Met een paar ritten in droog weer op zak, stond ik op de top van Galbraith Mountain in Bellingham, Washington, me afvragend hoe deze nieuwe Niner RIP 9 RDO het zou doen op een natte dag, over rotsachtige paden bedekt met een verse laag vet.
Toen ik Evolution inreed, een van de toppaden van Galbraith, werd mijn angst onmiddellijk weggenomen: De eerste gladde bocht verdween achter me met het geruststellende geluid van een achterband navigeren de grenzen van grip. Het was duidelijk dat de RIP 9 RDO een tractiemachine is die van bochten houdt – en als het op lichtvoetig sturen aankomt, overtreft hij vele fietsen.
Ik realiseerde me al snel dat de RIP 9 RDO net zo veel feesttrucs heeft op de beklimmingen als op de afdalingen. Het CVA (constant variërende boog) veringsontwerp is een uitgebreid platform dat duidelijk goed ontworpen is, met een unieke opstelling van schakels die een trailing link bevat die onder de trapas van de fiets leeft. Hoewel deze trailing link blootgesteld lijkt te zijn, gezien zijn positie onder de trapas, is het bedekt met een dik plastic schild dat voldoende bescherming bood toen ik de trapas tegen rotsen stootte tijdens het klimmen.
De echte magie van de CVA gebeurt wanneer het tijd is om echt te crank. Met 140 millimeter veerweg achter, is deze fiets ontworpen als een all-around trail fiets, en de achtervering heeft een duidelijke prioriteit: het ondersteunen van het pedaal platform. Of je nu zit of uit het zadel stapt, de vering minimaliseert feedback tijdens het trappen, terwijl een open compressiedempingcircuit de Fox Float DPX2 Factory schokdemper in staat stelt zijn werk te doen door rotsen, wortels en gaten in het parcours op te eten. De zitbuishoek is een conservatieve 75,2 graden in de lage stand, wat goed past bij het beoogde doel van de fiets. De RIP 9 RDO voelt het beste aan tijdens het beklimmen van standaard stijgingspercentages van ongeveer 6 tot 10 procent, en de liggende achtervork van 434 millimeter helpt om het voorwiel bij de meeste beklimmingen aan de grond te houden.