Jouw ochtend was bijna een succes. Het is je gelukt om je oudste kind op tijd op de kleuterschool te krijgen, ondanks dat ze op het laatste moment besloot om een zwarte Sharpie te pakken en een smiley op de voorkant van haar witte blouse te tekenen. De hond kwam uit de regen de eerste keer dat je hem riep, en slechts één kind stribbelde tegen toen je havermout als ontbijt serveerde. Je neemt het er van!

Goedendag, bijna-perfecte ochtend-hello, inzinking!

Toen, net als je gaat zitten om te ontspannen met je tweede kop koffie, besluit je tweejarige dat hij zijn speelgoedtrucks in het toilet wil wassen en weigert toe te geven als je hem streng vertelt dat het toilet geen autowasplaats is. Hij gooit zijn natte voertuigen naar de hond en rent van je weg. Vaarwel, bijna-perfecte ochtend-hello, inzinking!

Als je een peuter in je leven hebt, zijn scenario’s als deze zooo relatable. Maar het goede nieuws is, je peuter doet gewoon wat hij van nature doet – het is zijn taak om tegendraads te zijn. De peutertijd is de periode in de ontwikkeling van je kind waarin hij begint te begrijpen dat hij enige controle over zijn wereld kan uitoefenen.

In haar artikel Toddler Misbehavior and Defiance Improves with Positive Discipline, zegt Maureen Healy, auteur en expert op het gebied van hooggevoelige kinderen:

De daad van verzet is het tonen van een buitensporig hoog niveau van emotionele intelligentie – je kinderen luisteren eigenlijk naar hun innerlijke wijsheid.

Maureen Healy

Met andere woorden, als je pittige peuter een woedeaanval krijgt en nee zegt als je hem vraagt zijn vrachtwagens uit het toilet te halen, vrees dan niet! Hij is op ontdekkingstocht en probeert zijn onafhankelijkheid uit te oefenen.

Bedenk eerst dat sommige peuters van nature meer tegendraads zijn dan andere. Drie van mijn acht kinderen waren al vroeg koppiger en uitdagender dan hun broers en zussen. Ze hadden intense persoonlijkheden en waren meer onderhoudsgevoelig dan de rest van mijn kroost. Toen ze ouder werden, konden ze hun temperament beter beheersen, maar tot het zover was, leerde ik hoe ik met hun opstandige aard moest omgaan.

Het gaat erom manieren te vinden om je kind te laten zien hoe hij de baas kan zijn en zijn eigen keuzes op een positieve manier kan maken – zonder jou tot je breekpunt te drijven. Probeer mijn zes strategieën die uitdagend gedrag zullen afleiden en je zullen helpen kalm te blijven.

Als je vermoedt dat je kind een oppositioneel-defiantieve stoornis (ODD) heeft, vraag dan advies aan de arts of een geestelijk verzorger.

Verlies je kalmte niet

De meest cruciale eerste stap om met een uitdagend kind om te gaan, is om je kalmte niet te verliezen. Opstandige peuters weten niet wat ze nu moeten doen – ze kijken naar jou voor begeleiding. Dit leermoment kan je kind laten zien hoe het moet reageren als het een volledige emotionele crisis doormaakt.

Dit leermoment kan je kind laten zien hoe het moet reageren als het een volledige emotionele crisis doormaakt.

Hoewel het misschien je eerste reactie is als je kind een explosieve uitbarsting heeft, laat je niet opjutten en terugschreeuwen. Kinderen voeden zich met de emotionele sfeer om hen heen, dus als je boze kind ziet dat je in woede reageert, zul je alleen maar die verhitte impuls gaande houden.

Het beste wat je kunt doen is kalm blijven. Snauw niet wanneer je kleine jongen de wateren aan het testen is (of probeert je erin te verdrinken!)

Wanneer een van mijn kinderen mijn kooi zou rammelen, greep ik onmiddellijk naar een kalmerende mantra om me te helpen de controle te houden. Zeg iets tegen jezelf elke keer dat je voelt je emoties stijgen. Het kan iets zijn als “Stop”, “Adem”, of “Rustig aan”. Mijn favoriet is “Ook dit zal voorbijgaan.”

Welke woorden je ook helpen, neem dat moment en ga door een lijst van prioriteiten. Ik heb zelfs een mentaal plaatje bij de hand – mijn geluksplek – zodat ik mezelf kan kalmeren. Ik denk aan een prachtig strand – compleet met een comfortabele stoel, een verfrissend drankje, en mijn favoriete boek – gewoon op me te wachten om te komen ontspannen.

Visualiseren van een gelukkig resultaat helpt me snel te kalmeren. Het beste van alles, wanneer u uw hoofd koel houdt, maakt u niet alleen de gespannen situatie met uw tot onschadelijk, maar geeft u ook een uitstekend voorbeeld voor het omgaan met boosheid.

GeRELATEERD: How to Stop Yelling at Your Kids

Frame verzoeken in een positief licht

De meeste ouders kunnen aanvoelen wanneer hun kind in de driftbui modus gaat. Voordat ze zelfs maar kunnen beginnen, raken ze gespannen en verstijfd. Deze spanning kan ertoe leiden dat ze dingen zeggen die niet nuttig zijn en de driftbui zelfs erger maken.

Wanneer je op het punt staat je kind te vragen aan je verzoek te voldoen, en je weet dat ze er sterke gevoelens over zal hebben, probeer het verzoek dan positief te formuleren. Probeer in plaats van iets te eisen een leuke stimulans te geven.

Eisen

Ik neem je echt niet mee naar het park voordat je je speelgoed hebt opgeruimd!

Vraag met stimulans

Zodra je klaar bent met het opruimen van je speelgoed, kunnen we plezier gaan maken in het park!

Wanneer je je verzoeken positief houdt, zal je kind eerder geneigd zijn in te stemmen.

GERELATEERD: 5 manieren waarop positieve discipline het ouderschap vergemakkelijkt

Practice positive reinforcement

De meeste ouders zijn bekend met time-outs. Wanneer een kind zich misdraagt, verwijder je hem uit de omgeving waar het ongepaste gedrag plaatsvond. De gedwongen onderbreking van de activiteit, en van alles wat leuk is, kan een effectieve manier zijn om sommige probleemgedragingen te stoppen.

Hier is een voorbeeld. Als je 2-jarige besluit dat hij je niet wil helpen zijn blokken op te ruimen en ze liever naar je gooit, zou je hem kalm vertellen “Nee, we bouwen met blokken; we gooien ze niet” en dan zachtjes, zonder boosheid of emotie, verplaats hem naar een andere locatie en redirect hem.

GEDRELATEERD: 5 Tips om geïnspireerd te blijven als ouder

Time-outs leiden slecht gedrag om. Het is belangrijk om een plan te hebben voor het versterken van goed gedrag!

Wanneer het goed gaat, oefen dan het overbrengen van die liefdevolle emoties en lof. Als u uw kind rustig met blokken ziet spelen, kunt u zeggen: “Wauw, je hebt een enorme toren gemaakt! Ik vind het leuk dat je rustig speelt en zoveel mooie dingen bouwt.”

Op die manier raakt het kind eraan gewend zich goed te voelen als hij zich goed gedraagt. Hij zal ook snel doorkrijgen dat het niet fijn voelt als hij zich misdraagt en iets verkeerds doet. Door het verband te leggen tussen goed gedrag en een goed gevoel, raakt het kind gemotiveerd om zich goed te gedragen.

Van ‘nee’ een andere optie maken

De dag van een peuter zit vol met ‘nee’s’.

“Nee, je mag geen koekjes.”

“Nee, je zult je pijn doen.”

“Nee, je bent te luidruchtig. Wees stil.”

Als je kind iets verkeerds doet, is je eerste instinct misschien om “Nee” of “Stop” te roepen, vooral als ze gevaar loopt zich te bezeren. Maar helaas, omdat wij ouders zo vaak nee zeggen, uiteindelijk, onze peuters negeert ons. Het woord “nee” heeft niet zijn kracht.

Hoewel “nee” is gepast op keer (“Nee, je kunt niet spelen door de straat, want je zou gewond kunnen raken door een auto!”) jonge tykes hebben de mogelijkheid om “ja” te horen of op zijn minst de mogelijkheid om positieve keuzes te maken hebben.

Probeer je bewust te zijn van manieren om een “nee” om te zetten in een verlichte mogelijkheid die “ja” mogelijk maakt.”

Nee-verklaring

Nee, je mag niet aan de straat spelen!

Ja-verklaring

De voortuin is te dicht bij auto’s die snel rijden. Laten we in plaats daarvan bellen blazen op de veranda.

Wanneer we er een gewoonte van maken om te veranderen met een positief alternatief, creëren we win-winscenario’s voor iedereen.

GERELATEERD: 5 Manieren om “Ja” te zeggen tegen je kinderen

Respons met empathie en stel duidelijke grenzen

Wanneer u een verzoek doet waarvan u weet dat uw kind het niet leuk gaat vinden, zorg er dan voor dat u haar gevoelens valideert. Als ouders slaan we deze stap vaak over en gaan meteen over tot het stellen van grenzen. Voor veel kinderen zijn het deze eerste stappen – empathie en bevestiging – die hen helpen rustig te reageren. Volg deze stappen:

Start met empathie

Wanneer je deze stap overslaat, voeren kinderen vaak het volume op om je – harder en sterker – te laten zien hoe overstuur ze zijn. Dit is vaak het begin van driftbuien en uitdagend gedrag.

Houd je taal eenvoudig en direct:

Ik weet dat je niet wilt stoppen met spelen in dit geweldige fort dat we vandaag hebben gebouwd. We hebben zoveel plezier gehad! Maar het is tijd om in bad te gaan en je klaar te maken voor ons verhaaltje voor de nacht.

Zeg de grens

Als ze niet reageert, herhaal je jezelf om te laten zien dat je een grens hebt gesteld en dat je er niet voor terugdeinst.

Het is nu tijd voor je bad. Je moet lekker schoon worden nadat je de hele middag buiten hebt gespeeld.

Gebruik taal die je kind begrijpt. Hou het kort, lief en niet bedreigend. Onderhandel niet.

Dwing de grens af

Als geen van de bovenstaande strategieën werkt en uw kind het u nog steeds moeilijk maakt, moet u nu de grens die u zojuist hebt gesteld rustig maar streng afdwingen. Maar geef je kind een gevoel van controle door hem waar mogelijk een optie te geven. De optie die u geeft, moet nog steeds leiden tot het resultaat dat u zoekt – een meewerkend kind dat in bad gaat.

Je kunt je gaan uitkleden voor je bad of ik kan je helpen.

Als uw kind zich verzet, pak haar dan (zonder boos te worden) voorzichtig op en maak haar klaar voor haar bad. Op een kalmerende toon kunt u iets zeggen als:

Ik weet dat je niet graag in bad gaat. Dat begrijp ik. Laten we je schoonmaken en klaarmaken voor je verhaaltje voor het slapengaan.

Of je kunt gewoon proberen te praten over iets dat niets te maken heeft met de driftbui om de uitwisseling in een positieve richting te sturen.

Hey, wist je dat papa deze week een nieuw bubbelbad heeft gekocht? Laten we eens kijken hoe groot de bubbels worden!

Ook al is het een uitdaging, een kalme, koele, meelevende en consequente reactie haalt de scherpe kantjes van de meeste driftbuien af en stuurt het uitdagende gedrag, dat zo kenmerkend is voor de peutertijd, in de juiste richting.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.