Free Press

© 2019 Gwen Dewar, Ph.D., all rights reserved

Wat zijn de voordelen van buitenspelen voor de ontwikkeling van een kind?

Onderzoek vertelt ons dat er niet één pasklaar antwoord is. Het hangt af van wat kinderen eigenlijk doen als ze buiten zijn. Het hangt ook af van waar kinderen spelen. Maar over het algemeen kunnen kinderen veel voordelen behalen als ze buiten spelen, waaronder een verminderd risico op bijziendheid, grotere blootstelling aan helder licht, wat de gezondheid en mentale prestaties bevordert;

mogelijkheden voor hands-on leren over fysieke krachten en concepten;

verminderde stressniveaus, betere stemmingen, en verbeterde concentratie;

natuurlijker afgestemd slaapritme; en

verhoogde mogelijkheden om sociale vaardigheden te leren, angsten te overwinnen, en een levenslange band met de natuur te ontwikkelen.

Daarnaast is het mogelijk dat buitenspelen gedragsproblemen kan helpen verminderen en obesitas kan helpen bestrijden.

Hier volgt een meer gedetailleerde kijk op de voordelen van buitenspelen — en de voorwaarden die bepaalde vormen van spelen zo nuttig maken.

12 voordelen van buitenspelen

Buitenspelen kan de kans verkleinen dat een kind bijziend wordt.

Herediteit speelt een grote rol bij het al dan niet ontwikkelen van bijziendheid bij een kind. Maar het is ook duidelijk dat tijd buitenshuis doorbrengen bescherming biedt.

Talloze studies tonen een verband aan tussen tijd buitenshuis doorbrengen en de ontwikkeling van bijziendheid. Kinderen die meer tijd buiten doorbrengen, hebben minder kans om bijziend te worden (Goldschmidtand Jacobsen 2014, Rose et al 2016).

En experimenten bevestigen dat we bijziendheid kunnen voorkomen of uitstellen door meer buitenspelen “voor te schrijven”. In één gerandomiseerd onderzoek bijvoorbeeld, hadden 6-jarigen die elke dag 40 minuten meer buiten mochten spelen minder kans om bijziendheid te ontwikkelen in de volgende drie jaar (He et al 2015).

Waarom helpt het om naar buiten te gaan?

Onderzoekers weten het nog niet zeker.

Eén mogelijkheid is dat het de ogen een pauze geeft van ‘close work’, zoals lezen. Veel dichtbijwerk verhoogt de kans dat een kind bijziend wordt.

Een andere mogelijkheid is dat de ogen baat hebben bij blootstelling aan helder daglicht. Maar hoe dan ook, het lijkt erop dat buitenspelen een goed recept is om het risico op bijziendheid te verkleinen.

Het buitenspelen helpt ervoor te zorgen dat kinderen genoeg zonlicht krijgen — en dat is goed voor hun lichaam en hersenen.

Zonlicht — zelfs het licht dat we buiten op een zwaarbewolkte dag tegenkomen — is veel beter dan het licht dat we binnenshuis meestal tegenkomen. Dus naar buiten gaan maakt een groot verschil in de hoeveelheid licht die we tegenkomen.

Dat is belangrijk, want er gaat van alles mis als kinderen niet genoeg zonlicht krijgen. De hersenen stellen hun “innerlijke klok” af met behulp van lichtsignalen, dus naar buiten gaan kan kinderen helpen een gezond slaapritme te behouden (zie voordeel 9 hieronder).

Blootstelling aan zonlicht zorgt er bovendien voor dat kinderen genoeg vitamine D binnenkrijgen, wat van invloed is op tal van gezondheidsproblemen, zoals de groei van botten, de spierfunctie en zelfs het tijdstip van de puberteit.

En hier is nog een reden om de blootstelling van uw kind aan zonlicht belangrijk te vinden: Helder licht helpt kinderen zich te concentreren en kan de vorming van synapsen in de hersenen bevorderen.

In feite heeft recent onderzoek mij ervan overtuigd dat we niet zelfgenoegzaam moeten zijn over verlichting. Tot het tegendeel is bewezen, moeten we aannemen dat lange uren in schemerige lichtomstandigheden het leerpotentieel van een kind kunnen schaden. Lees meer over dit fascinerende onderzoek in mijn artikel over de effecten van zonlicht op kinderen.

Kinderen krijgen meer lichaamsbeweging als ze buiten zijn. Maar het effect varieert. Sommige kinderen moeten worden aangemoedigd om in beweging te komen!

Het lijkt gezond verstand, en het is geverifieerd: Kinderen krijgen meer beweging als ze buiten spelen. Maar de grootte van het effect varieert.

Zie bijvoorbeeld een onderzoek onder 46 kleuters in een kinderdagverblijf. Onderzoekers voorzagen elk kind van een versnellingsmeter en een GPS-apparaat en volgden vervolgens de bewegingen van de kinderen in de loop van de dag. Toen de onderzoekers de resultaten analyseerden, ontdekten ze dat buitenspelen een grote impact had op het niveau van lichamelijke activiteit.

Kinderen waren twee keer zo actief wanneer ze buiten speelden, en elke extra 10 minuten die buiten werden doorgebracht, resulteerde in bijna 3 extra minuten aan matige tot krachtige lichamelijke activiteit (Tandon et al 2018).

Een andere, grotere studie meldde een vergelijkbaar substantieel effect bij 5- en 6-jarigen: Voor elk extra uur buitenspelen besteedden kinderen ongeveer 10 minuten meer tijd aan matige tot krachtige fysieke activiteit (Larouche et al 2017).

Maar buitentijd heeft niet altijd een grote impact.

In een onderzoek onder meer dan 6200 schoolkinderen (leeftijd 9-11) voegde elk extra uur buitentijd slechts 1,5 tot 3,0 minuten matige tot intensieve fysieke activiteit toe aan de dag van een kind (Larouche et al 2018).

De afhaalmaaltijd? Buitenspelen kan het activiteitenniveau stimuleren, wat natuurlijk een goede zaak is. Kinderen hebben cardiovasculaire oefening nodig voor een goede gezondheid. Er zijn ook aanwijzingen dat lichaamsbeweging de cognitieve prestaties van een kind ten goede komt.

Maar als we lichaamsbeweging meetellen als een van de voordelen van buitenspelen, moeten we de beperkingen in gedachten houden. Sommige kinderen hebben extra aanmoediging nodig om lichamelijk actief te zijn. Alleen naar buiten gaan is niet genoeg!

Wat kunnen we doen?

Een veelbelovende aanpak is kinderen te helpen leeftijdsgenootjes te vinden om buiten mee te spelen. Onderzoek suggereert dat kinderen meer buiten bewegen als ze met vrienden of broers en zussen zijn (Pearce et al 2014).

Een andere aanpak is om de toegang van kinderen tot veilige, buitenspeelruimten te vergroten. Onderzoekers melden dat stadskinderen actiever zijn geworden toen hun buurten delen van straten afsloten voor buitenspelen (d’Haese et al 2015).

En structuur kan helpen. In één onderzoek kregen adolescenten de meeste lichaamsbeweging tijdens gestructureerde, buitenactiviteiten, zoals teamsporten (Pearse et al 2018).

Buitenspelen biedt kinderen meer vrijheid om hun atletische vaardigheden te ontwikkelen – om snel te rennen, ver te springen en te klimmen.

Buiten spelen garandeert niet dat een kind lichamelijk gecoördineerder wordt. In een onderzoek onder kleuters ontdekten onderzoekers bijvoorbeeld dat de basismotorische vaardigheden van kinderen (zoals gooien, salto’s maken en tegen een bal schoppen) niet veel verschilden afhankelijk van hoe vaak een kind buiten speelde(Gray et al 2015).

Maar als kinderen buiten spelen, hebben ze meestal meer vrijheid om zich te bewegen. Ze kunnen dingen doen die binnen meestal niet mogelijk zijn – op topsnelheid rennen, hoge structuren beklimmen, aan hun armen zwaaien.

Dus is het logisch te denken dat buitenspelen kinderen kan helpen bij het ontwikkelen van specifieke atletische vaardigheden, en er waren aanwijzingen hiervoor in het kleuteronderzoek. De kinderen die vaker buiten speelden, waren sneller ter been. Vergeleken met hun meer “binnen”- leeftijdsgenootjes, voltooiden zij een tien meter race in een kortere tijd.

Buiten spelen biedt jonge kinderen speciale mogelijkheden om nieuwe woorden en begrippen te leren.

Studies suggereren dat hands-on exploratie jonge kinderen helpt nieuwe woorden te leren — vooral woorden voor dingen die kinderen fysiek kunnen ervaren — zoals bewegingen, texturen, aanraakbare objecten en fysieke processen (de Nooijer et al 2013; Inkster et al 2016; Suggate en Stoeger 2016).

Het is veel gemakkelijker om te leren wat squish betekent als je modder door je vingers mag voelen knijpen. De kans is groter dat je het begrip smelten begrijpt als je je eigen experimenten met ijsblokjes in de zon uitvoert.

Dus naar buiten gaan is voor kinderen een kans om hun zintuiglijke ervaringen te verbreden en een intuïtief, “belichaamd” begrip te krijgen van hoe dingen werken.

Op zoek naar ideeën om ontdekkend buitenspelen te stimuleren? Bekijk deze leeractiviteiten in de buitenlucht, zoals

• experimenten met ijs en water,
• onderzoeken van vuil en modder bij jonge kinderen, en
• opsporen van dieren in de natuur.

Wanneer kinderen in groene ruimten spelen, plukken ze daar bijzondere psychologische vruchten van, zoals een beter herstel van stress en een betere concentratie.

Niet alle tijd die buiten wordt doorgebracht, is gelijk. Ervaringen in de natuur hebben een speciaal, herstellend effect.

Experimentele studies wijzen bijvoorbeeld uit dat natuurwandelingen op korte termijn leiden tot een beter humeur en herstel van stress. En er zijn aanwijzingen dat kinderen beter opletten en zich beter concentreren nadat ze in een natuurlijke omgeving hebben gespeeld.

In één onderzoek testten onderzoekers de aandacht en het werkgeheugen van kinderen, waarna ze hen naar buiten stuurden om op een van de volgende twee plekken te spelen: (1) een groene ruimte met bomen, of (2) een verhard schoolplein.

Toen de kinderen terugkwamen, werden ze opnieuw getest, en de resultaten waren afhankelijk van waar ze hadden gespeeld:

Playing in the green space resulted inimverbeteringen in attention and working memory performance. Spelen op het schoolplein had geen meetbaar effect (Amicone et al 2018).

Lees hier meer over de herstellende voordelen van de natuur.

Verbinding met de natuur kan ook het risico van een kind op gedragsproblemen verlagen.

Zoals ik in een volgend artikel zal uitleggen, zijn er goede aanwijzingen dat mensen die een sterke band met de natuur hebben, gelukkiger zijn en zich beter aanpassen.

Bij een recent onderzoek onder kleuters ontdekten onderzoekers bijvoorbeeld dat kinderen die een sterke band met de natuur hadden, zich beter gedroegen. Ze hadden minder kans op emotionele problemen en toonden vaker vriendelijkheid tegenover anderen (Sobko et al 2018).

Daarnaast suggereren observationele studies dat levenslange blootstelling aan groene ruimte het risico van een kind op het ontwikkelen van bepaalde gedragsproblemen, zoals hyperactiviteit en aandachtstekort, kan verminderen (Vanaken en Danckaerts 2018).

Dus in plaats van kinderen alleen maar naar buiten te sturen, moeten we hun interesse in de natuurlijke wereld ook koesteren. Dit houdt ook in dat we kinderen leren over de plaatselijke wilde dieren en dat we ze vragen om te helpen de gewoonten van de wilde dieren in stand te houden.

Samenwerkend buitenspelen kan kinderen helpen sociale vaardigheden te leren

In een onderzoek onder 575 Australische kinderen tussen 2 en 5 jaar vonden onderzoekers een substantieel verband tussen buitenspelen en sociale vaardigheid.

De kinderen die de meeste tijd buiten doorbrachten, waren gemiddeld coöperatiever. Ze waren ook sociaal expressiever – beter in staat om hun wensen te verwoorden, en met anderen te spelen. De tijd die werd besteed aan het spelen van videospelletjes hield daarentegen geen verband met sociale vaardigheden (Hinkley et al 2018).

Dit bewijst niet dat kinderen door buitenspelen coöperatiever en sociaal expressiever worden.Misschien is het soort ouders dat op buitenspelen aandringt, ook eerder geneigd om hun kinderen de sociale finesses bij te brengen!

Maar gezien wat we weten over de voordelen van buitenspelen in groene ruimten, is het gemakkelijk te zien hoe natuurervaringen indirect zouden kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van sociale vaardigheden.

Kinderen die veel tijd doorbrengen met spelen in groene ruimten zouden zich minder gestrest, meer gefocust en opgewekter kunnen voelen. En dat zou het voor hen gemakkelijker maken om vriendschappelijke relaties te onderhouden en hun communicatievaardigheden aan te scherpen.

Het is ook duidelijk dat jonge kinderen waardevolle sociale lessen kunnen leren als ze met anderen spelen, vooral als ze spelen met oudere mensen die model staan voor gewenst gedrag, zoals beurtwisselen en compromissen sluiten. Dus als kinderen buiten spelen met andere kinderen, hebben ze meer mogelijkheden om sociale vaardigheden te leren.

Mijn voorgevoel? Kinderen naar buiten sturen zal ze niet meteen in betere burgers veranderen. Maar natuurervaringen – en coöperatief buiten spelen – helpen waarschijnlijk wel.

Voor meer informatie over het bevorderen van sociale vaardigheden, zie deze tips over kleuters, evenals deze sociale vaardigheidsspelletjes en -activiteiten voor kinderen van alle leeftijden.

Positieve natuurervaringen leren kinderen het milieu te respecteren — en te beschermen.

Mensen die positieve ervaringen met de natuur rapporteren, zullen zich eerder gedragen op een manier die het milieu beschermt, en we zien het effect zowel bij kinderen als volwassenen:Kinderen die meer tijd in de natuur doorbrengen, uiten meer waardering voor dieren, en meer steun voor natuurbehoud (Soga et al 2016; Zhanget al 2014).

Meer nog, ervaringen in de kindertijd voorspellen gedrag bij volwassenen. In een studie waarin kinderen vanaf hun zesde werden gevolgd, ontdekten onderzoekers dat de tijd die ze als kind buiten doorbrachten, een positief verband vertoonde met milieuverantwoord gedrag op volwassen leeftijd (Evans et al 2018).

Worstelen met slaapproblemen? Buitenspelen zorgt er niet voor dat kinderen ’s nachts langer slapen. Maar het kan kinderen wel helpen makkelijker in slaap te vallen.

Je hebt misschien gehoord dat buitenspelen de tijd verhoogt die kinderen ’s nachts doorbrengen met slapen. Is dat echt waar? Studies suggereren het tegendeel.

Twee studies bij jonge kinderen vonden bijvoorbeeld geen verband tussen de hoeveelheid buitenspeeltijd en de totale duur van de nachtelijke slaap (Parsons et al 2018; Xu et al 2015).

Ook in een studie bij oudere kinderen werd geen verband gevonden tussen de tijd die buiten werd doorgebracht en de slaapduur. Ja, kinderen brachten iets meer tijd in bed door. Voor elk extra uur dat kinderen elke dag buiten doorbrachten, bleven ze 4 minuten langer in bed. Maar deze kinderen sliepen niet langer. Ze lagen gewoon langer (Lin et al 2018).

Dus we moeten niet verwachten dat onze kinderen langer snoozen alleen omdat ze meer tijd buiten doorbrengen. Maar buitenspelen kan van invloed zijn op een ander belangrijk aspect van slaap: hoe lang het duurt voordat kinderen zich ’s nachts slaperig beginnen te voelen. Buitenspelen kan kinderen helpen om ’s avonds eerder in slaap te vallen.

De reden? Zoals we al eerder hebben gezegd, worden kinderen tijdens het buitenspelen blootgesteld aan zonlicht, en zonlicht is een krachtig signaal om de “innerlijke klok” van de hersenen te programmeren.

Wanneer we meer zonlicht krijgen, worden onze hersenen beter gesynchroniseerd met de natuurlijke ritmes van dag en nacht. En als het nacht wordt, schakelen de hersenen gemakkelijker over. Het begint het “slaperig makende” hormoon, melatonine, eerder op de avond te produceren (Gabel et al 2013; van Maanen et al 2017).

Dus als je een kind hebt dat ’s nachts te laat opblijft, is één remedie om de blootstelling aan zonlicht overdag te verhogen.

Maar let op: u moet ook de blootstelling van uw kind aan kunstlicht ’s nachts tot een minimum beperken. Dergelijke blootstelling ’s nachts – met inbegrip van blootstelling aan lichtgevende elektronische schermen – kan de afgifte van melatonine onderdrukken of vertragen. En zoals ik in een ander artikel heb uitgelegd, zijn kinderen extra gevoelig voor de effecten hiervan.

Uw beste kans? Moedig buitenspelen aan en zorg voor een goede slaaphygiëne: Beperk de blootstelling van uw kind aan kunstlicht ’s nachts, vooral in het uur voor het slapengaan (Akacem et al 2018).

Buiten spelen kan kinderen aanmoedigen om berekende risico’s te nemen – en meer vertrouwen te krijgen in hun capaciteiten.

Dit is een van die intrigerende ideeën die logisch klinken, maar die nog moeten worden getest door strenge, wetenschappelijke tests. Het idee is dat kinderen tegenwoordig zelden activiteiten mogen doen waarbij ze het risico lopen gewond te raken, en dat is een slechte zaak: als je nooit je fysieke mogelijkheden test – door bijvoorbeeld in een boom te klimmen – hoe zul je dan leren?

In Noorwegen gaan veel kleuters naar openlucht- en natuurscholen, waar de volwassenen kinderen laten klimmen, springen en risico’s nemen. Wanneer kinderen deze uitdagingen onder de knie krijgen, voelen ze zich opgevrolijkt, en sommige onderzoekers denken dat de ervaringen kunnen fungeren als een soort anti-fobie-gedragstherapie. Kinderen leren dat ze kunnen omgaan met angstaanjagende situaties (Sandseter en Kennair 2011).

Dit betekent niet dat volwassenen alle inspanningen om veiligheidsregels af te dwingen moeten staken. Maar onderzoekers suggereren dat we onze mentaliteit verschuiven van het maken van het leven van kinderen “zo veilig mogelijk” naar “zo veilig als nodig.”

Ze zeggen dat we kinderen buiten moeten bieden met structuren om te klimmen, afgestemd op hun ontwikkelingsmogelijkheden. Geef kinderen de mogelijkheid om in de tuin te helpen en voor dieren te zorgen (Brussoni et al 2012).

En studies wijzen uit dat kinderen deze mogelijkheden waarderen. Kinderen geven bijvoorbeeld de voorkeur aan speelplaatsen met meer uitdagende klimstructuren (Brussoni et al 2011).

Op zichzelf voorkomt tijd in de buitenlucht obesitas waarschijnlijk niet — maar het is een goede eerste stap in de richting van een meer actieve, gezonde levensstijl!

Onlangs hebben onderzoekers veranderingen in BMI (body mass index) gevolgd bij meer dan 2800 kinderen (3- en 4-jarigen) in 125 verschillende Head Start centra in de Verenigde Staten.

In sommige centra gaven de leraren de kinderen meer tijd om buiten te spelen. Maakte dit een verschil voor de BMI’s van de kinderen? Ja.

Zo hielden de onderzoekers rekening met kinderen die al zwaarlijvig waren aan het begin van de studie.

Hoe verging het de kinderen die elke dag de meeste tijd buiten doorbrachten (60 minuten of meer) met degenen die de minste tijd buiten doorbrachten (20 minuten of minder)?

De kinderen die meer tijd buiten doorbrachten verloren het meeste gewicht, met een verschil tussen de groepen van gemiddeld ongeveer 0,34 BMI-punten.

En toen onderzoekers de trajecten van alle kinderen bekeken, inclusief diegenen die aan de studie begonnen met normale BMI’s, vonden ze opnieuw een duidelijk verband tussen het risico op obesitas en de tijd die aan buitenspelen werd besteed:

Voor elke extra minuut buitenspelen had een kind 1% minder kans om zwaarlijvig te worden.

Dat is niets om van te griezelen. Maar voordat we buitenspelen gaan zien als een wondermiddel tegen obesitas, moeten we niet vergeten: Studies van oudere kinderen niet het idee te ondersteunen.

Waarom? Het is niet dat buitenspelen en obesitas niet samenhangen. Maar het verband heeft de neiging te verdwijnen wanneer onderzoekers controleren voor andere factoren, zoals dieet, schermtijd, onvoldoende slaap en fysieke inactiviteitsniveaus (Ren et al 2017; Larouche et al 2016; Grigsby-Toussaint 2011).

Zoals we hierboven hebben gezien (#3), kunnen kinderen tijd buiten doorbrengen zonder hun fysieke activiteitsniveaus te verhogen. We moeten buitenspelen dus zien als een uitstekende eerste stap – een kans om kinderen te motiveren om te bewegen.

Meer informatie over de voordelen van spelen

In dit artikel hebben we ons gericht op de specifieke voordelen van buitenspelen. Maar natuurlijk is spelen goed voor kinderen, waar ze ook zijn — binnen of buiten. Voor meer informatie, zie mijn wetenschappelijk onderbouwd artikel, “De cognitieve voordelen van spelen: Effecten op het lerende brein.”

Referenties: De voordelen van buitenspelen

Aggio D, Gardner B, Roberts J, Johnstone J, Stubbs B, Williams G,López Sánchez GF, Smith L. 2017. Correlaten van het zelfstandig buitenspelen van kinderen: Cross-sectionele analyses uit deMillennium Cohort Study. Prev Med Rep. 8:10-14.

Akacem LD, Wright KP Jr, LeBourgeois MK. 2018. Sensitivityof the circadian system to evening bright light in preschool-age children. PhysiolRep. 6(5) doi: 10.14814/phy2.13617

Amicone G, Petruccelli I, De DominicisS, Gherardini A, Costantino V, Perucchini P, Bonaiuto M. 2018. GreenBreaks: The Restorative Effect of the School Environment’s GreenAreas on Children’s Cognitive Performance. Front Psychol. 9:1579

Ansari A, Pettit K, Gershoff E. 2015. Combating Obesity inHead Start: Outdoor Play and Change in Children’s Body Mass Index. JDev Behav Pediatr. 36(8):605-12

Brussoni M, Olsen LL, Pike I, Sleet DA. 2012. Riskant spelen en de veiligheid van kinderen: het balanceren van prioriteiten voor een optimale ontwikkeling van kinderen. Int J Environ Res Public Health. 9(9):3134-48.

Chaput JP, Tremblay MS, Katzmarzyk PT, Fogelholm M, Mikkilä V, HuG, Lambert EV, Maher C, Maia J, Olds T, Onywera V, Sarmiento OL,Standage M, Tudor-Locke C, LeBlanc AG; ISCOLE Research Group. 2018.Outdoor time and dietary patterns in children around the world. JPublic Health (Oxf). 2018 Dec 1;40(4):e493-e501.

de Nooijer JA, van Gog T, Paas F, en Zwaan RA. 2013.Effects of imitating gestures during encoding or during retrieval of novelverbs on children’s test performance. Acta Psychol(Amst). 144(1):173-9.

D’Haese S, Van Dyck D, De Bourdeaudhuij I, Deforche B,Cardon G. 2015. Het organiseren van “Speelstraten” tijdens schoolvakanties kan de fysieke activiteit verhogen en de sedentaire tijd bij kinderen verminderen. Int J BehavNutr Phys Act. 12:14.

Engemann K, Pedersen C, Arge L, Tsirogiannis C, Mortensen P, andSvenning J-C. 2019. Residential green space in childhood isassociated with lower risk of psychiatric disorders from adolescenceinto adulthood. Proceedings of the National Academy of Sciences. 201807504 DOI: 10.1073/pnas.1807504116

Evans GW, Otto S, Kaiser FG. 2018. Verbindingen met de natuur en milieugedrag. Psychol Sci. 2018 May;29(5):679-687.

Geng L, Xu J, Ye L, Zhou W, Zhou K. 2015. Verbanden met gedrag en omgevingsgedrag. PLoS One. 10(5):e0127247.

Gray C, Gibbons R, Larouche R, Sandseter EB, Bienenstock A,Brussoni M, Chabot G, Herrington S, Janssen I, Pickett W, Power M,Stanger N, Sampson M, Tremblay MS. 2015. What is the Relationshipbetween Outdoor Time and Physical Activity, Sedentary Behaviour, andPhysical Fitness in Children? A Systematic Review. Int J Environ ResPublic Health. 12(6):6455-74.

Goldschmidt E en Jacobsen N. 2014. Genetic and environmentaleffects on myopia development and progression. Eye (Lond). 2014Feb;28(2):126-33.

Grigsby-Toussaint DS, Chi SH, Fiese BH, and STRONG Kids ProjectWriting Group. 2011. Where they live, how they play: neighbourhoodgreenness and outdoor physical activity among preschoolers. Int JHealth Geogr. 10:66.

He M, Xiang F, Zeng Y, Mai J, Chen Q, Zhang J, Smith W, Rose K,Morgan IG. 2015. Effect of Time Spend Outdoors at School on theDevelopment of Myopia Among Children in China: A Randomized ClinicalTrial. JAMA. 2015 Sep 15;314(11):1142-8.

Hinkley T, Brown H, Carson V, Teychenne M. 2018. Cross sectionalassociations of screen time and outdoor play with social skills inpreschool children. PLoS One. 13(4):e0193700.

Inkster M, Wellsby M, Lloyd E, en Pexman PM. 2016. Ontwikkeling van Belichaamde Woordbetekenissen: Sensorimotor Effects in Children’s Lexical Processing. Front Psychol. 7:317.

Larouche R, Garriguet D, Gunnell KE, Goldfield GS, Tremblay MS.2016. Outdoor time, physical activity, sedentary time, andhealth indicators at ages 7 to 14: 2012/2013 Canadian Health MeasuresSurvey. Health Rep. 27(9):3-13.

Larouche R, Garriguet D, Tremblay MS. 2017. Buitentijd, fysieke activiteit en sedentaire tijd bij jonge kinderen: De Canadian Health Measures Survey 2012-2013. Can JPublic Health. 107(6):e500-e506.

Lin Y, Borghese MM, Janssen I. 2018. Bi-directional associationbetween sleep and outdoor active play among 10-13 year-olds. BMCPublic Health. 18(1):224.

Page A., Cooper A., Griew P., Davis L., Hilsdon M. 2009.Independent mobility in relation to weekday and weekend physicalactivity in children aged 10-11 years: the PEACH project. Int. J.Behav. Nutr. Phys. Act. 6(2)

Pearce M, Page AS, Griffin TP, Cooper AR. 2014. Who childrenspend time with after school: associations with objectively recorded indoor andoutdoor physical activity. Int J Behav Nutr Phys Act. 11(1):45

Pearce M, Saunders DH, Allison P, Turner AP. 2018. Indoorand Outdoor Context-Specific Contributions to Early Adolescent Moderate toVigorous Physical Activity as Measured by Combined Diary, Accelerometer, andGPS. J Phys Act Health. 15(1):40-45.

Ren H, Zhou Z, Liu WK, Wang X, Yin Z. 2017. Excessive homework,inadequate slaap, fysieke inactiviteit en scherm kijken tijd zijnmajor contributors to high paediatric obesity. Acta Paediatr. 106(1):120-127.

Rosa CD, Profice CC, Collado S. 2018. Nature Experiences andAdults’ Self-Reported Pro-environmental Behaviors: The Role ofConnectedness to Nature and Childhood Nature Experiences. FrontPsychol. 9:1055.

Rose KA, French AN, Morgan IG. 2016. Omgevingsfactoren en Bijziendheid: Paradoxes and Prospects for Prevention. Asia Pac J Ophthalmol(Phila). 2016 Nov/Dec;5(6):403-410.

Sandseter EB and Kennair LE. 2011. Children’s risky play from anevolutionary perspective: the anti-phobic effects of thrillingexperiences. Evol Psychol. 9(2):257-84.

Soga M, Gaston KJ, Yamaura Y, Kurisu K, Hanaki K. 2016. BothDirect and Vicarious Experiences of Nature Affect Children’sWillingness to Conserve Biodiversity. Int J Environ Res PublicHealth. 13(6). pii: E529

Suggate S en Stoeger H. 2016. Fijne motorische vaardigheden verbeteren lexicale verwerking van belichaamde woordenschat: A test of the nimble-hands, nimble-minds hypothesis.Q J Exp Psychol (Hove). 2016 Sep 14:1-19.

Inkster M, Wellsby M, Lloyd E, and Pexman PM. 2016. Ontwikkeling van Belichaamde Woordbetekenissen: Sensorimotor Effects in Children’s Lexical Processing. Front Psychol. 7:317.

Tandon PS, Saelens BE, Zhou C, Christakis DA. 2018. A Comparisonof Preschoolers’ Physical Activity Indoors versus Outdoors at ChildCare. Int J Environ Res Public Health. 15(11). pii: E2463.

Vanaken GJ en Danckaerts M. 2018. Impact of Green SpaceExposure on Children’s and Adolescents’ Mental Health: A Systematic Review. IntJ Environ Res Public Health. 15(12).

van Maanen A, Meijer AM, Smits MG, van der Heijden KB, OortFJ. 2017. Effects of Melatonin and Bright Light Treatment in Childhood ChronicSleep Onset Insomnia With Late Melatonin Onset: A Randomized Controlled Study.Sleep. 40(2).

Xu H, Wen LM, Hardy LL, and Rissel C. 2017. Mothers’ PerceivedNeighbourhood Environment and Outdoor Play of 2- to 3.5-Year-Old-Old-Kinderen: Findings from the Healthy Beginnings Trial. Int J EnvironRes Public Health. 14(9). pii: E1082.

Xu H, Wen LM, Hardy LL, Rissel C. 2016a. A 5-year longitudinalanalysis of modifiable predictors for outdoor play and screen-time of2- to 5-year-olds. Int J Behav Nutr Phys Act. 13(1):96.

Xu H, Wen LM, Hardy LL, Rissel C. 2016b Associations of outdoorplay and screen time with nocturnal sleep duration and pattern amongyoung children. Acta Paediatr. 105(3):297-303.

Zhang W, Goodale E, and Chen J. 2014. How contact with natureaffects children’s biophilia, biophobia and conservation attitudein China. Biol. Conserv. 177:109-116.

Image credits voor “Voordelen van buitenspelen”:

afbeelding van meisje en jongen geknipt uit een foto van Lars Plougmann /flickr ccbysa

afbeelding van meisjes in sneeuwgevecht door Tammra M / flickr

afbeelding van jongens zitten en kijken door dominique Bernardi / flickr ccby2

beeld van rennend peutermeisje door mliu92 / flickr

beelden van speeltuin en groene ruimte © Amicone et al 2018, Frontiers in Psychology, creative commons license

beeld van jongens op strand door Sharif Salama / flickr

beeld van kinderen die rots beklimmen in bos door Ruth Hartnup / flickr

inhoud van “Voordelen van buitenspelen” voor het laatst gewijzigd 4/2019