NAZWA SKŁADNIKA:
Carphophis amoenus ssp.

INNE NAZWY:
Nie

STATUS:
Dość pospolity. Znany z większości regionów z wyjątkiem części Równiny Nadbrzeżnej, Piedmontu oraz Grzbietu i Doliny. Skryty mały wąż leśny z mezic lasu liściastego. Lowest Conservation Concern.

Opis:
Istnieją dwa podgatunki węży robaków, wschodni wąż robaków Carphophis amoenus amoenus i Midwest wąż robaków Carphophis amoenus helenae. Węże robaki Carphophis amoenus ssp. są małe skryte węże tylko osiągając 13 cali długości. Mają spiczastą głowę i bardzo zauważyć maleńkie czarne oczy. Mają również wybitny ostry czubek na ogonie, który jest prawdopodobnie używany do kopania. Kolor waha się od ciemnobrązowego do różowawego brązu na plecach i prawie zawsze z różowawym brzuchem. Węże robakowe bardzo przypominają dżdżownice, stąd ich nazwa.

DYSTRYBUCJA:
Zasięg węża robaka jest od Gruzji w poprzek do Luizjany na północ do Illinois i na wschód do Massachusetts. Są one dość powszechne w całej większości Alabamy, choć są rzadko spotykane.

HABITAT:
Węża robaka są fossorial w przyrodzie, innymi słowy, spędzają większość swojego życia pod ziemią. Będą one również zakopać się w gnijących kłód i pniaków, i często można je znaleźć pod skałami. Węże workowate preferują wilgotne gleby leśne z dużą ilością ściółki liściastej. Jednak można je znaleźć wszędzie tam, gdzie występują dżdżownice, w tym na polach i podwórkach.

HABYTY ŻYWIENIOWE:
Wąż robakowy przede wszystkim zjada dżdżownice. Żywią się również małymi salamandrami, ślimakami i larwami owadów.

HISTORIA ŻYCIA I EKOLOGIA:
Wężowidła spędzają większość swojego życia pod ziemią lub pod skałami, kłodami i ściółką z liści. Bardzo mało wiadomo na temat historii życia węży robaczkowych z powodu ich skamieniałej natury. Prawdopodobnie rozmnażają się one wiosną i jesienią. Od jednego do ośmiu jaj składanych jest pod skałami lub kłodami. Wylęgają się one w ciągu około siedmiu tygodni. Młode mają około 4 cale długości i stają się w pełni dorosłe w ciągu 3 lat. Drapieżniki obejmują różne ptaki, małe ssaki, inne węże, a nawet duże salamandry i jaszczurki.

Mirarchi, R.E., ed. 2004. Alabama wildlife. Tom 1. A checklist of vertebrates and selected invertebrates: Mięczaki wodne, ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki. The University of Alabama Press. Tuscaloosa, 209 pp.

Mount, Robert H. 1975. The Reptiles and Amphibians of Alabama. Auburn Printing Company, Auburn.

Autor:
Jim Schrenkel, Certified Wildlife Biologist, Alabama Division of Wildlife & Freshwater Fisheries.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.