ZAKażenie Ehrlichia (CANINE)
JAKIE SĄ EHRLICHIA?
Ehrlichia, nazwane tak na cześć doktora Ehrlicha, który jako pierwszy je opisał, są specjalnym rodzajem bakterii, które zakażają i żyją wewnątrz białych krwinek swoich gospodarzy. Różne typy Ehrlichia żyją w różnych typach białych krwinek. Żywicielami mogą być ludzie, zwierzęta domowe lub dzikie. Ehrlichia rozprzestrzeniają się z żywiciela na żywiciela poprzez ukąszenia kleszczy, a ich wewnątrzkomórkowe umiejscowienie utrudnia ich usunięcie, ponieważ większość antybiotyków nie przenika do wnętrza komórek.
DWA EHRLICHIA KONCERNU TO: EHRLICHIA CANIS I EHRLICHIA EWINGII
THE CRAZY EHRLICHIA NAME GAME (WE ARE REVIEWING THIS TO BE SURE YOU ARE ON THE RIGHT WEB PAGE)
Ehrlichia były pierwotnie pogrupowane zgodnie z typem białych krwinek, które atakowały. Linia granulocytarna białych krwinek, używana przez organizm w atakowaniu ostrzejszych najeźdźców zapalnych, ma bardzo zrazikowe jądro i charakterystyczny wygląd krwinki. Linia monocytarna, używana przez organizm do zwalczania przewlekłych form zapalenia, ma bardziej zaokrąglone jądro. Znajdując Ehrlichia wewnątrz określonych typów białych krwinek, można było lepiej określić, z jakim typem Ehrlichia mamy do czynienia. Albo tak nam się głupio wydawało.
|
Ehrlichia w komórce granulocytarnej |
Ehrlichia in a monocytic cell |
WE THOUGHT…
- Ehrlichia equi – żyje w tak zwanych „granulocytach” (rodzaj białych krwinek).
- Ehrlichia ewingii – żyje również w granulocytach.
- Ehrlichia canis – żyje w tak zwanych „monocytach” (inny typ białych krwinek).
- Ehrlichia risitci (czynnik gorączki Potomac u koni) – również żyje w monocytach.
- Ehrlichia platys – żyje w płytkach krwi (komórki krzepnięcia krwi).
Z chwilą pojawienia się bardziej szczegółowej biologii molekularnej stwierdzono, że powyższe reguły nie są bezwzględne. Obecnie, sekwencjonowanie RNA jest używane do identyfikacji Ehrlichia. W rzeczywistości, niektóre z organizmów wcześniej uważanych za Ehrlichia zostały całkowicie przeklasyfikowane do innych grup. Wspominamy o tym, ponieważ stara terminologia umiera z trudem i wiele osób nadal używa starszych nazw organizmów. Oto aktualna lista organizmów klasyfikowanych obecnie jako Ehrlichia, po masowej zmianie nazwy/klasyfikacji, która miała miejsce w 2001 roku:
- Ehrlichia canis (głównie zakażenie psów)
- Ehrlichia ewingii (głównie zakażenie psów)
- Ehrlichia chaffeensis (głównie zakażenie ludzi)
- (Ehrlichia ristici jest obecnie przeklasyfikowana jako Neorickettsia ristici, a Ehrlichia platys jest obecnie przeklasyfikowana jako Anaplasma platys. Ehrlichia equi, Ehrlichia phagocytophila i Human Granulocytic Ehrlichial Agent zostały uznane za ten sam gatunek i zostały przeklasyfikowane na Anaplasma phagocytophila).
Jeśli u Twojego psa zdiagnozowano anaplazmozę, jesteś na złej stronie.
|
INFEKCJA EHRLICHIA CANIS Infekcja Ehrlichia canis jest chorobą występującą na całym świecie (prawdopodobnie z wyjątkiem Australii). W Stanach Zjednoczonych jest ona rozprzestrzeniana przez ugryzienie kleszcza Brown Dog Tick (Rhipicephalus sanguineus). Nie wiadomo, jak długo kleszcz musi pozostać przyczepiony, aby mógł przekazać organizm Ehrlichia, ale wcześniej przyjęta koncepcja 48 godzin jest prawdopodobnie przestarzała i bardziej prawdopodobny jest znacznie krótszy czas. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że kleszcz ten może przenosić inne infekcje przenoszone przez kleszcze (babeszjoza i gorączka plamista Gór Skalistych), więc zakażenie wieloma organizmami nie jest niczym niezwykłym. Może być trudno oddzielić objawy od infekcji przenoszonej przez kleszcza. |
 Rhipicephalus sanguineus („kleszcz brązowego psa”):wektor Ehrlichia canis Ten kleszcz jest w stanie żyć zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz. (Photocredit: CDC Public Health Library) |
|
Ehrlichia canis nie była dobrze zbadana aż do wojny w Wietnamie, kiedy wojskowe owczarki niemieckie w strefie wojny zaczęły umierać w dużych ilościach z powodu infekcji, która wydawała się wymazywać wszystkie ich komórki krwi. Stan ten, nazwany „Tropikalną pancytopenią psów”, został zbadany i okazało się, że nie jest ograniczony do Azji Południowo-Wschodniej. W rzeczywistości, był on obecny w starych dobrych Stanach Zjednoczonych przez cały czas. Okazało się, że owczarki niemieckie mają znacznie cięższą postać choroby, więc dopiero po zarażeniu dużej liczby owczarków niemieckich można było zdefiniować chorobę. W latach 80-tych stało się jasne, że ludzie również mogą być zarażeni Ehrlichią, choć nie tą samą Ehrlichią co psy. Po rozpoznaniu choroby u ludzi, badania zintensyfikowały się. |
 (Photocredit: Public Domain graphic via Wikimedia Commons) |
Kiedy psy chorują: SYMPTOMY EHRLICHII
W przypadku erlichiozy wyróżnia się trzy fazy choroby: ostrą, podkliniczną i przewlekłą.
FAZA OSTRA: Ta faza występuje 1-3 tygodnie po ukąszeniu żywiciela przez kleszcza. Organizm Ehrlichia replikuje się w tym okresie czasu i przyczepia się do błon białych krwinek. Podczas ostrego zakażenia dochodzi do spadku liczby płytek krwi oraz do zniszczenia płytek krwi na drodze immunologicznej. Pies jest osłabiony, nie przyjmuje pokarmu i może mieć powiększone węzły chłonne i/lub śledzionę. Może wystąpić gorączka, a nawet objawy neurologiczne, ale chociaż pies może wydawać się bardzo chory, ta faza zakażenia rzadko stanowi zagrożenie dla życia. Większość psów pozbywa się organizmu, jeśli są leczone w tej fazie, ale te, które nie otrzymują odpowiedniego leczenia, przechodzą do następnej fazy po 1-4 tygodniach.
FAZA SUBKLINICZNA: W tej fazie pies wygląda normalnie. Organizm zaszył się w śledzionie i zasadniczo tam się ukrywa. Psy mogą pozostawać w tej fazie przez miesiące, a nawet lata. Jedyną wskazówką, że Ehrlichia się ukrywa jest nieco obniżona liczba płytek krwi i/lub podwyższony poziom globulin w badaniu krwi. Poziom białka we krwi w badaniu laboratoryjnym jest podzielony na albuminy (ważne białko nośnikowe) i globuliny (wszystkie inne białka krwi, w tym przeciwciała). Długotrwała stymulacja układu odpornościowego powoduje wzrost globulin, czasami dramatyczny. Nie wszystkie psy przechodzą w fazę przewlekłą, ale kiedy już do niej dojdzie, rokowanie jest gorsze.
FAZA CHRONICZNA: W tej fazie pies ponownie choruje. Do 60% psów zarażonych przewlekle Ehrlichia canis będzie miało nieprawidłowe krwawienia z powodu zmniejszonej liczby płytek krwi. W wyniku długotrwałej stymulacji układu odpornościowego może dojść do głębokiego zapalenia oczu zwanego „zapaleniem błony naczyniowej oka”. Mogą być również widoczne efekty neurologiczne. Może również wystąpić zapalenie kłębuszków nerkowych, powodujące poważną utratę białka w moczu. Na tym etapie prawie zawsze obserwuje się podwyższony poziom globulin, a poziom albumin jest często niski. Większość psów w Stanach Zjednoczonych nie wykazuje pełnej „pancytopenii” (dosłowne zmniejszenie liczby wszystkich linii komórek krwi), ale poważne niedobory komórek wiążą się z wysoką śmiertelnością.
|
INFEKCJA EHRLICHIA EWINGII Ehrlichia ewingii jest innym gatunkiem z rodzaju Ehrlichia. Zakaża ona białe krwinki znane jako „granulocyty”, jak opisano na górze strony i generalnie nie jest tak poważna jak Ehrlichia canis. Psy są zazwyczaj tylko łagodnie chore lub nawet nie są widocznie zarażone, ale klasycznie objawy obracają się wokół spuchniętych sztywnych stawów/zapalenia stawów i gorączki. Ehrlichia ewingii jest rozprzestrzeniana przez ukąszenie kleszcza Lone Star Tick (Amblyomma americanum), jak na zdjęciu po prawej stronie. |
 Kleszcz samotnej gwiazdy, wektor Ehrlichia ewingii(Photocredit: CDC Public Health Image Library) |
Jak stawia się diagnozę
Istnieją dwa główne badania na obecność Ehrlichia: badanie PCR na obecność DNA Ehrlichia lub badanie krwi na obecność przeciwciał Ehrlichia. Badanie przeciwciał było głównym badaniem diagnostycznym przez wiele lat, ale niedawna dostępność badania PCR zmieniła podejście.
Oczywiście, jeśli ktoś ma szczęście, rzeczywiście zobaczy organizmy na rozmazie krwi, jak na zdjęciach na górze strony, a to oczywiście potwierdza diagnozę.
BADANIE PRZECIWCIAŁ
Tradycyjnie, kiedy podejrzewa się erlichiozę, można zlecić badanie krwi na obecność przeciwciał przeciwko organizmom Ehrlichia, a nawet wykonać je w ciągu kilku minut przy użyciu domowego zestawu testowego. Pozytywny wynik testu wskazuje, że pies był narażony na kontakt z Ehrlichia i nie musi oznaczać aktywnego, bieżącego zakażenia. Negatywne miano przeciwciał również nie wyklucza całkowicie zarażenia Ehrlichia, ponieważ bardzo chory pacjent może być zbyt chory, aby wytworzyć przeciwciała, a wczesny przypadek może jeszcze nie zacząć wytwarzać przeciwciał. Miano przeciwciał może być mierzone w laboratorium, co znacznie ułatwia śledzenie postępu choroby; zestawy testów wewnętrznych są po prostu albo pozytywne albo negatywne, a wartość liczbowa nie jest podawana.
Alternatywnie, zestaw testów na Ehrlichia może być wykonany w czasie oczekiwania, jeżeli biuro Twojego lekarza weterynarii jest tak wyposażone. Testy te są dokładne, ale dają tylko wynik pozytywny lub negatywny, więc nie jest możliwe sprawdzenie, jak zmienia się poziom przeciwciał.
Alternatywnie, zestaw testowy na Ehrlichia może być wykonany podczas oczekiwania, jeżeli gabinet Twojego lekarza weterynarii jest tak wyposażony. Testy te są dokładne, ale dają tylko wynik „pozytywny” lub „negatywny”, więc nie jest możliwe sprawdzenie, jak zmienia się poziom przeciwciał.
Ma to miejsce 6-9 miesięcy po zakażeniu, aby miano zaczęło spadać. Przeciwciała przeciwko Ehrlichia canis i Ehrlichia ewingii reagują krzyżowo, więc nie jest łatwo określić, na który organizm pies był narażony.
TESTOWANIE PCR
Ostatnio dostępne stały się testy PCR na rzeczywistą obecność DNA Ehrlichia. Zazwyczaj laboratorium oferuje „panel kleszczowy”, który wykorzystuje badanie PCR do wykrywania grupy klasycznych chorób przenoszonych przez kleszcze. Wynik badania PCR pozostaje pozytywny przez kilka tygodni po ustąpieniu zakażenia, ponieważ badanie PCR nie rozróżnia żywych i martwych organizmów. Oczyszczenie organizmu z martwych organizmów wymaga czasu.
LECZENIE
Doksycyklina jest prawdopodobnie najbardziej skutecznym lekiem przeciwko Ehrlichia (i każdemu innemu wewnątrzkomórkowemu pasożytowi krwi w tej kwestii). Należy spodziewać się co najmniej miesięcznego okresu leczenia. Odpowiedź jest początkowo szybka (poprawa jest zauważalna w ciągu pierwszych kilku dni). Można oczekiwać, że psy w stadium ostrym lub podklinicznym w momencie rozpoczęcia leczenia zostaną wyleczone. Powszechnie stosowany protokół obejmuje 28-dniową kurację doksycykliną i badanie PCR 2 tygodnie po leczeniu. Jeśli wynik testu jest negatywny, kolejny test PCR wykonuje się za 2 miesiące. Jeśli test po leczeniu jest pozytywny, stosuje się kolejną 28-dniową kurację doksycykliną i powtarza test PCR 2 tygodnie po leczeniu. Jeśli ten drugi test PCR po leczeniu jest nadal dodatni, należy zastosować inny lek (taki jak chloramfenikol lub imidokarb).
Jeśli wtórne reakcje na Ehrlichia o podłożu immunologicznym stanowią problem (takie jak zapalenie stawów o podłożu immunologicznym lub utrata płytek krwi o podłożu immunologicznym), kortykosteroidy takie jak prednizon mogą być stosowane w celu złagodzenia sytuacji, podczas gdy antybiotyki zaczynają działać.
Psy w stadium przewlekłym są trudniejsze do leczenia, ponieważ są bardziej chore i osłabione. Konieczna może być transfuzja krwi, a śmiertelność jest znacznie wyższa.
Psy, które przeżyły mogą zostać ponownie zarażone, ponieważ odporność na Ehrlichia nie jest dożywotnia.
Strona ostatnio aktualizowana: 6/18/2020