De Industriële Revolutie vond plaats in de 18e en 19e eeuw. Het was een tijd waarin de overwegend rurale, agrarische samenlevingen in Europa en Noord-Amerika stedelijker begonnen te worden. De nadruk kwam te liggen op fabricage en productontwikkeling dankzij nieuwe technologieën en ideeën om de efficiëntie te vergroten, waardoor de wereld verschoof van het gebruik van handgereedschap in de kelder naar grote fabrieken in de stad.
De industriële revolutie begon in de jaren 1700 in Groot-Brittannië, waar een verschuiving ontstond naar apparatuur voor speciale doeleinden die leidde tot de massaproductie van artikelen. Textiel, ijzerindustrie en vele andere sectoren werden in dit tijdperk sterk verbeterd, wat bijdroeg aan betere systemen in de bank-, communicatie- en transportsector.
Als we kijken naar de voor- en nadelen van de Industriële Revolutie, kunnen we zien dat deze een grotere verscheidenheid en een groter volume in de beschikbaarheid van geproduceerde goederen creëerde. Het is een proces dat bijdroeg aan een verbeterde levensstandaard voor sommigen. Dit tijdperk creëerde ook uitdagende werkgelegenheid en leefomstandigheden voor de arbeidersklasse.
Hebben we werkelijk geprofiteerd van de processen en technologieën die voortkwamen uit de Industriële Revolutie? Moet de derde wereld dit proces ook doormaken?
Lijst van de Voordelen van de Industriële Revolutie
1. De Industriële Revolutie hielp goederen betaalbaarder te worden.
Toen mensen in hun kelder manufacturen maakten, maakten de meeste gezinnen genoeg om precies in hun behoeften te voorzien. Als je niet over de vaardigheden beschikte om je eigen kleding te maken, betekende de schaarste op deze markt dat je misschien een klein fortuin uitgaf om het shirt te krijgen dat je wilde.
Dankzij de processen die door de Industriële Revolutie werden geïntroduceerd, konden bedrijven artikelen sneller produceren dan ooit tevoren. Het aantal artikelen dat per uur kon worden gemaakt, nam toe, omdat artikelen niet meer met de hand hoefden te worden gemaakt. Naarmate de voorraden toenamen, daalden ook de prijzen. Een betere levenskwaliteit was niet meer zo duur als vroeger.
2. Het hielp bij het creëren van de import- en exportmarkten over de hele wereld.
Bedrijven konden de ideeën van de Industriële Revolutie gebruiken om een groter aanbod voor specifieke producten beschikbaar te hebben. Toen de binnenlandse vraag niet voldoende was om de productie te maximaliseren, begon de opkomst van de multinationale onderneming. Landen konden hun import- en exportmarkten uitbreiden voor de goederen die werden gemaakt. De wereld begon in te zien dat de handelsbalans verschoof naar de producent, waardoor de rijkdom van bedrijven toenam en belastinginkomsten aan de samenleving werden toegevoegd.
3. Bedrijven creëerden uitvindingen die konden besparen op arbeids- en tijdsinvesteringen.
Dankzij de Industriële Revolutie was er een snelle productie van nuttige voorwerpen en handgereedschap. Dit proces leidde al snel tot de ontwikkeling van nieuwe voertuigen en soorten gereedschap die meer voorwerpen, waaronder mensen, van de ene plaats naar de andere konden vervoeren. We begonnen opnieuw wegen aan te leggen die meer verkeer aankonden. De telegraaf kwam in deze tijd tot stand om onze communicatieprocessen te verbeteren, wat uiteindelijk leidde tot de telefoon en glasvezel.
Zelfs machines als de Spinning Jenny, een voorwerp met meerdere spindels dat katoen of wol kon spinnen, stelden ons in staat meer dingen in minder tijd te maken. Toen elektriciteit beschikbaar kwam, verhoogden vervolgens koeling en huishoudelijke apparaten onze levensstandaard nog verder.
4. Het leidde tot een evolutie in onze benadering van de geneeskunde.
Vele van de vorderingen die tot de ontwikkeling van moderne medische praktijken hebben geleid, kwamen tot stand door de inspanningen van de Industriële Revolutie. Het werd mogelijk om meer instrumenten, zoals reageerbuisjes, scalpels en laboratoriumapparatuur, tegen lagere kosten te maken, zodat meer mensen op dit gebied konden gaan werken. Dankzij verfijningen in het ontwerp konden artsen effectiever worden in wat ze konden doen.
Naarmate de communicatielijnen over de hele wereld verbeterden, konden artsen en onderzoekers samenwerken om nieuwe genezingen of behandelingen voor dodelijke ziekten te vinden in plaats van te proberen alles op eigen houtje te doen. Nieuwe beste praktijken werden ontwikkeld op basis van de bevindingen van dit werk. Deze processen resulteerden in een aanzienlijke toename van de patiëntenzorg over de hele wereld.
5. De Industriële Revolutie verbeterde de kwaliteit van leven voor de gemiddelde mens.
Tot de Industriële Revolutie in volle hevigheid losbarstte, waren het typisch de aristocratische mensen in de samenleving die profiteerden van comfort en gemak. Dankzij de massaproduktie, de lagere kosten en de grotere beschikbaarheid konden de mensen uit de arbeidersklasse meer artikelen kopen en toch nog geld overhouden om voor andere dingen te sparen. Hoewel de arbeidsomstandigheden in die tijd soms slecht waren, werd het voor een meerderheid van de gezinnen mogelijk om zelf rijkdom op te bouwen.
Dat betekende dat mensen een huis konden bezitten zonder boer te zijn. Ze konden genoeg eten hebben om de week door te komen in plaats van zich te beperken tot één maaltijd per dag. Sommige bedrijven bouwden zelfs steden en gaven huizen weg aan degenen die bereid waren in de fabrieken te werken. Deze gebeurtenis hielp onze moderne infrastructuur vorm te geven.
6. Het creëerde meer werkgelegenheid over de hele wereld.
Toen nieuwe productieapparatuur zijn weg begon te vinden naar de fabrieksvloeren, werden er in elke gemeenschap nieuwe banen gecreëerd. Er waren minder landgerelateerde zorgen die de economie dreven, omdat er minder afhankelijkheid was van de lonen van landarbeiders. Dit betekende dat de gemiddelde mens zich kon verrijken met een fatsoenlijke baan als werknemer in plaats van te proberen voor zichzelf een bestaan op te bouwen.
Sommige arbeiders namen zelfs een deel van hun loon mee om in andere bedrijven te investeren, wat leidde tot een groeiende middenklasse over de hele wereld. Er ontstond een nieuwe economische machtsspool die de invloed van de aristocratie begon in te perken. Dit voordeel leidde uiteindelijk tot een verschuiving in lokale wetten die hielpen om meer rechten te geven aan de gemiddelde persoon.
7. De Industriële Revolutie leidde tot de opkomst van specialisten.
De enige echte specialisten die in de economie bestonden vóór de Industriële Revolutie waren de boeren en landarbeiders die één gewas verbouwden voor de verkoop. Toen fabrieken in de steden begonnen te draaien, begonnen gezinnen op het platteland naar de steden te verhuizen omdat de banen daar beter zouden betalen. Eigenaren begonnen fabrieksarbeiders op te leiden om specifieke taken uit te voeren die hun specialiteit konden worden.
Sommige arbeiders begonnen grondstoffen te vervoeren voor verwerking. Anderen werkten aan specifieke machines. Er waren mensen in onderhoud, marketing, of belast met het aanbrengen van verbeteringen in de algehele werking van elke fabriek. Naarmate elke taak vaardiger werd, ontstond de behoefte aan meer opleiders om het geleerde door te geven.
8. Het leidde tot de moderne ontwikkeling van gemeenten.
Toen mensen zich van het plattelandsleven begonnen los te maken om hun kansen in de Industriële Revolutie na te jagen, moesten regeringen veranderen hoe ze elke gemeente ondersteunden. De bureaucratieën groeiden om gespecialiseerde afdelingen te ondersteunen die zich konden bezighouden met sanitaire voorzieningen, belastinginning, verkeersproblemen en andere plaatselijke diensten die nodig waren. Nieuwe bedrijven begonnen zich te vormen naarmate mensen deze arbeiders begonnen te ondersteunen, wat leidde tot advocaten, artsen en bouwvakkers die hun eigen kansen gingen creëren.
9. Iedereen had de kans om het groot te maken tijdens de Industriële Revolutie.
Charles Goodyear wordt gecrediteerd met de ontdekking van rubber vulkanisatie, een proces waardoor het bestand is tegen hitte en kou. Dit proces revolutioneerde de industrie in het midden van de 19e eeuw. Het was ook een reis die bijna zijn leven verwoestte. Goodyear stak zijn familie flink in de schulden om zijn rubberervaringen te financieren. Hij verhuisde overal heen om investeerders en laboratoriumruimte te vinden.
Op een gegeven moment verkocht hij zijn meubels, bedelde om geld en verkocht zelfs de schoolboeken van zijn kinderen. Na de financiële paniek van 1837 verloor hij bijna alles. Toen, in een wonderbaarlijk ongeluk, combineerde hij rubber en zwavel op een hete kachel. Het werd hard toen het heter werd. Veel mensen volgden een soortgelijk pad zonder hetzelfde succes te vinden, maar het was een van de eerste keren in de geschiedenis dat iemand in zichzelf kon investeren om zijn sterren te veranderen.
10. Vervaardigde producten werden meer gezien als een investering dan als een noodzaak.
Voordat de Industriële Revolutie de kwaliteit en kwantiteit van de goederen die we consumeren veranderde, werden artikelen gekocht vanwege hun bruikbaarheid. Toen de voorraden begonnen op te lopen en producten goedkoper werden, konden we kleren maken die langer meegingen. Constructies vergden minder onderhoud. Mensen besteedden minder tijd aan het maken van hun eigen artikelen omdat een kleine investering langdurige resultaten opleverde.
Dit voordeel vergrootte ook de hoeveelheid concurrentie die de samenleving ervoer. In plaats van in het familiebedrijf te blijven of in de leer te gaan bij een familielid, kon iedereen overal in de geïndustrialiseerde wereld op zoek gaan naar werk dat hij wilde. Het is een proces dat zou helpen om de eerste authentieke vrije-markteconomieën te creëren.
Lijst van de nadelen van de Industriële Revolutie
1. Het leidde tot een aanzienlijke mate van ongelijkheid in rijkdom.
Vóór de Industriële Revolutie waren de enige mensen die echt rijk waren diegenen die van koninklijke komaf waren of iets hadden uitgevonden dat uitzonderlijk nuttig was voor de samenleving – zoals een telescoop. Na deze ontwikkelingsperiode waren het de mensen die de bedrijven leidden die het meeste geld verdienden – en dat ging vaak ten koste van de armen en de arbeidersklasse.
Voor zijn echtscheidingsprocedure in 2019 was de geschatte nettowaarde van Jeff Bezos ongeveer $ 157 miljard. Zijn financiën, samen met Mark Zuckerberg, Bill Gates, en Elon Musk zijn allemaal het onderwerp van moderne gesprekken over vermogensongelijkheid. Als je kijkt naar de Amerikaanse industriële revolutionairen zoals Andrew Carnegie en John Rockefeller, dan hadden zij $310 miljard en $340 miljard in een tijd dat het geld meer waard was.
Rockefeller controleerde in zijn eentje 1,5% van de Amerikaanse economie. Met behulp van een standaard inflatiecalculator bedroeg zijn nettowaarde naar huidige maatstaven meer dan $8,1 biljoen.
2. De Industriële Revolutie leidde tot een overbevolking in de steden.
Veel migranten begonnen hun weg te vinden naar de industriesteden en grote steden tijdens de Industriële Revolutie vanwege de belofte van betere lonen. Deze gemeenschappen waren niet voorbereid op de toevloed van mensen die hun kant op kwam. Bouwers zouden uiteindelijk helpen om de aanvankelijke woningnood te verlichten, wat uiteindelijk leidde tot de moderne bouw en constructies met meerdere verdiepingen, er waren veel sloppenwijken die zich in de begindagen in Groot-Brittannië ontwikkelden.
Dit nadeel leidde tot problemen met riolering en sanitaire voorzieningen, die verontreiniging van het plaatselijke drinkwater veroorzaakten. Met veel mensen die allemaal in hetzelfde gebied woonden, uitgeput door de zware werkomstandigheden, en onveilige vloeistoffen consumeerden, braken er talrijke ziekten uit. Pokken, cholera, tuberculose en tyfus waren allemaal belangrijke problemen in de geïndustrialiseerde steden, totdat stadsplanning en medische zorg het milieu konden verbeteren.
3. Het creëert een hoger niveau van vervuiling in het milieu.
Veel van de milieuproblemen waar we vandaag de dag nog mee worstelen, zijn het gevolg van de activiteiten en vervolgtechnologieën uit de Industriële Revolutie. Fabrieken hadden brandstof nodig om hun dagelijkse productie in stand te houden, dus werden natuurlijke hulpbronnen omgezet in kapitaal. We begonnen onze bodem, mineralen, bomen, olie en water te gebruiken om goederen te blijven produceren. Dit nadeel leidde tot wereldwijde problemen, zoals de vermindering van de luchtvervuiling, de vermindering van de biodiversiteit, de watervervuiling, de vernietiging van habitats en zelfs de opwarming van de aarde.
Naarmate meer landen via dit proces rijkdom begonnen na te streven, namen de nadelige ecologische transformaties toe. Een van de aanjagers van dit probleem is kooldioxide. Voor 1750 was het niveau van CO2 in de atmosfeer ongeveer 290 delen per miljoen. In 2017 was het 400 delen per miljoen volume.
4. De Industriële Revolutie eigent zich materialen voor natuurlijk gebruik toe voor menselijk gebruik.
De mensheid gebruikt nu ongeveer 40% van haar planetaire netto primaire productie op het land om voorwerpen te maken door middel van productieprocessen als gevolg van de Industriële Revolutie. Deze maat is de snelheid waarmee planten zonne-energie omzetten voor voedingsstoffen en groei. Naarmate de bevolking toeneemt, gaan meer van onze hulpbronnen naar menselijk gebruik in plaats van de natuur haar gang te laten gaan. Dat betekent dat er minder ecosysteemdiensten zijn, zoals schoon water en schone lucht, die planten en dieren kunnen gebruiken.
Onze biosfeer is voor ons overleven afhankelijk van deze elementen. Tenzij we bereid zijn veranderingen aan te brengen in onze productieprocessen die de dreiging van vernietiging van habitats en verbruik van hulpbronnen verminderen, zou de toekomst van onze wereld er heel anders uit kunnen zien dan wat we nu hebben.
5. Er waren zeer slechte arbeidsomstandigheden in de vroege fabrieken.
Toen de industriële revolutie begon met het bouwen van fabrieken in de steden en industriële gemeenschappen, keken de bedrijfseigenaren naar het maximaliseren van hun winst door hoge productieniveaus. Lonen en veiligheid van de arbeiders waren zelden een belangrijk onderdeel van die vergelijking. Hoewel gezinnen in deze omstandigheden meer konden verdienen in vergelijking met het plattelandsleven, kwam dat door een overeenkomst om tot 16 uur per dag te werken, zes dagen per week. Vrouwen en kinderen verdienden, als ze geluk hadden, de helft van de mannen.
De apparatuur in de fabrieken was meestal ook vuil en stootte roet en rook uit, wat leidde tot ademhalingsproblemen, ongelukken en verwondingen. Hoewel dit nadeel uiteindelijk zou leiden tot de vorming van vakbonden, gingen er heel wat familieopofferingen aan deze maatschappelijke transformatie vooraf.
6. Het schiep een cultuur van passiviteit.
De Industriële Revolutie hielp bij de ontwikkeling van talloze arbeidsbesparende apparaten en apparatuur. In plaats van inspannende activiteiten uit te voeren voor het absolute minimum aan behoeften, maakten mensen vaker gebruik van apparatuur. Gespecialiseerd gereedschap maakte het mogelijk om te bewerken, planten en oogsten. Fietsen en auto’s verminderden de noodzaak om te lopen. Taken die vroeger fysieke inspanning vereisten, werden sedentaire kantoorbanen.
Dat leidde tot amusementsmogelijkheden die ook sedentair werden. Onze eetkeuzes werden meer gemak dan voeding. Het heeft geleid tot een cultuur waarin veel mensen producten eten die zwaar bewerkt zijn met suiker en zout om de houdbaarheid te verlengen, de zoetheid te verhogen en de kooktijd te verkorten. Dit nadeel heeft geleid tot aan de levensstijl gerelateerde ziekten zoals hartkwalen, zwaarlijvigheid en zelfs sommige vormen van kanker.
7. De Industriële Revolutie werd aangedreven door aardolie en andere oliën.
Het was niet aardolie dat aanvankelijk hielp om de Industriële Revolutie over de hele wereld te voeden. Het was walvisolie. Dit product was nuttig voor zeep en margarine, en het werd veel gebruikt in de olielampen van die tijd. Pas in de 19e eeuw, toen wij aardolieproducten voor deze behoeften begonnen te gebruiken, begonnen de jachtgewoonten op deze schepsels af te nemen. De enige manier om dat produkt te oogsten was het koken van reepjes blubber nadat het schepsel aan land was getrokken.
Als het op zee gebeurde, werd de olie op het schip geoogst, waarna het overgebleven karkas in de oceaan werd gegooid om het volgende dier te vangen. Dit nadeel veroorzaakte een aanzienlijke vermindering van de populatie van balein-, Groenlandse en Rechtse walvissen. Ze werden bijna tot uitsterven toe bejaagd.
8. Het veranderde de manier waarop we landbouwproducten produceren.
De fabrieksprocessen dreven veel arbeiders weg van de boerderijen om betere lonen te verdienen en in grotere huizen te wonen. Dat betekende dat de landbouwsector meer moest doen met minder arbeiders. Dit nadeel zou uiteindelijk leiden tot de vorming van bedrijfsmatige, grootschalige vormen. Er moesten nieuwe methoden van voedselproductie komen om de groeiende industriële rijen over de hele wereld te bedienen.
In plaats van gewassen te verbouwen en vee te houden om in de behoeften van elk gezin te voorzien, werd de landbouw een bedrijf dat zich richtte op winst en verlies. Dit nadeel is wat ons uiteindelijk leidde tot de wereld van genetisch gemodificeerd voedsel, potentieel schadelijke pesticiden, en soortgelijke problemen in onze voedselketen.
9. De Industriële Revolutie veranderde de politiek van de wereld.
We ervaren vandaag de dag nog steeds de fall-out van de Industriële Revolutie. Er zijn momenteel minder dan 40 naties die volgens ons het volledige industrialisatieproces hebben doorlopen. De kansen op succes zijn daar veel groter dan in de rest van de wereld in vergelijking. Hoewel de meeste mensen een manier kunnen vinden om een opleiding te volgen in de ontwikkelde wereld als ze die kans willen, maakt het gebrek aan middelen die in eigen land beschikbaar zijn het bijna onmogelijk voor opgeleide individuen om naar huis te komen en de veranderingen door te voeren die nodig zijn voor succes.
Dit creëert een afhankelijkheid van de ontwikkelde landen omdat de ontwikkelingslanden niet dezelfde toegang tot middelen hebben. Daarom is een meerderheid van het inkomen tegenwoordig in de naties die de Industriële Revolutie in haar vroegste stadia hebben doorgemaakt.
Verdict over de voors en tegens van de Industriële Revolutie
Wanneer we vandaag de dag naar de resultaten van de Industriële Revolutie kijken, zijn veel van de zaken die we als vanzelfsprekend beschouwen, door dit proces tot stand gekomen. Zelfs voor bevolkingscentra in de derde wereld is de toegang tot betaalbare kleding, productiemiddelen en vrijetijdsuitrusting te danken aan de innovatie en creativiteit uit deze tijd.
We moeten ook erkennen dat de landen die de Industriële Revolutie hebben doorgemaakt, de landen zijn die financieel het meest van dit proces hebben geprofiteerd. De maatschappelijke rijkdom werd opgebouwd over de ruggen van de arbeidersklasse, waardoor de aristocratie aan de macht kon blijven – alleen op een andere manier. In plaats van de hele markt te beheersen, bepaalden de machthebbers mede wie toegang kreeg tot de nieuwe economie.
De voor- en nadelen van de Industriële Revolutie zijn essentieel om vandaag de dag te bekijken, omdat we een nieuw proces doormaken. We zitten midden in de datarevolutie, waarbij elke handeling die we persoonlijk of online verrichten, bedrijven in staat stelt inzichten te ontwikkelen in ons gedrag. Dit proces creëert gerichte marketingmechanismen die we blijven ondersteunen door onze eigen arbeid, terwijl de gevolgen voor het milieu zich beginnen op te bouwen.
Niet leren van de lessen van het verleden, zullen we dezelfde fouten in de toekomst herhalen.
Keith Miller heeft meer dan 25 jaar ervaring als CEO en serieondernemer. Als ondernemer heeft hij verschillende multi-miljoen dollar bedrijven opgericht. Als schrijver is Keiths werk vermeld in CIO Magazine, Workable, BizTech, en The Charlotte Observer. Als u vragen heeft over de inhoud van deze blogpost, stuur ons contentreddingsteam dan hier een bericht.
—