Wampir (R) vs Wilkołak (L)
Charakterystyka Wilkołaków i Wampirów
Wampiry to mitologiczne stworzenia, które żywią się krwią żywych istot. W poprzednich epokach, wampiry były często opisywane jako nadęte i ciemne w kolorze. Od czasów ery wiktoriańskiej, są one zazwyczaj przedstawiane jako charyzmatyczne i wyrafinowane drapieżniki. Posiadają kły, których używają do picia krwi, i zazwyczaj mają wygląd przypominający człowieka. Zazwyczaj nie mogą wyjść w ciągu dnia, więc są nocne.
Wilkołaki, lub likantropy, są mitologicznymi humanoidalnymi stworzeniami, które mogą zmieniać kształt w wilko-podobną istotę celowo lub z powodu klątwy. Często zamieniają się w wilkołaki mimowolnie podczas pełni księżyca. Tradycyjny folklor wilkołaczy mówi, że nawet w ludzkiej postaci brwi wilkołaków spotykają się na mostku nosa, mają zakrzywione paznokcie, nisko osadzone uszy i kołyszący krok. Powszechnie wilkołaki w formie wilka są nie do odróżnienia od prawdziwych wilków, ale mogą być przedstawiane jako większe.
Jak powstają
Początki wampirów różnią się w zależności od kultury. W opowieściach słowiańskich i chińskich, każdy trup, który został przeskoczony przez zwierzę może stać się wampirem, podobnie jak każde ciało z raną, która nie została opatrzona wrzącą wodą. We współczesnych opowieściach zachodnich, ludzie zazwyczaj stają się wampirami po tym jak inny wampir wypije ich krew, lub, co jest bardziej powszechne, po tym jak sami wypiją krew wampira.
Folklor sugerował, że ludzie mogli stać się wilkołakami przez zdjęcie ubrania i założenie pasa z wilczej skóry, lub picie wody deszczowej z odcisku wilczej łapy. XIX-wieczna fikcja ugruntowała ideę, że nowe wilkołaki powstają, gdy wilkołak ugryzie lub zrani człowieka.
A Werewolf by Night comic by Marvel Comics
Siła
Wampiry są często przedstawiane jako nieśmiertelne stworzenia. W niektórych opowieściach potrafią latać lub zamieniać się w nietoperze.
Wilkołaki są kojarzone z super siłą i szybkością. Zazwyczaj są uważane za prawie całkowicie nietykalne.
Słabe strony
Wampiry są często przedstawiane jako wrażliwe na światło słoneczne i czosnek. Są również podatne na święte przedmioty, takie jak krzyże i woda święcona. Według niektórych legend, wampiry są również niezdolne do wejścia do domu, chyba że zostaną zaproszone do środka.Wampiry muszą pić krew, aby przeżyć i są podatne podczas karmienia.
Wilkołaki są podatne na srebrne kule i inne srebrne bronie.
Origins and Evolution
Powieści o wampirach można znaleźć w wielu kulturach, ale termin „wampir” nie został spopularyzowany aż do początku XVIII wieku, kiedy to wiele wampirzych przesądów przybyło do Europy Zachodniej z Bałkanów i Europy Wschodniej. Doprowadziło to do masowej histerii i oskarżeń o wampiryzm.
Archetyp wampira został ustanowiony przez literaturę wampiryczną, szczególnie nowelę Johna Polidoriego z 1819 roku The Vampyre. To zainspirowało prace takie jak Varney the Vampire, a następnie Dracula Brama Stokera. Powieść Stokera jest uważana za kwintesencję powieści o wampirach i jest podstawą dla większości współczesnej fikcji o wampirach.
Niektóre odniesienia do mężczyzn zmieniających się w wilki można znaleźć w starożytnej mitologii greckiej i rzymskiej. Owidiusz i Wergiliusz obaj pisali o mężczyznach zmieniających się w wilki.
Sławne występy
Jedną z najbardziej znanych historii o wampirach jest Dracula Brama Stokera, a powieść ta zainspirowała wiele elementów współczesnego wampira. W drugiej połowie XX wieku pojawiło się wiele epickich powieści o wampirach, takich jak popularne Kroniki Wampirów Anne Rice. Ostatnio wampiry pojawiły się w wielu seriach dark romance i paranormal romance jako sympatyczni antybohaterowie. Serie te obejmują Zmierzch, Akademia Wampirów, Anita Blake: Vampire Hunter i True Blood. W filmach wampiry pojawiły się w niemieckim niemym filmie Nosferatu, który nieoficjalnie był oparty na Drakuli. Film i serial telewizyjny Buffy the Vampire Slayer sprawiły, że wampiry stały się częścią kultury popularnej w latach 90. i na początku XXI wieku, a po nich pojawiły się takie seriale jak True Blood i The Vampire Diaries.
Powieść Dracula również wykorzystała mitologię wilkołaka. Pierwszym filmem, w którym wystąpił wilkołak był Werewolf of London z 1935 roku. Wilkołaki pojawiły się również, w sympatycznej roli, w filmie The Wolf Man w 1941 roku. Wilkołaki pojawiają się w popularnych powieściach, takich jak seria o Harrym Potterze, Zmierzch, twórczość Terry’ego Pratchetta i seria Shiver.