego plecy, biodra lub kończyny dolne. Miopatia może być spowodowana przez:

• AZT (Retrovir, oraz w Combivir i Trizivir), d4T (Zerit) i inne analogi nukleozydów
• leki obniżające poziom lipidów (statyny)
• zapotrzebowanie na witaminę D
• zapotrzebowanie na niezbędne aminokwasy
• zapotrzebowanie na estosteron
• problemy neurologiczne.

W rzadkich przypadkach stosowanie inhibitorów integrazy, w tym raltegrawiru (Isentress), elwitegrawiru (w leku Stribild) i dolutegrawiru, może prowadzić do zmęczenia i osłabienia mięśni.

Zmiana lub odstawienie problematycznego leku może rozwiązać problemy z mięśniami związane z tym lekiem. Jednak może to nie być możliwe, jeśli lek powodujący problem jest potrzebny jako część kombinacji antyretrowirusowej.

Aczkolwiek aspiryna i inne leki przeciwbólowe dostępne bez recepty, takie jak acetaminofen (Tylenol) mogą pomóc w zwalczaniu bólów mięśni, tak naprawdę nie rozwiązują one podstawowej przyczyny problemów z mięśniami (patrz ostrzeżenia dotyczące tych leków w części Bóle głowy).

Ważne jest również wykluczenie kwasicy mleczanowej, problemu, który może być spowodowany przez niektóre leki z grupy analogów nukleozydów, zwłaszcza d4T. W Kanadzie d4T nie jest powszechnie przepisywany. Aby uzyskać więcej informacji na temat kwasicy mlekowej, zapoznaj się z sekcją Mniej powszechne działania niepożądane.

Brak aminokwasów może czasami stanowić podstawową przyczynę osłabienia mięśni. Mięśnie składają się głównie z białka, a białko składa się z aminokwasów. Tak więc, niezbędne niedobory aminokwasów może spowodować osłabienie mięśni. Niedobory czasami wynikają ze złego trawienia białka. Gaz lub wzdęcia po posiłkach mogą być oznaką słabego trawienia białka, więc jeśli jest to stały problem dla Ciebie i doświadczasz osłabienia mięśni, porozmawiaj z lekarzem o możliwości niedoboru aminokwasów. W niektórych przypadkach, suplement, który zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy może pomóc odwrócić osłabienie mięśni.

Szukaj suplementu, który zawiera wszystkie osiem niezbędnych aminokwasów: izoleucynę, leucynę, lizynę, metioninę, fenyloalaninę, treoninę, tryptofan i walinę. Całkowite dzienne zapotrzebowanie na aminokwasy egzogenne wynosi minimum 50-60 gramów dziennie, choć zmienia się to w zależności od wagi i poziomu aktywności. Dużą ich ilość uzyskasz z pożywienia, które spożywasz, jeśli masz dobre trawienie. Jednak, aby przywrócić optymalny poziom i pomóc odwrócić osłabienie mięśni, może być konieczne, aby wziąć pięć do 10 gramów dziennie suplementu aminokwasów egzogennych. Porozmawiaj z pracownikiem służby zdrowia o tym, jaka dawka jest odpowiednia dla Ciebie. To może potrwać kilka tygodni, aby zauważyć zmiany, ale jeśli nie widzisz żadnej poprawy w sile mięśni w ciągu trzech do czterech miesięcy, to niedobór aminokwasów prawdopodobnie nie jest problemem powodującym osłabienie mięśni.

Glutamina jest specyficznym aminokwasem często niedobór u osób z HIV. Glutamina jest zaangażowana w wiele aspektów zdrowego funkcjonowania organizmu, w tym utrzymywanie poziomu przeciwutleniaczy, budowanie i utrzymywanie tkanki mięśniowej, wzmacnianie funkcji immunologicznych oraz naprawianie i utrzymywanie tkanki jelitowej. Chociaż glutamina jest klasyfikowana jako „nieistotna”, co oznacza, że organizm może normalnie syntetyzować to, czego potrzebuje, to u niektórych osób z HIV może występować jej niedobór. Niedobór może powodować zarówno osłabienie mięśni, jak i rzeczywiste marnowanie tkanki mięśniowej.

Badaczka glutaminy dr Judy Shabert zaleca co najmniej pięć do 10 gramów glutaminy dziennie, aby utrzymać jej optymalny poziom w chorobie HIV. Osoby z HIV, u których dochodzi do utraty mięśni, będą miały uszczuplone zapasy glutaminy, ponieważ znajduje się ona głównie w mięśniach. W takich przypadkach Shabert zaleca spożywanie do 30-40 gramów dziennie. Glutamina jest dostępna w postaci sproszkowanej i najlepiej miesza się z wodą lub sokiem i przyjmuje na pusty żołądek (co najmniej pół godziny przed jedzeniem), z całkowitą dawką dzienną podzieloną na co najmniej trzy dawki.

Badania wykazały, że dawki aminokwasu L-karnityny mogą pomóc w miopatii. W tych badaniach, 3000 mg dziennie L-karnityny zwykle odwrócił miopatii i opuścił ludzi biorąc go czuć się znacznie lepiej. L-karnityna może pomóc w odwróceniu toksyczności mitochondrialnej wywołanej przez analogi nukleozydów. (Aby uzyskać pełniejszą dyskusję na temat toksyczności mitochondrialnej, należy zapoznać się z sekcją Masa ciała i zmiany kształtu ciała.)

Najskuteczniejszą formą L-karnityny jest acetylo-L-karnityna. Zazwyczaj stosowana dawka to 500 mg przyjmowane trzy razy dziennie z posiłkami. Dawki acetylo-L-karnityny mogą być niższe niż dawki zwykłej L-karnityny, ponieważ acetylo-L-karnityna uwalnia cztery razy więcej wolnej karnityny do krwiobiegu przy użyciu równoważnych dawek. Należy jednak uważać na przyjmowanie zbyt dużej ilości karnityny: może ona powodować biegunkę.

Suplementy witaminy D mogą być pomocne u niektórych osób z osłabieniem mięśni i związanymi z tym bólami. Wiele badań u osób HIV-ujemnych wykazało, że niedobór witaminy D może powodować poważne osłabienie mięśni i związane z tym bóle mięśniowo-szkieletowe obejmujące plecy, biodra lub kończyny dolne. Kilka badań wykazało, że niedobór witaminy D jest częstym problemem u osób zakażonych wirusem HIV, dlatego bardzo ważne jest, aby rozważyć niedobór witaminy D u każdego, u kogo wystąpiło osłabienie mięśni i ból.

Związek między niedoborem witaminy D a problemami z mięśniami i bólem nie jest znany przez wszystkich pracowników służby zdrowia. Z tego powodu, porozmawiaj z lekarzem o posiadaniu poziomu witaminy D przetestowany, a następnie rozważyć podjęcie suplementów witaminy D. Koszt badania może nie być pokrywany przez wszystkie prowincjonalne lub terytorialne plany opieki zdrowotnej lub może być pokrywany tylko w niektórych sytuacjach. Sprawdź u swojego lekarza, czy badanie jest dostępne w Twoim regionie. Aby uzyskać więcej informacji, patrz załącznik dotyczący witaminy D.

Suplementy magnezu mogą czasami pomóc złagodzić problemy z mięśniami, zwłaszcza skurcze mięśni. Jeśli masz nawracające skurcze mięśni lub skurcze typu Charley horse w mięśniach łydek, które mogą wystąpić podczas snu, przyczyną może być niedobór magnezu. Zaparcia to kolejny objaw, który wskazuje na możliwość niedoboru magnezu. Kolejnym wskaźnikiem są bolesne skurcze menstruacyjne. Każda kombinacja takich objawów wskazuje, że możesz potrzebować suplementacji magnezu.

Ponieważ indywidualne potrzeby mogą się znacznie różnić, będziesz musiał eksperymentować, aby zobaczyć, jaka dawka magnezu rozwiązuje twoje problemy. Lekarze naturopatyczni często sugerują rozpoczęcie od dawki 250 do 350 mg dziennie przyjmowanej z jedzeniem. Ludzie, którzy są zagrożeni zbyt niskim poziomem magnezu i którzy biorą również suplementy wapnia często biorą te dwa suplementy w różnych porach dnia, ponieważ wapń może blokować wchłanianie magnezu.

Jeśli początkowa dawka jest niewystarczająca, aby rozwiązać skurcze mięśni, a następnie spróbuj stopniowo zwiększając ilość, którą bierzesz. Jeśli wziąć zbyt dużo magnezu dostaniesz wybuchowy biegunkę, więc oglądać na to jako znak, że bierzesz zbyt dużo. Glicynian magnezu może być lepiej tolerowany niż inne formy. Sole Epsom, które zawierają magnez, rozpuszczone w gorącej kąpieli mogą również pomóc złagodzić ból mięśni i skurcze.

.